donderdag 24 december 2020

2020 HET JAAR VAN DE GRIEP!

2020 zal de geschiedenis ingaan als het jaar waarin: 

de virus-fantasten hun fantasieën mochten botvieren;

de welvaart van de gewone burger verdampte;

de kudde zonder veel verzet meeging met de massahysterie;

wereldvreemde, onbekwame, laffe politici hun handen wasten in onschuld. 

2020 begon als een jaar waarin fors bespaard moest worden om de toekomst van ons nageslacht veilig te stellen.  De schulden waren te hoog, de tekorten waren onhoudbaar en moesten dringend teruggedrongen worden.  Alles werd in vraag gesteld, taboes waren uitgesloten.  De cultuursector moest fors inleveren, elke euro werd gewikt en gewogen, zelfs de zelfmoordlijn moest het met 50.000 euro minder doen!  De zelfmoordlijn, een laatste reddingsboei voor mensen die het niet meer zagen zitten en die het nu drukker gaat krijgen dan ooit tevoren moest 50.000 euro inleveren! Vijftigduizend euro, laat dat bedrag goed tot U doordringen!

Toen kwam de griep.  Een griep die gepromoveerd werd tot een ongezien killervirus dat ontelbare levens ging eisen.  Al vrij snel bleek dat het allemaal wel mee bleek te vallen en dat er goedkope, veilige middelen waren om het aantal slachtoffers te beperken.  Doch die middelen werden taboe verklaard omdat er om één of andere reden vaccins moesten komen.  Het moest snel gaan, daarvoor moesten er spoedprocedures gehanteerd worden en dat kan blijkbaar enkel als er geen bestaande geneesmiddelen voorhanden zijn om het virus te lijf te gaan.  Daarom werden alle middelen, waarvan hoogstaande medici en professoren beweerden dat ze efficiënt waren en veel mensenlevens redden taboe verklaard.  De kudde geloofde de propaganda die zei dat HCQ gevaarlijk was en voor teveel negatieve bijwerkingen zorgde.  HCQ, een geneesmiddel dat al 65 jaar geleden goedgekeurd werd en gedurende die 65 jaar miljoenen mensenlevens gered had, was plotseling gevaarlijk geworden... de kudde geloofde het.

Voor die griep, waarvan al na enkele weken bleek dat ze voornamelijk oude zieke mensen trof, werd de wereld stilgelegd. Vliegtuigen werden aan de grond gehouden, cruiseschepen mochten niet meer aanmeren, mensen over gans de wereld raakten geblokkeerd, de economie werd lamgelegd.  De paniek stak de kop op en irrationele angst leidde tot een opeenstapeling van dramatische, onbetaalbare fouten die op middellange termijn zullen leiden tot een tsunami aan problemen.

Plots was de toekomst van onze jeugd niet belangrijk meer!  Vanaf nu moesten kost wat kost oude, zieke mensen kunstmatig in leven worden gehouden.  Besparen bestond niet meer, het begon gratis miljarden te regenen.  Dat die ontelbare miljarden bovenop de schuldenbergen kwamen en zo een massa problemen veroorzaken, die de toekomst van de vijf volgende generaties hypothekeren, speelde nu geen rol meer.

De eerste weken was ik uiteraard voorzichtig doch wel verbaasd over de snelheid waarmee de paniek om zich heen greep en uitermate sceptisch over de maatregelen die getroffen werden.  Toen het vliegverkeer werd stilgelegd en de lockdowns hun intrede deden, begreep ik onmiddellijk dat dit dramatische gevolgen ging hebben en dit vooral voor de arme mensen in de wereld.  Landen als Egypte, Tunesië, Marokko, Kenia, Ethiopië, Tanzania, Thailand, de Dominicaanse Republiek, Cuba en vele andere zijn voor een belangrijk deel afhankelijk van toerisme voor de cruciale influx van buitenlandse valuta.  Hier in Kenia werden van de één op de andere dag ontelbare mensen zonder enige vergoeding naar huis gestuurd en ze zitten daar nog.  Mensen zonder spaarcenten die plotseling zonder inkomen vallen, daar komen vodden van, er wordt honger geleden.  Dokters en verpleegsters worden al maanden niet meer betaald, lijden honger en zijn sinds een paar weken in staking.  De plaag breidt zich uit, ik citeer uit de Daily Nation van dinsdag 22 december pagina 4: "Erger nog, veel ambtenaren en werknemers van lagere overheden zitten zonder geld tijdens de feestdagen, ze worden al maanden niet meer betaald.  Honderdduizenden ambtenaren, inclusief politie en onderwijzers, worden niet meer betaald.  De minister van Financiën Ukur Yatani verklaarde in het parlement dat de overheid de uitbetaling van een aantal salarissen zal schrappen of uitstellen omdat de belastinginkomsten te laag waren.  "Spijtig genoeg kunnen we het niet anders zeggen. Dit is de realiteit", zei de minister".  Dat is de realiteit waar ik het zo dikwijls over heb en die voor ongeziene toestanden gaat zorgen.  Dinsdag was ik nog op bezoek bij een vriend die in een groot nieuw flatgebouw woont.  De eigenaar zag een blanke en dacht dat er misschien redding op komst was.  Het gebouw is sinds midden 2019 in gebruik en volledig verhuurd doch 80% van de huurders betaalt geen huur meer en voor meer dan 50% is dat al meer dan zes maanden het geval.  Als je dan, zoals in het geval van deze eigenaar, een relatief kleine lening bent aangegaan, om een deel van de bouwwerken te betalen, dreigt het werk van generaties in rook op te gaan.  Ik zie wat er hier gebeurt en ik houd er rekening mee dat Kenia op vele domeinen stukken beter af is dan andere ontwikkelingslanden.

Voor mij was het al snel duidelijk dat die lockdowns en de andere Corona-maatregelen wereldwijd veel meer slachtoffers zouden maken dan het Covid19 virus zelf.  Vrij snel kwamen het World Food Program en andere gerenommeerde internationale hulporganisaties tot dezelfde conclusies.  Volgens mijn schattingen gaan we in de toekomst naar meer dan 300 miljoen doden als gevolg van problemen die voortspruiten uit de gevolgen van de Corona-maatregelen en dit voornamelijk ten gevolge van honger en daaraan gekoppelde ziektes.  Voor iedere dag dat de Corona-massahysterie aanhoudt, reken ik op één miljoen extra doden Daarenboven zullen ook in landen als België nog veel slachtoffers vallen door bijvoorbeeld laattijdig vastgestelde aandoeningen, uitgestelde zorg en de immense impact van het psychisch leed en de angst die de Corona-massahysterie met zich meegebracht heeft.  Dit wordt door veel van de Corona-maatregelen-supporters weggelachen doch het menselijk brein is een ingewikkeld mechanisme waar je best niet teveel mee prutst.  In een wereld waar sowieso al veel mensen zich nutteloos en uitgeblust voelen of anderen met een burn-out geconfronteerd worden, waar mensen geen idee hebben in welke omstandigheden hun moeder of vader stierven en op geen fatsoenlijke manier afscheid konden nemen van hun geliefden, zijn dit zeer gevaarlijke experimenten.

In ode wereld van vandaag zijn er nog maar een heel beperkt aantal landen die er economisch en financieel redelijk goed voorstaan, voor de rest onderscheiden we een groot aantal rijke failliete landen en een nog groter aantal arme failliete landen.  Het grote verschil tussen beide categorieën is dat de eerste voorlopig nog in staat zijn om gratis schulden aan te gaan terwijl dat voor de tweede een utopie is. We hebben onze kinderen nu met een schuldenberg opgezadeld die nooit kan terugbetaald worden tenzij het bestaande geld waardeloos gemaakt wordt en dat wordt een avontuur waarvan de gevolgen niet te overzien zijn.  We hebben de economie, een bijzonder complex geheel, dooreengeschud zonder een idee te hebben hoe we dat terug fatsoenlijk op gang gaan krijgen.  In de loop van de komende maanden zullen de steunmaatregelen ophouden te bestaan en zal duidelijk worden welke schade er werkelijk werd aangericht.  Voorlopig valt het allemaal nog mee omdat de mensen het financieel bijna nog niet gevoeld hebben, velen hebben het dankzij de Corona-maatregelen zelfs financieel een stuk beter gehad dan toen ze normaal werkten.  Dat is allemaal heel leuk en plezant doch dat werd allemaal wel gefinancierd met schulden die ooit terugbetaald moeten worden.

Dat is de realiteit waarmee we zullen moeten leven en het is belangrijk dat we die zo snel mogelijk onder ogen zien.  Het sprookje waarin we nu leven wordt gefinancierd door centrale bankiers die alle regels en wetten, die ze moeten naleven om drama's te voorkomen, overtreden   Dat is het bedrog waaraan de optimisten zich vastklampen om te kunnen geloven dat het allemaal wel in orde zal komen.  We zitten in de put en we kunnen er enkel uit geraken als we hem dieper maken, zo luidt hun motto.  Een optimist of pessimist kan er het zijne van denken doch die zien meestal niet veel omwille van die mist.  Een realist bekijkt de zaken nuchter zoals ze zijn en trekt daar zijn conclusies uit.

Voor de mensen in de rijke failliet landen herhaal ik hetgeen ik al ontelbare keren gezegd heb: "Nog nooit in de geschiedenis hebben mensen zo lang en zo rijk geleefd als wij de voorbije vijftig jaar doch heel die rijkdom werd gecreëerd door kunstmatige groei die gefinancierd werd met schulden".

De limieten van die illusie werden bereikt in de periode 1995-2008 en sindsdien spelen we in de verlengingen en worden grenzen verlegd op een manier waarvan men zich later zal afvragen hoe dat in godsnaam mogelijk was.  De aarde zal blijven draaien, de toekomst behoort aan de mensen die zich het best aanpassen aan de nieuwe situatie.  Laat sprookjes en irrationele angst voor wat ze zijn en probeer rationeel te handelen.  Vrouwen en kinderen eerst, zo luidde vroeger het credo van de gentlemen.  Nu vrouwen geëmancipeerd zijn, zullen sommige dames dat misschien niet leuk vinden doch ik blijf dat nog altijd wel correct vinden.  Vooral die kinderen verdienen onze bescherming en toewijding, laten we daar in 2021 een strijdpunt van maken.

Alle mensen van goede wil wens ik bij deze een vrolijk Kerstfeest toe.  Geniet met familie en vrienden met  volle teugen van dit unieke familiefeest.  Als overtuigd knuffelaar is bij mij de social distance altijd nul gebleven en tot mijn grote vreugde gooiden de meeste mensen, meestal na enige aarzeling, de onzin overboord en werden de verboden knuffels warmer dan ooit tevoren.  De mensen, die zich willen opsluiten, zijn vrij dit te doen maar ze hebben niet het recht om hun angst op te dringen aan zij die het leven te kort vinden om bang te zijn van een relatief onschuldig virus.  Het ga jullie goed, schud de angst van je af, geniet van dit mooie leven en tot binnenkort.

maandag 30 november 2020

De Algemene Vergadering, een cruciaal verdedigingsmiddel!

De regering heeft blijkbaar de Covid19-paniek misbruikt om de virtuele algemene vergadering tot het nieuwe normaal te promoveren.  Als doorwinterd beleggersactivist weet ik als geen ander hoe groot de impact van deze onverantwoorde maatregel is op de verdediging van de rechten van de de kleine aandeelhouders van beursgenoteerde vennootschappen.  Deze beleggers staan het ganse jaar geblinddoekt te kijken naar wat de raden van bestuur en de grootaandeelhouders uitrichten met de centen die hen toevertrouwd werden door massa's kleine aandeelhouders, beleggings- en pensioenfondsen...  Als actieve belegger en fervent deelnemer aan algemene vergaderingen in binnen- en buitenland heb ik in de loop der jaren heel wat zaken gerealiseerd, afgedwongen en blootgelegd dankzij een doorgedreven ondervraging van de raad van bestuur tijdens tal van algemene vergaderingen.  Op ettelijke algemene vergaderingen dwong ik statutenwijzigingen af en slaagde ik erin om voorgestelde statutenwijzigingen te doen schrappen of aan te passen.  Na verloop van tijd werd ik door diverse vennootschappen vooraf gecontacteerd met de vraag of ik opmerkingen had of bepaalde zaken behandeld wilde zien.

Voor mij begon het allemaal in 1984 toen ik te weten was gekomen dat een beursgenoteerd bedrijf, waarvan ik aandeelhouder was en dat voor zowat 75% in handen was van een rijke familie, in Duitsland nagelnieuwe machines had gekocht voor omgerekend een goede tien miljoen euro en deze machines enkele weken na de levering had doorverkocht als oud ijzer aan een buitenlands bedrijf dat voor 100% eigendom was van de hoger vermelde familie.  Dankzij mijn goede kennis van het reilen en het zeilen van de onderneming, de doorgedreven vraagstelling en de discussies op de algemene vergaderingen evolueerde een verhaal, dat startte rond 2.600 frank, naar een bod van 12.000 frank, een uitkoopbod van 20.000 frank en in 1999 tot een dading voor een bedrag dat ik niet mag vermelden.  Dat is trouwens een fenomeen waar weinig beleggers rekening mee houden.  Er zijn weinig dergelijke zaken die leiden tot een gerechtelijke veroordeling.  Er wordt een procedure aangespannen tegen bepaalde wantoestanden, de gerechtelijke molen draait gedurende vele jaren in Eerste Aanleg, vervolgens in Beroep om tot slot vijftien jaar nadien of later, vlak voor de ultieme uitspraak, via een dading wordt geregeld.  En zo'n dading heeft altijd één belangrijk element: Totale vertrouwelijkheid, maak je de inhoud ervan bekend, kun je jezelf volledig ruïneren.  Enkele maanden geleden gingen de kleine aandeelhouders van Ubizen akkoord met een dading, een strijd waarbij ik de handschoen opnam in februari 2005 en die meer dan 15 jaar later eindelijk afgerond werd.  Heel graag zou ik de exacte details van deze dading met iedereen delen doch ik en alle andere betrokken aandeelhouders hebben getekend dat ze dit nooit zullen doen en bij een eventuele woordbreuk zware schadevergoedingen verschuldigd zijn.  Dat is de normale gang van zaken, dat is de manier waarop het gros van dergelijke procedures afgehandeld wordt en dat is de reden waarom het lijkt alsof verzet niet loont.

In de loop der jaren speelde ik een belangrijke rol op de algemene vergaderingen van o.a. Barco, Tessenderlo, Union Minière, Electrabel, Fortis, Dexia, KBC, CERA, ING, Belgacom en tal van andere bedrijven. Bij Electrabel wist ik jaren op voorhand, mede dankzij een tip van iemand uit de raad van bestuur, dat Suez een bod ging uitbrengen en dit leidde tot boeiende discussie op de algemene vergaderingen van Electrabel in Brussel en Suez in Parijs.  Op de laatste algemene vergadering van Electrabel, drie maanden voor het overnamebod van Suez, vroeg ik aan Mestrallet wanneer Suez het bod op Electrabel zou lanceren.  Het antwoord luidde dat zo'n plan nog niet op tafel had gelegen.  Vier maanden later volgde het bod, een fenomeen dat minstens twee jaar voorbereiding vergt.  Ik was al enkele jaren vragen aan het stellen over die mogelijke overname doch dit werd telkens zorgvuldig genegeerd door de journalisten die zich niet wilden verbranden bij Suez.

Het grootste succes van de doorgedreven vraagstellingen op algemene vergaderingen behaalde ik op 1 december 2008 op de algemene vergadering van Fortis in Utrecht alwaar voorzitter Hessels na een minutenlang kruisverhoor moest toegeven dat de raad van bestuur van Fortis enkel akkoord gegaan was met de voorwaarden van de overheden nadat ze urenlang "gegijzeld" en van de buitenwereld afgesneden werden in een zaal bij de toenmalige CBFA.  Tevens slaagde ik erin om burggraaf Davignon het vuur aan de schenen te leggen en zo zijn ondergang in Brussel in gang zette.  Op 2 december 2008 werd Davignon na een bloedstollende algemene vergadering nipt weggestemd als nieuwe voorzitter van de raad van bestuur.  Ook Ageas werd uit de klauwen van BNP-Paribas gered dankzij de enorme druk die door meester Modrikamen, Deminor en mezelf opgelegd werd en waardoor we het grootste deel van de aanwezige aandeelhouders van murw geslagen zombies omtoverden tot weerbare strijders die de propaganda van de regering en de media naar de prullenbak stemden.  Het spreekt voor zich dat zulke verwezenlijkingen totaal onmogelijk gemaakt worden door virtuele algemene vergaderingen die op alle mogelijke manieren kunnen gemanipuleerd worden.

Zo komen we uiteraard ook bij ons aller Nationale Bank alwaar men in 1993 zonder enige compensatie alle cruciale rechten van de aandeelhouders bij wet afschafte om ongestoord de reserves te kunnen plunderen.  De misdaden die de jongste decennia bij de NBB gepleegd werden tarten iedere verbeelding en de fysieke algemene vergadering is in feite de enige overblijvende mogelijkheid voor de privé aandeelhouders om hun rechten te verdedigen en onregelmatigheden bloot te leggen.

De virtuele algemene vergadering vormt een reële bedreiging voor iedere aandeelhouder van beursgenoteerde bedrijven.  Ook beleggers die nooit een algemene vergadering bijwonen, alhoewel ze dat in feite af en toe toch zouden moeten doen, moeten beseffen dat er wel degelijk andere aandeelhouders zijn die het vuile werk voor hen opknappen en die voor de raad van bestuur en de grootaandeelhouders een belangrijke hindernis vormen om ongestoord hun gangen te kunnen gaan. Geld en macht zijn zaken waarvoor belangrijke mensen hun ethiek en normbesef aan de kant durven te schuiven.

Daarom moet er actie ondernomen worden:

  1. Schrijf brieven of stuur mails naar politieke partijen en volksvertegenwoordigers;
  2. Denk na over mogelijkheden tot verzet tegen deze gevaarlijke maatregel;
  3. Neem deel aan de betoging op maandag 17 mei te Brussel aan de ingang van de NBB aan de Berlaimontlaan naar aanleiding van de algemene vergadering van de Nationale Bank van België.

woensdag 10 juni 2020

Kolonisatie - geschiedenis - racisme

De mens is zonder enige twijfel het meest gevaarlijke wezen op deze planeet.  Gans de geschiedenis is een aaneenschakeling van geweld, uitbuiting, oorlog en bloed.  Van de slaven in het Egyptische Rijk over de Romeinse bloedbaden, de vervolging van de Christenen, Atilla de Hun, Djengis Khan, de rooftochten van de Vikingen, de slaven en lijfeigenen, de godsdienstoorlogen, de kolonisaties, het uitroeien van ganse volkeren over de twee wereldoorlogen, Palestine, Stalin, Vietnam, Irak, Libië, Syrië, Jemen, de ontelbare andere feiten, die ik nu achterwege laat, naar de chaos die ons nu te wachten staat aan de vooravond van de grootste financieel-economische crisis uit de geschiedenis. Je wordt er als gewone mens niet erg vrolijk van.

Maar geschiedenis is geschiedenis en die verander je niet zomaar.  Gaan de VS de Indianen hun land teruggeven?  Australië ontruimen om de Aboriginals terug in hun rechten te herstellen?  De jongste jaren zijn we in een situatie van blanke zelfhaat gedonderd.  De blanke moet zich overal gaan verontschuldigen voor de misdaden die in het verleden werden begaan en die onmogelijk ongedaan kunnen gemaakt worden.  Fraaie standbeelden van historische figuren moeten weggehaald worden om ons beter te kunnen voelen, allerhande verzonnen verhalen worden voor waar aangenomen en aan iedereen opgedrongen.

Uiteraard is kolonisatie en uitbuiting walgelijk doch het is nog nooit anders geweest en ook vandaag zijn er in onwaarschijnlijk veel landen verschrikkelijke wantoestanden aan de gang en dat gaat nooit ophouden en al zeker niet op een planeet waar overbevolking en ongelijkheid de grootste problemen zijn.  Ik heb 18 jaar ervaring in Afrika, ik ben getrouwd met een prachtige volbloed Kikuyu en de helft van mijn beste vrienden zijn zwarte Afrikanen.  Ik vertoef een groot deel van het jaar tussen de gewone mensen in Kenia.  Ik red hier levens, plant bomen om de erosie tegen te gaan, herstel wegen, probeer de mensen te motiveren om te recycleren en vervuiling tegen te gaan enzovoort. Ik word zodoende niet graag racist genoemd, dat snijdt door mijn hart.

De discussie begon vandaag door het verwijderen van standbeelden van koning Leopold II.  Is er iemand die gelooft dat de geschiedenis anders verlopen zou zijn indien de Britten of de Fransen Congo ingepalmd hadden?  Leopold II heeft met zijn eigen centen, de Belgische regering geloofde niet in het project en wou er niet in investeren, Congo ingepalmd voor de neus van Frankrijk en Engeland.  Toen later bleek hoe rijk aan grondstoffen Congo  was, zorgde dit voor ongelooflijke frustraties bij de partijen die zich realiseerden dat ze de hoofdprijs hadden laten schieten en dit zorgde voor een nooit geziene golf van desinformatie om koning Leopold in een slecht daglicht te stellen.  Dat in die verhalen meer Congolezen vermoord werden dan er in Congo rondliepen, zou iedereen aan het denken moeten zetten.  Toen rubber, dankzij de opkomende auto- en fietsindustrie, als het ware in goud veranderde had men in Congo een groot tekort aan arbeiders.  Dat men bij ontelbare mannen de handen ging afhakken was in dat opzicht niet zo'n goed idee.  Uiteraard zijn er in Congo, net als in alle veroverde gebieden wereldwijd, verschrikkelijke dingen gebeurd die nooit kunnen goedgepraat worden.  Maar het gebeurt sinds er mensen rondlopen op deze planeet, het gebeurt vandaag nog en het gaat de volgende duizend jaar niet ophouden.  Je kunt enkel proberen om zelf als een goed mens te leven en proberen goed te doen voor anderen.

Maar nu komen we tot de kern van de zaak!
Iedereen kankert over wat er gebeurd is tijdens de kolonisatie doch dat is niet de grootste misdaad die er in Afrika gebeurde.  De grootste ramp die in Afrika plaatvond was dat de gekoloniseerde landen van de één op de andere dag hun onafhankelijkheid kregen zonder dat die daar klaar voor waren.  Zij die daar verantwoordelijk voor zijn, hebben in feite veel grotere misdaden begaan dan koning Leopold!

De bevolking in zwart Afrika leefde in feite een mooi bestaan in harmonie met de natuur.  Gans het jaar goed weer, voldoende voedsel en als het evenwicht verstoord werd, greep Moeder Natuur in.  Werken?  Waarom zou je werken als je kunt eten, drinken, dansen en vrijen zoveel je wilt?  In Europa moest er hard gewerkt worden om de winter door te komen doch daar zie je al een groot verschil tussen het koude noorden en het warme zuiden.  De verschrikkelijke slavenhandel was natuurlijk een marteling, de rol die de zwarte stammen en de Arabieren hierin gespeeld hebben is niet fraai.  En het is die slavenhandel, waarvan de Europese mogendheden vonden dat die moest gestopt worden, die in feite de aanzet tot de kolonisatie vormde.  Door de kolonisatie werden ontelbare stammen kunstmatig bij en door mekaar gegooid.  Met een meetlat werden willekeurig grenzen getrokken en zoals in Oost- en West-Berlijn mensen van mekaar gescheiden.  Op ongeveer honderd jaar tijd werden de Afrikanen tienduizend jaar vooruit geworpen in de tijd.  Maar gewoontes, gebruiken en rituelen, die gedurende duizenden jaren gegroeid waren, verander je niet zomaar op enkele decennia en zodoende namen die na de "onafhankelijkheid" snel terug hun plaats in.

Ondertussen waren de stammen door mekaar gegooid en waren de sterke leiders overal vervangen door corrupte marionetten die na de onafhankelijkheid aan de macht kwamen.  Na de onafhankelijkheid bleef men echter goed waken over de economische belangen.  De moord op Patrice Lumumba is hiervan een schrijnend voorbeeld.  In België hebben we twee stammen, die zelfs over de meest belachelijke zaken niet overeen kunnen komen.  Hier in Kenia zijn er 43 stammen die allemaal hun eigen taal en gebruiken hebben die totaal verschillend zijn.  Voor Europeanen is het moeilijk aanpassen in Afrika.  Het verschil tussen jou eigendom en mijn eigendom of een leugen en de waarheid is flinterdun en kan nogal eens verschuiven.  Moeders stelen van hun kinderen, vrouwen van hun mannen, broers van hun zusters en vice versa.  En zelfs als dat over grote sommen gaat, wordt dat vrij snel met de mantel der liefde bedekt.  Zulke zaken spruiten voort uit de pre-kolonisatietijd.  Als iemand te weinig had was het normaal dat die dat ging halen bij iemand die meer had.  Als die iemand was gaan jagen werd het gewoon genomen, alles werd gedeeld en als er iemand over de schreef ging kon het oordeel van de ouderen verschroeiend hard zijn.  Verder zijn er een paar stammen die ieder ongeveer 20% van de bevolking uitmaken en stammen die dichtbij of onder één procent zitten.  Houd daarbij rekening met het feit dat sommige van die stammen nog rekeningen hebben openstaand van tweehonderd jaar geleden en je kunt je een idee vormen van de problemen die zich kunnen voordoen.  In Congo zouden er zelfs meer dan duizend verschillende stammen bijeen gegooid zijn.

De schuld van de Arabische wereld en het "rijke" failliete Westen aan Afrika is groot.  Doch geld geven is geen oplossing want dat wordt gestolen.  Je kunt enkel helpen als je projecten opstart en er met je neus bovenop blijft zitten.  Je moet keihard zijn als het over geld en projecten gaat en zwijgen over democratie.  Democratie werkt hier niet, iemand die over de Democratische Republiek Congo praat is een dwaas want die bestaat niet.  En het wordt hoog tijd dat er bij de overheden in het Westen geluisterd wordt naar mensen op het terrein en niet naar pannenkoeken die geen flauw benul hebben van hoe het er in Afrika aan toe gaat.  Stop met het uitvoeren van vervuilende voertuigen naar Afrika want die worden hier nog twintig jaar op de baan gehouden en vervuiling stopt niet aan de grenzen.  Start bijvoorbeeld afvalverwerkingscentrales op maar zorg dat je de touwtjes in handen houdt.  In 1950 telde Kenia 6 miljoen inwoners, vandaag zitten we boven de 50 miljoen.  Dit is onhoudbaar, daar moeten projecten voor opgestart worden.

In 1950 had Congo +/-12 miljoen inwoners, vandaag +85 miljoen.
Congo had in 1900 wellicht tussen de vijf en acht miljoen inwoners.
Daar heeft Leopold II er volgens sommige bronnen meer dan tien miljoen van vermoord.
Dat is het moment waarop je moet beginnen nadenken!

donderdag 28 mei 2020

De Dexia Titanic

In 2012 ging Dexia kopje onder en werd het geheel gesplitst in Belfius en Bad Bank Dexia met een gigantische berg waardeloze rommel ter waarde van een slordige 900 miljard euro.  Het gratis geldbeleid van de ECB kwam er niet om de economie of de spaarder te redden, het kwam er om catastrofes als Dexia kunstmatig overeind te houden.

Hiervoor werd de spaarder op een illegale manier onteigend zonder compensatie en werd een begin gemaakt met het waardeloos maken van de euro.  Immers, als een centrale bank geld creëert om waardeloze rommel terug waarde te geven, wordt al het geld van die centrale bank uiteindelijk waardeloos.  Gans het systeem van het fiat geld is gebouwd op één pijler en die noemt vertrouwen.  Als je dat vertrouwen ondermijnt met ontelbare leugens en ongezien bedrog dan stuikt die pijler op een gegeven moment onherroepelijk in mekaar.

Dankzij dat gratis geld kreeg de waardeloze troep van Dexia langzaam maar zeker terug waarde en daardoor kon Dexia de voorbije acht jaar de balans van +900 miljard langzaam maar zeker afbouwen tot de 120 miljard van vandaag.  Een heus mirakel maar wel een wonder waarvoor een afgrijselijke tol zal moeten betaald worden door middel van een gigantisch koopkrachtverlies van het fiat geld.  Dat objectieve wakkere journalisten dit onmetelijke bedrog omschrijven als "gunstige marktomstandigheden" betekent dat ze ofwel niet weten waarover ze het hebben of duidelijke orders hebben om de simpele waarheid te negeren.

Tegen het moment, dat de eindafrekening gepresenteerd wordt, zijn natuurlijk alle verantwoordelijken voor de ramp buiten schot.  Centrale bankiers, regelgevers en politici aan de ene kant en bankiers met hun financiële genieën, die jaren aan een stuk miljoenenbonussen opstreken om kunstmatige winsten te realiseren, aan de andere kant.  Als wakkere burger word je er kostmisselijk van doch aangezien het gros van die burgers slaapt en/of weigert de realiteit onder ogen te zien, kan het bedrog nog steeds ongestoord doorgaan.

De 120 miljard euro waarmee Dexia momenteel nog opgezadeld zit is echt wel het summum van waardeloze troep, dat is trouwens ook de reden waarom men het nog niet kwijtraakte en... een heel groot stuk van die brol zit in hopeloze Italiaanse projecten!  En daarom moet Italië natuurlijk overeind gehouden worden want als dat verlies geïncasseerd wordt, zal dat Belgenland een slordige 40 miljard of meer kosten.  België heeft dus geen keuze dan het redden van Zuid-Europa toe te juichen terwijl Frankrijk en Duitsland eveneens geen keuze hebben want als Italië implodeert gaan eveneens tal van grote Duitse en Franse banken kopje onder!  Slechts enkele eurolanden, waaronder Nederland, zullen hiervan bespaard blijven.  Gaan die landen nu zo dwaas zijn om uit "solidariteit" hun eigen ondergang te bezegelen?  Of omdat hun toppolitici omgekocht worden met topposities in de EU?

dinsdag 19 mei 2020

Voor wie twijfels heeft over het goud van de Nationale Bank!

Vraag 11
De voorbije jaren heb ik via mijn schriftelijke vragen op de algemene vergadering duidelijk de geschiedenis van het goud van de Bank geschetst alsook de manipulatie van de gebruikte terminologie om het goud van de Bank om te toveren in het goud van de Staat.
Het goud is altijd van de Nationale Bank geweest, dat wordt duidelijk aangetoond door de jaarverslagen zodat daarover geen discussie kan bestaan.  Het probleem is uiteraard dat de politiek benoemde directie van de Nationale Bank 82,58% of 1.076 ton van ons goud verkocht heeft aan bodemprijzen om hun politieke bazen te helpen bij het produceren van geflatteerde schuldstatistieken en frauduleuze begrotingen.  Bij deze goudroof werd uitgegaan van de foutieve stelling dat het goud van de Staat was.  Nadat je 82,58% van het goud illegaal onteigend hebt, met als argument dat het goud van de Staat is, wordt het natuurlijk moeilijk om vervolgens toe te geven dat je die 1.076 ton goud per ongeluk verkocht hebt.
Tijdens de algemene vergaderingen van de voorbije vijftien jaar heb ik herhaaldelijk duidelijk aangetoond dat tussen 1851 tot en met 1971 er geen enkele discussie de eigenaar van het goud bestond.  In ieder jaarverslag werd er consequent gesproken over het “Goud- en deviezenbezit van de Nationale Bank”.
In het jaarverslag over 1971 luidt het op pagina 53 na 120 jaar nog steeds:
“Goudvoorraad en netto deviezenpositie van de Nationale Bank van België”.
Tussen 1850 en 1971 wordt op geen enkel moment ergens verwezen naar de mogelijkheid dat het goud van de Staat zou zijn.

Nergens wordt de situatie helderder uitgelegd als in het jaarverslag over 1948.  Daar lezen we op pagina 76 het volgende:
“Beschikbare goudvoorraad fr. 27.333.965.142,07
Onbeschikbaar goudsaldo na herwaardering van de goudvoorraad (besluitwet nr 5 dd. 1 mei 1944).
Per 31 december zijn deze twee rubrieken samengebracht op een enkele rekening <<Goudvoorraad>>, tengevolge van de aanwending van de passiefrekening <<Schatkist: onbeschikbare rekening wegens herwaardering (besluitwet nr 5 van 1 mei 1944>> tot de gedeeltelijke delging van de schuld van de Staat tegenover de Bank.”
Vertaling voor de mensen die deze materie niet volledig beheersen:
Na de opwaardering van de goudprijs in 1944 wordt de daardoor gecreëerde (fictieve) meerwaarde op een onbeschikbare reserverekening geplaatst.  Na de grote operatie om de alle oorlogs-onevenwichten weg te zuiveren blijft de Belgische Staat met een zware openstaande schuld aan de Nationale Bank.  Om deze schuld gedeeltelijk weg te werken wordt de bewuste “onbeschikbare reserverekening” met een saldo van 10.493.184.885 frank overgeheveld naar de “Beschikbare Goudvoorraad” van de Nationale Bank.
Vraag:
Als de Staat in 1948 een deel van zijn schuld aan de Bank aflost door een onbeschikbare reserverekening van 10,93 miljard frank over te hevelen naar de Beschikbare Goudvoorraad van de Nationale Bank:
Is er dan één regent die niet begrijpt wie de eigenaar van het goud van de Nationale Bank is?

Vraag 12
Vanaf boekjaar 1972 begint men verwarring te zaaien over wie de werkelijke eigenaar van het goud is. Op pagina 62 van het jaarverslag over 1972 volgt er een subtiele verandering, het goud en deviezenbezit van de Nationale Bank verandert in:
“NATIONALE BANK VAN BELGIE: GOUD- EN DEVIEZENRESERVES”
Op pagina 53 van het jaarverslag over 1971 staat er nog heel duidelijk: “GOUDVOORRAAD EN NETTO DEVIEZENPOSITIE VAN DE NATIONALE BANK VAN BELGIE”.

Zo gaat het altijd wanneer geschiedenis vervalst wordt.  Dat gaat niet brutaal, dat zou immers teveel opvallen.  Het gaat stapje voor stapje.

De jongste jaren, dit jaar op pagina 130  van het jaarverslag, luidt het als volgt:
“De officiële goud- en deviezenreserves van de Belgische Staat, die in de balans zijn opgenomen, worden aangehouden en beheerd door de Bank”.
Alhoewel verschillende leden van de directie de jongste jaren toegaven dat het goud wel degelijk van de Bank is werd dit nooit schriftelijk toegegeven en werd er op een sublieme manier professioneel rond de pot gedraaid.
Vraag:
Moeten we de verwarringzaaiende versie van de jongste jaren (dit jaar op pagina 130 van het jaarverslag) lezen als:
Het goud en de deviezen zijn eigendom van de Bank en haar aandeelhouders;
De Belgische Staat bezit 50% van de aandelen van de NBB;
Zodoende is de Staat eigenaar van 50% van het goud en de deviezen;
Zodoende beheert de Nationale Bank de goudreserves van de Staat (50%);
De resterende 50% van die goudreserves zijn eigendom van de privé aandeelhouders?

Nationale Bank, zo klaar als een klontje!

De Nationale Bank werd in 1850 opgericht met 100% privé kapitaal!

In 1850 bestond inflatie niet, dat was een taboe in die tijd, en dat zou zo blijven tot 1914.  Na de Eerste Wereldoorlog zou men inflatie invoeren om de staatsschulden weg te inflateren (waar hebben we dat nog gehoord).  Dat mondde uit in een devaluatie van de frank met 85%.  Probleem hier is het eerste dividend van 6% van de Nationale Bank.  Dit was en is het basisdividend dat de aandeelhouders een fatsoenlijk basisrendement moest garanderen.  Moest men dat dividend aanpassen aan de inflatie dan zou dat minstens 500 euro per aandeel bedragen en niet 1,5 euro zoals vandaag het geval is.  Dit is een eerste belangrijke manipulatie om de koers van het aandeel kunstmatig laag te houden omdat het tweede dividend, een toetje voor de aandeelhouders als de resultaten het zouden toelaten, nooit evenredig gestegen is met het koopkrachtverlies van het eerste dividend.

Tot 1927 blijven alle reserves voor de volle 100% eigendom van de privé aandeelhouders van de Bank.  Omdat politici schrik krijgen dat die privé aandeelhouders ooit wel eens op het idee zouden kunnen komen om in vereffening te gaan, voert men een wet in waarin bepaald wordt dat, in geval van vereffening, de helft van de reserves toekomen aan de Staat.  Dat wordt geaccepteerd omdat daar een aantal voordelen tegenover stonden.

De Belgische Staat heeft nooit één cent geïnvesteerd in de Nationale Bank.
In 1948 maakt de Belgische Staat misbruik van de nasleep van de oorlog om beslag te leggen op de oorlogswinsten van de Bank ten belope van 265 miljoen frank.  Daarvan wordt 200 miljoen gebruikt om 50% van de aandelen te verwerven.  Op dat moment worden tevens staalharde garanties gegeven dat de Staat nooit misbruik zal maken van het feit dat diezelfde Staat vanaf dat moment voor 50% aandeelhouder wordt.  Die garanties worden in 1993 zonder enige compensatie bij wet afgeschaft om in het ECB project te kunnen stappen.

Vanaf dat moment dacht men dat men zich alles kon veroorloven en begonnen de onteigeningen zonder compensatie een normaal ritueel te worden.  De aandelen zaten echter sterk versnipperd en voor een groot stuk bij financiële instellingen die zich geen problemen met de Nationale Bank konden permitteren zodat het verzet al bij al bescheiden bleef.  Trouwens, als je ziet hoe moeilijk het is, om de waarheid naar buiten te krijgen in een tijd van sociale media, kun je je wel voorstellen hoe het moet geweest zijn in een tijd toen "onafhankelijke" journalisten het monopolie hadden op het verspreiden van nieuws.

En toen kwam de euro waardoor de Nationale Bank haar emissierecht verloor.  Nu hadden onze politici bij de belangrijke operatie in 1927 (zie hoger) toch zelf bedongen dat de Nationale Bank bij het verlies van het emissierecht de beschikbare reserves moest uitkeren.  Dit vormde de basis voor de eerste procedure van Deminor.  Op de website van de ECB stond immers expliciet dat dat emissierecht de exclusieve bevoegdheid was van de ECB.  Geen discussie mogelijk dus doch toen verdween die exclusiviteit van de website van de ECB en werd het emissierecht gedeeld door alle leden van de eurozone.  Als klap op de vuurpijl werd, nadat in juni 2002 de juridische procedure van start ging, de wet in augustus 2002 aangepast om het spel te vervalsen.  Later zal het Grondwettelijk Hof bepalen dat dit geen probleem was aangezien het om een interpretatieve wet ging die uitlegde wat de Belgische volksvertegenwoordigers in 1927 bedoelden met de term "emissierecht" met het oog op de invoering van de euro.  De regels veranderen nadat de procedure gestart is en dat goedpraten met een uitleg die suggereert dat men in 1927 in het Belgische parlement al bezig was met de invoering van de euro.

Ondertussen was men echter ook begonnen met het overhevelen van een groot stuk van de reserves naar de Schatkist.  Ik ben er bijna zeker van dat zij op dat moment zelf niet meer wisten hoe de vork juist aan de steel zat.  Zodoende hebben politici en hun marionetten bij de Nationale Bank de voorbije twintig jaar meer dan 12 miljard euro illegaal overgeheveld naar de Schatkist.  Illegaal omdat het hier om een zuiver inbreuk gaat op het eigendomsrecht dat staat of valt met het axioma dat men niemand mag onteigenen zonder een passende schadevergoeding te bieden.

Mijn vragen over het goud dit jaar geven een prachtig historisch beeld van de waarheid.  Het goud is altijd van de Bank geweest, aangezien de Staat 50% van de aandelen heeft is de helft van het goud van de Staat en de andere helft van de privé aandeelhouders.  Belangrijk in het goudverhaal is dat geen enkele privé aandeelhouder ooit gevraagd heeft om aan de goudvoorraad te prutsen.  Dat was zuiver een politiek spektakel en de daaropvolgende diefstal ook.

Ik zal zo dadelijk mijn vragen over het goud hernemen op deze blog.  Het antwoord, gebaseerd op 169 jaarverslagen is duidelijk verwerkt in de vraag.

De Nationale Bank is de machtigste organisatie van het land, dankzij de 9% participatie in het kapitaal van de Bank voor Internationale Betalingen reikt haar invloed tot in vrijwel alle uithoeken van de wereld.  De NBB kan Reuters en Bloomberg dwingen om gecontroleerde verhalen te deleten en niet te reageren op het feit dat de Belgische regering openlijk zegt dat het amateurs zijn.  Geen enkele financiële journalist in België durft negatieve dingen schrijven over de Nationale Bank want ze willen niet op een zwarte lijst komen.  Banken en vermogensbeheerders willen hun vergunningen niet kwijtspelen en politiek benoemde rechters weten wat hen te doen staat als het over echt belangrijke dingen gaat voor de Staat.  Voor pietluttigheden durft men weleens zijn of haar onafhankelijkheid bewijzen doch als het over een roof van een pak miljarden gaat wordt men voorzichtiger.

Met de komst van de N-VA leek er even een licht aan het eind van de tunnel te schijnen doch in 2011 ging ook de N-VA overstag voor een directeurspost en enkele andere interessante postjes.

De intrinsieke waarde van een aandeel Nationale Bank ligt onweerlegbaar op ongeveer 40.000 euro per aandeel.  Dat de koers amper 2.000 euro bedraagt is te wijten aan het machtsmisbruik van de overheid en hun NBB marionetten, de onwaarschijnlijke willekeur en de lange reeks onteigeningen zonder compensatie waarvan de aandeelhouders het slachtoffer werden.  Het dividend wordt al jaren kunstmatig laag te houden om de koers van het aandeel te drukken en omdat die koers zo laag is, wordt dat aalmoes-dividend plots aantrekkelijk.

Tot zo ver in het kort een historisch overzicht van de realiteit.
De aandeelhouders kunnen in dit verhaal enkel op zichzelf rekenen en mochten we ooit de steun van een kapitaalkrachtige belegger krijgen kan het snel de andere kant uitgaan.  Maar het moet voor iedereen duidelijk zijn dat, zolang de aandeelhouders geen front vormen en/of in hun eigen voeten blijven schieten, ze bij de Nationale Bank rustig zullen blijven wachten tot de twee aanvoerders van het verzet de pijp aan Maarten geven.

Word aandeelhouder en strijd mee voor rechtvaardigheid en eigendomsrecht.

Daarbij niet uit het oog verliezen dat alle ellende, die nu op ons afkomt, voor het grootste stuk te wijten is aan het feit dat de "onafhankelijke" bestuurders van de Nationale Bank nooit oog gehad hebben voor het Algemeen Belang.  Voor al het gefoefel van de Belgische politici sloten zij bewust de ogen of erger, ze praatten het goed.  In feite waren zij bestemd om over onze reserves te waken en ze te beheren als een goed huisvader doch in werkelijkheid hebben ze gewoon voluit het corrupte politieke spel van de jongste decennia meegespeeld.

Eerste reactie op schijnvertoning van gisteren!

Geachte mevrouw,
Geachte heer,

Met adembenemende verbazing heb ik gisteren de antwoorden op de vragen van de aandeelhouders van de NBB doorgenomen.  Ik had eerlijk gezegd het ergste verwacht doch dit overstijgt iedere vorm van surrealiteit.

Een algemene vergadering zonder aandeelhouders achter gesloten deuren  en vervolgens afkomen met een afgrijselijke miskenning van het vraagrecht van de aandeelhouders is volgens mij een brug te ver en dit zal wellicht nooit de bedoeling van de wetgever geweest zijn om zo'n belangrijke vergaderingen achter gesloten deuren te laten plaatsvinden.  Je zou eerder het tegenovergestelde verwachten, meer respect voor het vraagrecht en duidelijke antwoorden op eenvoudige vragen.

Voor wat betreft de opmerking over de ondertekening van de notulen:
Ik heb volmacht gegeven aan de gouverneur om in mijn naam te stemmen en alle noodzakelijke daden te stellen op de algemene vergadering van 18 mei 2020 doch niet om de notulen te ondertekenen op een andere datum.  Indien ik niet in de mogelijkheid word gesteld om de notulen op een Corona-vriendelijke manier te ondertekenen dan wens ik in ieder geval een aantal uitermate belangrijke opmerkingen te laten aanhechten aan het belachelijke verhaaltje dat gisteren op de website van de NBB gepubliceerd werd.


Met vriendelijke groeten,

Erik Geenen.