In de aanloop naar de gemeenteraadsverkiezingen in 2012 trad Bart De Wever op in een bomvolle zaal te Hoogstraten en, begaafd spreker als hij is, gaf hij daar een boeiende en begeesterende toespraak voor een enthousiast publiek. Na zijn toespraak was er een vragenronde voorzien en zoals steeds werd ik de ijsbreker met de groene pet. Met Bart werd het een speciale ervaring, in plaats van mij mijn vraag te laten stellen zei hij het volgende:
"Mijnheer Geenen, ik weet wie U bent en dat U een vraag over de Nationale Bank gaat stellen. Zoals U weet is dit een bijzonder gevoelig dossier en daarom stel ik voor dat wij daarover volgende week onder vier ogen van gedachten zullen wisselen".
Dat was uiteraard meer dan ik wilde bereiken en daarom aanvaardde ik dankbaar dit gulle aanbod. Na het afronden van de vragenronde stapte ik dan ook naar mijnheer De Wever om die afspraak vast te leggen doch onze voorzitter vroeg even tijd om met de plaatselijke kandidaten voor de gemeenteraadsverkiezingen de nodige foto's te kunnen nemen, hij zou na de fotosessie en de interviews zelf naar mij komen. Daar had ik uiteraard alle begrip voor zodat ik mij richting toog bewoog alwaar ik onmiddellijk aangeklampt werd door een aantal Fortis- en Arco beleggers. Dat werd een gezellige babbel doch ondertussen hield ik toch ook een beetje onze voorzitter in het oog en zag tot mijn genoegen dat hij zich langzaam maar zeker in mijn richting bewoog. Met een gestalte van een meter zesentachtig en mijn fonkelnieuwe groene pet moet niemand lang zoeken om mij te vinden in een menigte. Na een tijdje bevond de toekomstige burgemeester van Antwerpen zich ter hoogte van mezelf op een zestal meter afstand en toen gebeurde er iets interessant. Plotseling schoot Bart samen met enkele andere mensen richting de uitgang. Ik had hem waarschijnlijk nog wel kunnen inhalen doch dan zou ik wellicht een paar aanwezigen onder de voet hebben moeten lopen zodat ik wijselijk aan de toog bleef plakken. Aangezien dit niet de eerste keer was, dat er in het Nationale Bank dossier beloftes gebroken werden, trok ik voor mezelf de conclusie dat er van die beloofde afspraak wellicht niks in huis zou komen.
Na een week stuurde ik een beleefde mail om Bart De Wever te herinneren aan zijn Hoogstraatse belofte en twee weken later nog eentje doch beide mails bleven onbeantwoord. Het beloofde onderhoud heeft uiteraard nooit plaatsgevonden.
Omstreeks dezelfde tijd, de juiste datum heb ik nooit kunnen achterhalen, werd ik bij de N-VA zonder enige verwittiging geschrapt als lid. Bij deze schrapping werden alle statutaire bepalingen over het schrappen van een lid bewust genegeerd. Ter verduidelijking wil ik duidelijk stellen dat er nooit onbeleefdheden werden uitgewisseld of harde woorden zijn gevallen. Wel ben ik steeds op een correcte en beleefde manier blijven aandringen op het nakomen van de gemaakte afspraken over het Nationale Bank dossier. Achteraf gezien was de strategie duidelijk: Ik werd geschrapt en zodoende zou ik ook geen betalingsuitnodiging meer ontvangen... Spijtig genoeg voor de samenzweerders merkte ik bij nazicht van mijn boekhouding dat ik mijn lidgeld niet betaald had in december zodat ik dat uit eigen initiatief deed op 9 januari 2013. En toen... zat men bij de N-VA met een ambetant probleem.
Morgen het interessante vervolg op dit boeiende verhaal over politici, hun gedragingen en betrouwbaarheid.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten