Wat de beleidsorganen van de Bank betreft, verving minister Francqui de raad van bestuur door een directiecomité en een regentenraad.
Het directiecomité, bestaande uit de gouverneur en drie directeurs, kreeg het dagelijks bestuur toevertrouwd.
De leden van het directiecomité mochten niet langer bestuurder of commissaris zijn van welk ander bedrijf ook.
De echte macht, bijvoorbeeld het bepalen van de discontovoet en het opstellen van de uitgavenbegroting, lag voortaan bij de regentenraad.
Dit nieuwe beleidsorgaan was samengesteld uit het directiecomité en negen regenten.
Zes regenten werden gekozen onder de vooraanstaande figuren uit de zakenwereld, de drie andere uit een dubbele lijst van kandidaten, voorgedragen door de Hoge Raden van Nijverheid en Handel, van Arbeid en van de Landbouw.
Officieel had die procedure tot doel de wisselwerking tussen de Bank en de belangrijkste sociaal-economische actoren van het land te verstevigen, maar in feite wilde Francqui op die manier de Bank onder voogdij van de grootbanken plaatsen.
(De Bank, de frank en de euro pagina 119)
Commentaar: indien er nog iemand geen twijfels had over de onafhankelijkheid van onze NBB zijn die, na het lezen van deze tekst, wellicht definitief van de baan.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten