In april 1925 voerden de socialisten hevig campagne tegen de torenhoge Belgische staatsschuld, die op dat moment 45 miljard frank bedroeg.
Die veel te hoge schuld was uiteraard voor een belangrijk stuk te wijten aan de gevolgen van de Eerste Wereldoorlog.
Na de liquidatie van de laatste onafhankelijke gouverneur van de NBB verlaagde men de druk van die schuld door een zware devaluatie door te voeren.
Deze gemakkelijkheidsoplossing lag wellicht aan de basis van de economische crisis van de jaren dertig, het faillissement van de banken en leidde uiteindelijk tot de Tweede Wereldoorlog.
Dit is wat de geschiedenis ons leert: als je een probleem laat rotten in plaats van het op te lossen, mondt dat probleem uiteindelijk uit in een drama.
Momenteel ligt onze staatsschuld een beetje hoger dan in 1925, we zitten vandaag op 15.250 miljard frank (+33.700%) terwijl we geconfronteerd worden met bijzonder hoge sociale verplichtingen, die nooit kunnen ingelost worden, en we ondertussen geen beroep meer kunnen doen op Congo, de bron van onze vervlogen rijkdom.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten