maandag 16 december 2013

Verkiezingen!

Binnen een goede vijf maanden vinden er belangrijke verkiezingen plaats.
Hoog tijd om de politici in Uw omgeving te vragen wat hun standpunt is over het dividend van de Nationale Bank.

Waarom bedraagt het eerste dividend van de Nationale Bank nog altijd 60 frank per aandeel zoals in 1850 terwijl de jaarwedde van de onafhankelijke gouverneur steeg van 18.500 frank in 1850 tot ongeveer dertig miljoen frank vandaag?
Waarom bleef het belangrijkste dividend voor de aandeelhouders gelijk terwijl de wedde van de onafhankelijke gouverneur maal 1.621 ging?

Vooral het standpunt van nieuwkomer NVA is hier belangrijk!
Niet mondeling maar schriftelijk!!!! Blijven aandringen!

woensdag 13 november 2013

Kaarsen en brillen!

Wat baten kaars en brillen als de uilen niet zien en willen?
Gisteren verscheen in De Tijd opnieuw een artikel waar men de nadruk legde op de lage inflatiecijfers.

Ik zal het voor alle duidelijkheid nogmaals herhalen: die inflatie zit niet in de consumptieprijzen! Het geld dat de centrale bankiers in het systeem pompen, gaat immers niet naar de kleine consument.

Door de politiek van de centrale banken krijgen de waardeloze activa van de failliete banken hun waarde terug.
Vervolgens moet je je volgende eenvoudige vraag stellen: "Hoeveel bedraagt de inflatie als activa met waarde nul terug honderd procent waard worden?"

Veelzeggende afkortingen!

Dat NBB de afkorting is voor "Nonstop Belgen Bedriegen" wisten we al.

Dat ECB staat voor "European Citizens Betrayed" zal duidelijk worden in de nabije toekomst.

zondag 10 november 2013

De waarde van een Nationale Bank aandeel!

In 2002 berekende Deminor de waarde van een NBB aandeel en ze kwamen uit op ongeveer 12.000 euro per aandeel. Sindsdien stegen de reserves van de NBB met meer dan 5.000 euro per aandeel.

De huidige intrinsieke waarde ligt dus boven de 17.000 euro per aandeel en in die 17.000 euro wordt geen rekening gehouden met de waarde van het goud alhoewel dat goud zonder enige twijfel eigendom is van de NBB en haar aandeelhouders.

Dat de koers minder dan 3.000 euro noteert, heeft enkel te maken met de decadente schendingen van het eigendomsrecht en de orgie van willekeur en machtsmisbruik die al enkele decennia ingeburgerd zijn bij de NBB.

donderdag 7 november 2013

Aandelen op naam!!!

Ik herhaal nogmaals het belang van het op naam laten stellen van één of meerdere NBB aandelen.

De voordelen:

1.Je betaalt geen bewaarloon voor je aandelen op naam bij de NBB;
2.Je aandelen zitten veel veiliger op naam bij de NBB dan op rekening bij een instelling die failliet kan gaan;
3.Je wordt schriftelijk uitgenodigd voor iedere algemene vergadering;
4.Er kan nooit betwisting bestaan over het feit of je aandeelhouder bent of niet;
5.De dividenden worden automatisch op je bankrekening gestort;
6.Iedere aandeelhouder, die een aandeel op naam laat zetten, geeft een duidelijk signaal aan de onafhankelijke directeurs van de NBB dat ze beter met een fatsoenlijke oplossing voor de dag komen.

Het kost niks, het verhoogt je veiligheid en je werkt de onafhankelijke directeurs van de NBB op hun zenuwen.
Degene die mij kan komen uitleggen waarom er nog steeds NBB aandeelhouders zijn, die nog geen aandelen op naam hebben laten zetten, krijgt van mij een kist top-champagne.


donderdag 31 oktober 2013

Spaarders opgelet!!!!

Wouter Vervenne schreef vandaag in De Tijd een artikel over de lage inflatie in de eurozone.

Ik zal het nogmaals herhalen: de inflatie zit hem in het feit dat men ongelimiteerd geld drukt om slechte dingen te doen. 
Men drukt over gans de wereld ongelimiteerd geld om waardeloze activa terug waarde te geven, om failliete ondernemingen kunstmatig overeind te houden, om overdreven duur onroerend goed nog duurder te maken........... Vanaf dat moment wordt de inflatie onberekenbaar.
Je kunt die inflatie dus niet berekenen doch je bent wel zeker van de uitkomst. Het bestaande geld wordt onherroepelijk waardeloos!!!!!



woensdag 30 oktober 2013

Begrijpend lezen!

Het is mijn betrachting om voor de privé aandeelhouders van de NBB zoveel mogelijk te realiseren van de waarde die er vandaag nog rest en dit is, zeggen en schrijven ongeveer 35.000 euro per aandeel.

Van die 35.000 euro zou ik voor de privé aandeelhouders graag minstens 12.000 euro of ongeveer één derde van de werkelijke waarde bekomen.

Over de 50.000 euro per aandeel, die de Staat uit de reserves gestolen heeft, maak ik mij niet veel illusies. Zonder een echte revolutie zal het onmogelijk zijn om daarvan nog iets te recupereren.

Zien jullie de getalletjes?
De Staat sloeg onrechtmatig 50.000 euro per aandeel achterover zonder de privé aandeelhouders ook maar iets te gunnen;
Na die diefstal rest er nog een waarde van ongeveer 35.000 euro per aandeel;
Van die 35.000 euro per aandeel zou ik graag minstens 12.000 euro uit de brand slepen voor de privé aandeelhouders.

De getalletjes:
50.000 euro per aandeel gestolen door de Staat, restwaarde vandaag 35.000 euro, koersdoel minimum 12.000 euro.

Huidige koers 2.880 euro.

Dan begrijpt het kleinste kind dat daar iets niet pluis is.

Totale willekeur, ongezien machtsmisbruik en een onwaarschijnlijke minachting van het eigendomsrecht liggen aan de oorsprong van die geweldige onderwaardering.

donderdag 24 oktober 2013

Groen lachen!

Houd altijd in je achterhoofd dat onze onafhankelijke tegenstrevers het meest plezier beleven aan onze acties.
Ze lachen zich een groene breuk en ze geraken er zo opgewonden van dat ze er 's nachts van wakker liggen.
Iedere groene pet op eender welk publiek evenement is een kepernagel in hun onafhankelijke doodskist!

Voor de lol!

Modrikamen, Deminor, Paul Huybrechts, Jesse Livermore, Criticus, Wapperke, Daytraderke en ontelbare anderen hebben allemaal heilige eden gezworen dat ze zouden strijden tot de onvermijdelijke overwinning binnen was doch geen enkele heeft woord gehouden. Het overgrote deel haakte af en enkele anderen zijn gewoonweg tegen beginnen te werken.

De redenen om af te haken, waren legio: sommigen haakten af om commerciële redenen, anderen wilden lid worden of blijven van het establishment doch de meesten konden het niet opbrengen om af en toe een kleine inspanning te leveren om samen de finish te bereiken.

Eenmaal per jaar de algemene vergadering bijwonen en af en toe eens naar een interessant evenement komen om plezier te maken, is voor de meeste mensen vandaag een brug te ver. Ze laten liever hun toekomst en die van hun nagelslacht om zeep helpen door een bende corrupte onderkruipers dan af en toe (één, twee, drie keer per jaar) eens een handje te komen toesteken om het addergebroed schaakmat te zetten.

Vervolgens verschieten ze dat ze bedrogen worden. Janken, kankeren en emmeren zonder grenzen doch proberen om het tij te keren? Daar is toch niks tegen te doen meneer.

Let op! Ik vraag niet om vijf hectaren landbouwgrond met de hand om te spitten of om een ijskoude snelstromende rivier over te steken hoor. Ik vraag om, getooid met een groen hoofddeksel, af en toe eens naar een interessante voordracht te komen en achteraf van de meestal aangename receptie te genieten of samen nog een pint te gaan drinken.

Dat helpt toch niks meneer. Als je zo wereldvreemd bent dat je dit gelooft, doe het dan niet om de corruptie te bestrijden doch voor de vriendschap, de lol en de gezelligheid en wees verbaasd als het achteraf toch geholpen heeft.

De realiteit!

Dat de kruik zolang te water gaat tot ze barst, dat is de realiteit!

Dat onrecht en wantoestanden enkel kunnen blijven bestaan tot de fatsoenlijke mensen in opstand komen, dat is de realiteit.

De mensen die deze realiteit mee vorm willen geven, mogen zich aanmelden.

De realiteit!

De directeurs van een centrale bank worden geacht volledig onafhankelijk te zijn. De realiteit is dat ze willige marionetten van op macht beluste politici zijn. DAT IS DE REALITEIT!

De realiteit is eveneens dat de privé aandeelhouders van de NBB door de actieve collaboratie van die willige marionetten zonder enige compensatie uit hun rechten ontzet en onteigend werden.

De realiteit is dat die willige marionetten bij de NBB op bevel van hun politieke broodheren een groot deel van de reserves van de NBB in de bodemloze Schatkist gepompt hebben.

DAT IS DE REALITEIT!!!!

De vonnissen en arresten van politiek benoemde rechters en het politieke nest dat zich Grondwettelijk Hof noemt, zijn geen realiteit, dat is schande voor de eeuwigheid.

België is geen rechtsstaat meer, dat is de realiteit!
Dat de kruik zolang te water gaat tot ze barst, dat is de realiteit!

Help!

Al jaren ben ik op zoek naar hulp.

Mensen die actief een database willen beheren en belangrijke berichten onmiddellijk verspreiden.

Mensen die mee acties op poten willen zetten en bereid zijn om eenvoudige richtlijnen op te volgen.

Geen mensen die een comité oprichten en achter mijn rug en/of zonder mij te raadplegen beginnen met het opzetten van een VZW of brieven naar de onafhankelijke gouverneur schrijven. Ook hier omdat ze hun goesting niet kregen alhoewel ik meer dan tien keer klaar en duidelijk had uitgelegd waarom dat niet mogelijk was.

Ernstige mensen, die gemotiveerd zijn om samen met mij de overwinning binnen te halen, mogen zich steeds aanmelden.

In januari zal ik een vergadering organiseren om te proberen om met een aantal fatsoenlijke mensen de zaken op een professionele manier op poten te zetten.

maandag 21 oktober 2013

Zo klaar als een klontje!

De goud- en deviezenreserves van de NBB zijn altijd van de NBB geweest.

Pas in de loop van de jaren 1970 is men de terminologie in het jaarverslag van de NBB langzaam maar zeker beginnen te wijzigen om de goudroof mogelijk te maken.

De Staat heeft trouwens nooit beslag gelegd op het goud, ze hadden het enkel gemunt op die zogenaamde meerwaarde die enkel in hun fantasie bestond.

Bij de verkoop van dat goud werd de boekwaarde netjes op rekening van de NBB gestort, de meerwaarde ging naar een "onbeschikbare reserve, die bij liquidatie van de Bank naar de Staat zou gaan.

Drie bijzonder eenvoudige vragen dringen zich op:
1.Als dat goud van de Staat was: Waarom werd die boekwaarde dan op rekening van de Bank gestort?
2.Is de NBB ondertussen geliquideerd of bestaat ze nog?
3.Als die NBB nog bestaat: Waarom werd dan die onbeschikbare reserverekening al naar de Schatkist getransfereerd?

Drie belachelijk eenvoudige vragen en de even eenvoudige antwoorden maken het verhaal bijzonder duidelijk.

Intrinsieke waarde versus beurskoers!

De familie Boël haalt haar topholding Henex van de beurs. De Boëls bieden 63,50 euro per aandeel of 26% meer dan de laatste beurskoers voor de bekendmaking van het bod. De biedprijs ligt in lijn met de intrinsieke waarde van Henex.

Bij Henex was er zodoende een verschil van 26% tussen beurskoers en intrinsieke waarde.

Bij de NBB bedraagt het verschil tussen beurskoers en intrinsieke waarde meer dan vijfhonderd procent!!!!

Die gigantische onderwaardering is te wijten aan de decadente orgie van willekeur en bedrog die bij de NBB al jaren de norm is.

zaterdag 19 oktober 2013

Wilfried Martens

Vandaag werd Wilfried Martens ten grave gedragen.

De geschiedenis zal oordelen over de verwezenlijkingen van deze politicus.

Voor de privé aandeelhouders van de Nationale Bank van België was Wilfried Martens de man die de onteigening zonder compensatie voorbereidde en de plundering van de reserves van de NBB mogelijk maakte.

Zijn misprijzen voor de fundamenten van het eigendomsrecht in deze zaak en de schade die hij België toebracht, door de reserves van de NBB te misbruiken om politieke kortetermijnbelangen te dienen, zullen voor eeuwig een smet op zijn blazoen blijven.

De weg naar de overwinning!

Zoals ik in 2008 reeds voorspelde, wordt de financiële crisis langzaam maar zeker de molensteen rond de nek van de onafhankelijke directeurs van de Nationale Bank. Die onafhankelijke directeurs hebben immers onvergeeflijke fouten gemaakt die hen uiteindelijk zwaar zullen aangerekend worden. Als de financiële crisis haar ware gelaat toont, zal duidelijk worden hoe de onafhankelijke directeurs van de NBB zullen beschreven worden in de geschiedenisboeken en de privé aandeelhouders van de Bank zullen er zorg voor dragen dat zulks op een correcte manier gebeurt.

Onze eindoverwinning is gegarandeerd op voorwaarde dat we rustig blijven volhouden simpelweg omdat de onafhankelijke directeurs van de NBB gedurende de jongste decennia afgrijselijke fouten gemaakt hebben die het Belgische volk onherstelbare schade hebben toegebracht. Verzwarende omstandigheid hier is het feit dat ze deze fouten niet per ongeluk gemaakt hebben! Ze hebben die fouten opzettelijk gemaakt om de mensen die hen benoemd hebben te plezieren en dit zal de geschiedenisboeken ingaan als actieve corruptie.

Om zo snel mogelijk de finish te bereiken heb ik gemotiveerde mensen nodig die mij af en toe een handje komen toesteken. Ik heb groene petten nodig die bereid zijn om actief het wapen van onze mailinglist in te zetten. Ik heb gemotiveerde groene petten nodig die mij ondersteuning bieden bij de talloze evenementen waar de onafhankelijke directeurs en de onafhankelijke regenten van de NBB hun opwachting maken. Ik heb gemotiveerde groene petten nodig die bereid zijn om eenvoudige richtlijnen op te volgen.

Eendracht maakt macht en tweedracht is zonder meer dodelijk in de strijd tegen het machtigste en wellicht meest corrupte bastion in België. Daarom heb ik mensen nodig die de duidelijke wegwijzers richting overwinning kunnen volgen. Gemotiveerde groene petten die achter de schermen zoveel kritiek mogen leveren als ze willen doch naar de buitenwereld toe tonen dat we een hecht en sterk blok vormen. Gemotiveerde NBB aandeelhouders die begrijpen dat het niet productief is om de ezel uit te hangen en een dozijn verschillende strategieën te willen uitstippelen.

Eén strategie, één richting, één front om de zekere overwinning, die al sedert 2002 voor het grijpen ligt, binnen te halen.

vrijdag 18 oktober 2013

Belangrijke evenementen!

Vrijdag 25 oktober 2013: Algemene Vergadering Almancora Leuven

Donderdag 31 oktober 2013: Voordracht te Gent

Woensdag 13 november 2013: Voordracht Melchior Wathelet te Charleroi

Zaterdag 16 november 2013: De Tijd Finance Avenue

Vrijdag 22 november 2013: Internationale conferentie "The financial reconstruction of Europe" bij de Banque de France in Parijs

Persoonlijk zal ik al deze evenementen bijwonen en iedere steun of hulp is op ieder moment meer dan welkom.

zaterdag 7 september 2013

De kinderen trakteren


"Het is bedrieglijk eenvoudig om een bevolking onrechtvaardigheden te laten slikken."

         Veronique Goossens


"Hoe is het mogelijk dat al die Belgische burgers zich zo hebben laten ringeloren door zowel het financiële als door het politieke establishment, en daar bovendien de factuur volledig van betalen, zonder massaal in opstand te komen ?"

          Erik Geenen


Dit zijn maar enkele quotes uit het Knackartikel 'De kinderen trakteren' door Véronique Goossens.


Bekijk Z-Talk Goossens met Erik Geenen

Erik Geenen Geenen is als aandeelhoudersactivist al meer dan tien jaar de luis in de pels van de Nationale Bank, maar ook bij Dexia, Fortis, KBC en andere grote Belgische beursgenoteerde bedrijven.
Met zijn groene pet is hij een bekende verschijning tijdens algemene vergaderingen. Vele bestuurders zijn hem liever kwijt dan rijk, omdat hij hen zeer lastige vragen kan voorleggen. Maar er is ook veel respect voor hem, hoewel deze bestuurders dat niet openlijk zullen toegeven.......

Het volledige artikel kan je hier verder lezen


Erik Geenen maakt zich in Z-Talk Goossens behoorlijk boos over de herbenoeming van Jean-Paul Servais als baas van de financiële waakhond.

De volledige uitzending met Véronique Goossens op KanaalZ kan je hier bekijken


maandag 19 augustus 2013

Kritische econoom voelt zich geïntimideerd

Knack publiceerde een openhartig interview met twee kritische economen, die geen blad voor de mond nemen. Eén van hen, Ivan van de Cloot, beschuldigt een minister van totaal ontoelaatbaar gedrag en lanceert vandaag een opmerkelijk moreel appel.
Knack publiceerde een interview met Ivan Van de Cloot en Johan Van Overtveldt. Het weekblad schrijft op de webversie:
Er zijn in Vlaanderen geen twee economen die zo ijverig, zo hardnekkig en zo snoeihard zijn voor de politieke machtshebbers.’

Twee opvallende citaten uit de mond van Van de Cloot geven de toon aan van het vraaggesprek:

(1) ‘Onlangs reisde er een belangrijke Vlaamse handelsmissie naar de Verenigde Staten. Ik was er niet bij, maar achteraf kreeg ik volgend bericht van wat er gezegd is. (neemt een papier en schraapt de keel): ‘Op de exportmissie in Houston vertelde een topminister aan de journalisten dat iedereen die kritiek had gegeven op het ACW, één voor één zouden worden aangepakt. En terwijl hij dat vertelde, maakte hij van zijn hand een revolver en schoot hij.’ Ik ken de context van die uitspraak niet. Ik weet niet of de politicus in kwestie iets had gedronken of niet. Ik weet wel dat ik het er ver over vind.’ (Kris Peeters en Hilde Crevits namen deel aan die handelsmissie, merkt Knack op. Hilde Crevits behoort tot de ACW-vleugel van haar partij. Indien het verhaal inderdaad Crevits betreft, wordt het voor haar onmogelijk om als minister aan te blijven. Opmerkelijk dat deze potentiële politieke bom bij plaatsing van dit stuk - 8:30 uur - nog niet werd opgepikt door het vrt-radionieuws, noch door de webversies van De Morgen, De Standaard of deredactie.be)

(2) ‘In IJsland draaien ze zo iemand achter de tralies. In België mag Swiggers de vereffenaar van haar eigen faillissement zijn. (zucht) Je krijgt dat in geen enkel serieus land uitgelegd.’ (Francine Swiggers is topvrouw bij Arco, de coöperatieve holding van het ACW.)

Vanmorgen publiceerde Ivan Van de Cloot een ‘moreel appel’ waarin hij oproept tot morele ondersteuning.  Wij nemen de tekst hieronder over.

Een moreel appel om in het reine te komen met een schande:
Wellicht zullen jullie iets vernemen van het artikel verschenen in Knack vandaag. Ik kreeg de kans voorbije weken een paar keer mijn overtuiging in de pers uit te leggen over wat mij motiveert in dit leven. Fundamenteel komt het erop neer dat mijn overtuiging is dat er de voorbije jaren roekeloos met de toekomst van onze kinderen is omgegaan. Terwijl mensen me kennen als hyperrationeel in de feitelijke kant van dossiers doe ik het wel met een enorm gevoel van empathie voor het lot van onze kinderen.  Eén daarvan, maar wellicht hetgene dat achteraf bekeken het wezenlijkste zal blijken te zijn, is het Dexia-dossier.
Ik moet het niet uitleggen aan jullie, het is fundamenteel ons bestel ondergravend, hoe:

1. onze maatschappij in gevaar werd gebracht door een bank risico's te laten nemen die oplopen tot fors meer dan 1000 miljard euro, risico's die niets van doen hadden met de reële economie van ondernemers (waarvan 437 miljoen in detroit, een stad die al decennia in verval is, maar een symptoomgeval is);

2. een management perfect op de hoogte was van de roekeloze risico's met sleutelpersonen in de auditcomités, bespaar me hier de namen te moeten noemen;

3. geld van een miljoen burgers werd gebruikt om 96% ervan in één aandeel te beleggen= dexia met het volledig schenden van het vertrouwen van coöperanten. De enige scheiding tussen die coöperanten en het speculatief hefboomfonds was een virtuele boekhouding, een boekhouding die niet strookte met de realiteit en tot het einde een waardering opnam voor haar dexiapositie tot boven de 8 euro terwijl al jaren de reële koers slechts een fractie daarvan was;

4. een management van gemeentelijke holding en arcoholding dat in de dexia-crisis een nieuwe lening aanging terwijl duidelijk was dat haar vorige lening niet meer terugbetaald kon worden= volgens ons recht, een zware bestuurdersfout;

5. een management van die holdings die aan stocklending deden en dus shorten op dexia faciliteerde wat gewetenloos was aangezien heel het lot van de vennootschap en dus het geld van de coöperanten afhing van datzelfde aandeel Dexia;

6. En als het allemaal fataal afloopt, de maatschappij chanteert en, zo ver te willen gaan een bankrun te organiseren.

Diegenen die dit en meer de voorbije jaren aangeklaagd hebben, werden ondertussen geïntimideerd, ...
Vandaag citeert Knack me op erg cassante wijze. Waarom ik dit gezegd heb? Ben ik zelf niet roekeloos, iets wat ik politiek en deel van het financiewezen aanwrijf?


Al jaren krijg ik boodschappen van mensen uit heel ons land dat ze het niet meer aankunnen. Dat ze ofwel het land gaan verlaten of wanhopige zaken zullen doen (gisteren nog een ondernemer die zei dat hij zijn zoon ondersteunt om echte "straat"actie te gaan ondernemen, swear to god).
Voor mij is mijn engagement geen louter theoretische zaak.

In mijn oordeel kan er enkel iets fundamenteel veranderen, als de aanleiding een zaak is die zo schokkend maar ook zo maatschappelijk relevant is dat men er niet in KAN slagen om het allemaal in de doofpot te stoppen.
In mijn nuchtere analyse was deze case zo'n kans. En ik heb die gegrepen. Vanuit overtuiging en loyauteit.
Ik heb 2 jonge kinderen van 2 en 7. Ik ben me bewust dat ik een risico nam. Maar ik probeer mezelf tegenover mijn kinderen te verantwoorden (en hopelijk zullen ze dat ooit begrijpen) dat ik dit niet roekeloos was. Ik heb potentiële baten voor de maatschappij afgewogen tegenover potentiële kosten voor de maatschappij.
Ik heb gehandeld in eer en geweten. Ik denk tot vandaag dat er een kans is (een enige kans) dat dit een dynamiek in gang kan zetten waar we allang op zitten te wachten,

Mag ik hopen op jullie ondersteuning op welke wijze dat mogelijk is?
Getekend: Ivan Van de Cloot

donderdag 25 juli 2013

Inflatie bestond niet in 1850!

De reden waarom er in 1850 geen rekening gehouden werd met het begrip inflatie is heel duidelijk. Inflatie was uit den boze, inflatie mocht niet bestaan, de Nationale Bank werd opgericht met als uitdrukkelijke taak de koopkracht van de frank te beschermen. Dit lukte formidabel tot 1914 doch na de Eerste Wereldoorlog namen politici en commerciële bankiers de controle over de NBB over waarna de frank meer dan 99,9% van zijn waarde zou verliezen. In de nabije toekomst zal duidelijk worden tot welke ellende het wanbeleid in en rond de NBB geleid heeft.

Het eerste dividend van 60 frank

Hierbij zijn we opnieuw aanbeland bij de kern van de zaak. Het eerste dividend van 60 frank voor een NBB aandeel werd nooit aangepast aan de inflatie, laat staan aan de evolutie van de koopkracht. Als we de cijfers van De Tijd hanteren, zou het eerste dividend van de NBB vandaag dus minstens 333 euro moeten bedragen. Rekening houdend met de evolutie van de koopkracht zou het minstens 600 euro per aandeel moeten bedragen. Dit zou het absolute minimum moeten zijn om de aandeelhouders van de NBB te vergoeden voor de inbreng van hun kapitaal. Zo eenvoudig is de zaak en we zullen op deze nagel blijven hameren tot recht geschiedt.

150 jaar geleden

150 jaar geleden sloten België en Nederland een verdrag waarbij de tolheffing op de Schelde werd afgeschaft. België betaalde 17.141.670 gulden of 36.278.566 frank om aan de tolheffing op de Schelde een einde te maken. Omgerekend en geïndexeerd naar 2013 is die 36 miljoen frank uit 1863 vandaag 200 miljoen euro waard. In De Tijd van 18 juli verscheen hierover een leerrijk artikel "Geen groter feest dan de afschaffing van de Scheldetol" in De Tijd. Uit deze geschiedkundig vaststaande feiten leren we twee zaken: 1.een gulden was in 1863 ongeveer 2,11 Belgische frank waard en dit toont aan dat de Belgische leiders niet zo'n goed werk geleverd hebben bij het verdedigen van de koopkracht van de Belgische frank; 2.Volgens de cijfers van De Tijd moet je die 36 miljoen frank uit 1863 met een factor 222 vermenigvuldigen om een correct beeld te krijgen van het bedrag dat destijds betaald werd.

Elk nadeel heb se voordeel!

Maar zoals Johan Cruyff het zo mooi verwoordde: Elk nadeel heb se voordeel! Stel je voor dat de Belgische politici en hun lakeien bij de NBB hun verstand gebruikt hadden........ Dan had deze onverkwikkelijke zaak in 2002/2003 geregeld geweest voor pakweg 3.500 / 4.000 euro. Indien het verhaal zo gelopen zou zijn, hadden we nooit de kans gekregen om rechtstreeks in de clinch te gaan met de mensen die verantwoordelijk zijn voor de grootste financiële crisis uit de geschiedenis. Het feit, dat de onbekwame rovers in en rond de NBB, de kans hebben laten liggen om deze afgrijselijke zaak voor een appel en een half ei te regelen, gaat hen bijzonder zuur opbreken. Vincit Veritas!

Deminor staakt de strijd!

Vandaag liet Deminor weten dat ze na elf jaar strijd de spreekwoordelijke handdoek in de ring gooien. Deminor heeft moedig en met open vizier gestreden doch Deminor zat met twee zware handicaps! Ze moesten zich heel netjes gedragen en zich volledig aan alle regels houden in een oorlog tegen een machtige tegenstrever zonder scrupules die op alle mogelijke manier vals speelde. Vervolgens werd Deminor op een beschamende manier in de steek gelaten door de aandeelhouders van de NBB waarvan de meesten dachten dat ze wel "gratis" zouden kunnen profiteren van de inspanningen van de professionals van Deminor. Ontelbare keren heb ik gewaarschuwd tegen de gierigheid die de wijsheid bedroog. De aandeelhouders, die zich niet aangesloten hebben bij Deminor, hebben de kans op een mooie meerwaarde op zeer korte termijn laten liggen. Indien enkele duizenden aandeelhouders zich hadden aangesloten met meer dan 50.000 aandelen zou de zaak zeer snel opgelost geweest zijn. Nu was het voor een scrupuleuze tegenstrever een koud kunstje om het kleine aantal aandeelhouders de woestijn in te leiden en door het aanpassen van de wet (nadat de strijd was ingezet) en het onder druk zetten van de onafhankelijke Belgische rechters een mooie pyrrhusoverwinning te boeken.

donderdag 11 juli 2013

180.000 miljard dollar

De middag ontving ik een mooi geschenk ter waarde van honderdtachtigduizend miljard Zimbabwaanse dollar. Vers gedrukte, nooit gebruikte biljetten want op het moment dat ze uit de drukkerij kwamen, waren ze al niks meer waard. De Zimbabwaanse dollar verving in april 1980 de Rhodesische dollar in een één voor één verhouding. De laatste officiële koers voor de Rhodesische dollar dateert van oktober 1977 waarbij één Rhodesische dollar devalueerde tot 1,5 USD en 1,3 Zuidafrikaanse rand. Toen kwam Robert Mugabe aan de macht en die begon exact hetzelfde te doen als hetgeen de ECB, de Federal Reserve, de Bank of England en de Bank of Japan doen vandaag doen: het falende beleid van de politici financieren door het drukken van meer papiergeld. De uitkomst van dat beleid is in gans de geschiedenis altijd al hetzelfde geweest. Voor de geïnteresseerden: google Zimbabwe dollar, Rhodesian dollar en Robert Mugabe.

vrijdag 31 mei 2013

Interessante titel op de website van De Tijd vandaag: "Goudprijs krijgt verse tik!"
Benieuwd wanneer die journalisten tot de vaststelling komen dat die tikken meestal samenvallen met de opening van Wall Street.
Zuiver toeval natuurlijk. In een wereld, die verzuipt in het papier dat gedekt is door staatsschulden die nooit terugbetaald zullen worden, is niet de prijs van dag goud belangrijk. Het enige wat echt van belang is, is het gewicht.
Ik heb op dit eigenste ogenblik meer dan tweeduizend miljard Duitse marken voor mijn neus liggen. De mensen, die een beetje kennis van de monetaire geschiedenis hebben, weten waarover ik het heb. Op 1 januari 1914 was één goudmark exact gelijk aan één papieren mark.
Op 15 november 1923 was één goudmark meer dan duizend miljard papieren mark waard.
In gewicht: één gram goud kostte op 1 januari 1914 ongeveer 3 papieren mark, op 15 november 1923 kostte diezelfde gram goud meer dan drieduizend miljard mark!!!!!
Het verschil tussen papieren beloftebonnen van politici en fysiek goud, boeiende materie!

dinsdag 28 mei 2013

Het mysterie van de schuld van de Staat aan de Bank

Het klopt dat het ministerie van Financiën vorig jaar aankondigde dat minister Vanackere de oorlogsschuld van de NBB ging kwijtschelden doch deze informatie was compleet verkeerd hetgeen aantoont dat zelfs de verantwoordelijke minister niet wist hoe de vork juist aan de steel zat.
De waarheid is als volgt: Na de Tweede Wereldoorlog bleek dat, na de verrekening van alle posten, de Staat nog een schuld had bij de NBB van 35 miljard frank.
Om de Staat een plezier te doen in die moeilijke tijden werd overeengekomen dat de Staat slechts 0,1% rente zou betalen op die schuld doch dat men zo snel mogelijk de schuld zou aflossen; Zoals gebruikelijk pleegde de Belgische Staat woordbreuk en werd er slechts één miljard frank terugbetaald zodat er een schuld open bleef staan van 34 miljard frank waar de Staat dus 0,1% rente op moest betalen; Het spreekt voor zich dat die 0,1% bijlange niet volstond om de gevolgen van de inflatie te compenseren zodat die 34 miljard koopkrachtsgewijs jaar na jaar in waarde verminderde waardoor de aandeelhouders van de NBB uiteraard gevoelige schade leden; Uiteindelijk zal de Belgische Staat, gedwongen door de bepalingen van het Verdrag van Maastricht, in 1991 die 34 miljard frank terugbetalen met staatsleningen en toen kwam men op het briljante idee om de privé aandeelhouders opnieuw te beroven; Vanaf 1991 betaalt de NBB ieder jaar 24,4 miljoen euro aan de Belgische Staat voor het geld dat de Staat schuldig was aan de Bank.
De redenering hierachter was de volgende: Tot de nieuwe onteigening van april 2009 was de beruchte 3% regel van toepassing. Die 3% regel stelde dat de Bank alle inkomsten op de rentedragende activa die boven de 3% lagen, moest afdragen aan de Staat; stel dat die 34 miljard aan staatsleningen, die de Staat in 1991 aan de Bank gaf ter aanzuivering van die schuld, een rente van 7% opleverden dan ging er van die 7% automatisch 4% naar de Staat (7%-3% = 4%); Aangezien de Staat voorheen slechts 0,1% betaalde op die schuld, die reeds in de jaren vijftig had moeten aangezuiverd zijn, kwamen de onafhankelijke directeurs van de Bank met de minister van Financiën overeen dat de Bank jaarlijks het verschil tussen de resterende 3%, die voor de Bank waren, en de 0,1% rente die de Staat vroeger op die schuld betaalde aan de Staat verschuldigd was; Sedert 1991 betaalde de NBB aldus 2,9% op die 34 miljard, zijnde 986 miljoen frank per jaar aan de Staat; Na de invoering van de euro werd die 986 miljoen frank dus 24,4 miljoen euro.
Toen men bij de onteigening in 2009 die 3% regel afschafte, was de Bank uiteraard die 24,4 miljoen euro niet meer verschuldigd aan de Staat doch aangezien men waarschijnlijk dacht dat tussen al die miljarden niemand oog zou hebben voor dat relatief kleine bedrag bleef men jaarlijks die 24,4 miljoen euro doorstorten aan de Schatkist.
Eerst de aandeelhouders beroven door die 34 miljard frank te laten wegrotten door de inflatie; Vervolgens diezelfde aandeelhouders laten betalen voor het onrecht dat hen aangedaan werd.
De NBB story, een hallucinant verhaal van een oneindige reeks van onteigeningen zonder compensatie.

dinsdag 30 april 2013

Eigendomsrecht zegt U?

Mensen die akkoord gaan, met hetgeen in mijn vorige post werd beschreven, zullen dus ook geen bezwaar hebben als het parlement morgen een wet stemt dat beslag legt op de meerwaarde op gronden.
Stel: je hebt in 1970 een mooie villagrond gekocht voor 9.000 euro (360.000 frank); je verkoopt die grond vandaag voor 289.000 euro; jij krijgt je 9.000 euro terug; de Staat krijgt de resterende 280.000 euro. Dit is hetgeen er gebeurd is met het goud van de NBB.
In feite is die redenering voor de "fictieve meerwaarde" op die grond nog redelijker dan die over dat goud. Dat goud is immers eigendom van de NBB, een speciale doch beursgenoteerde NV.
Die grond ligt op Belgisch grondgebied zodat het niet meer dan normaal is dat de meerwaarde die daarop geboekt wordt, toekomt aan de Belgen.
Of zie ik iets over het hoofd? Eigendomsrecht? Daar passen de Belgische politici wel een mouw aan, dat hebben ze bij de NBB ook gedaan.
Weet je waar het verschil zit? Er zijn slechts een paar duizend kleine privé aandeelhouders van de NBB; er zijn echter heel veel eigenaars van onroerend goed in Belgenland.
De ene kan dus al wat makkelijker beroofd worden dan de andere.

Het goud van de NBB!

Het gaat hem dus helemaal niet over het goud want dat goud is van de NBB, daar bestaat zelfs geen discussie over.
Het gaat hem over de "fictieve meerwaarde" op dat goud die de Staat zich toegeëigend heeft.
Die fictieve meerwaarde is er enkel gekomen door het financiële en monetaire wanbeleid van de Belgische politici en centrale bankiers sedert de Eerste Wereldoorlog.
Die fictieve meerwaarde compenseert bijlange het verlies aan waarde niet!
Dat verlies aan koopkracht van het goud is te wijten aan hoger vermeld wanbeleid en dan kom je tot volgende absurde situatie: er ontstaat een fictieve meerwaarde op het goud omdat het papiergeld sedert de Eerste Wereldoorlog meer dan 99% van zijn waarde verloren heeft en vervolgens leggen de politici beslag op een onbestaande meerwaarde die het gevolg is van de muntontwaarding waarvoor ze zelf gezorgd hebben.

Het goud van de NBB!

Herhalen blijft een absolute must: het goud is van de NBB, dat is altijd zo geweest en dat zal altijd zo blijven.
De discussie gaat zelfs niet over het goud want bij de verkoop wordt de boekwaarde op de rekening van de NBB gestort.
Als dat goud van de Staat was, zou ook de boekwaarde toekomen aan de Staat en was de zaak duidelijk.
Nu heeft men via talloze vuile streken de aandeelhouders van de NBB onteigent zonder enige compensatie; om dit te bewerkstelligen heeft men voor alle gemak eerst bij wet alle fundamentele rechten van de privé aandeelhouders geschrapt waardoor zij totaal weerloos stonden tegenover de willekeur van de geldhonger van de Belgische politici en hun politiek benoemende handlangers bij de NBB.
Enkel de grootste dwazen gaan met dergelijke idiote streken akkoord; dergelijke onrechtvaardigheden kunnen gedurende lange tijd overeind blijven doch nooit voor eeuwig.

maandag 22 april 2013

Maandag 27 mei om 14 uur te Brussel!

Om de kunde en de intelligentie van de "onafhankelijke" directeurs van de NBB in te kunnen schatten, moet je op maandag 27 mei de algemene vergadering bijwonen.
Daar zul je leren dat de NBB een overheidsvehikel geworden is dat allerlei cijfers, verklaringen en ballonnetjes de wereld instuurt op bestelling.
Dit jaar wordt het meer dan ooit interessant omdat er nog nooit zoveel bewijsmateriaal werd verzameld als het voorbije jaar. Eens je die poppenkast meegemaakt hebt, weet je hoe het staat met de toekomst van dit land.
De Algemene Vergadering van de Nationale Bank van België, een must voor iedereen die wil begrijpen hoe de financiële crisis in gang gezet werd. Het zal je tevens snel duidelijk worden dat deze crisis niet meer gestopt kan worden, daarvoor is de kanker te ver uitgezaaid.
Versta je niet hoe België, in 1970 nog één van de tien rijkste landen op deze planeet, al haar reserves verloor en vandaag verzuipt in de schulden? Kom naar de Algemene Vergadering van de NBB en al je vragen zullen beantwoord worden.

vrijdag 19 april 2013

Boekjaar 1920 De Raad van Censoren klaagt!

In het jaarverslag over het boekjaar 1920 waarschuwt de Raad van Censoren voor de te sterke aangroei van de geldhoeveelheid en het inzetten van ongedekt geld:
"De totale bewegingen der ontvangsten en betalingen voor rekening van de Staat stegen tot het zeer aanzienlijke bedrag van 44 miljard frank tegenover 7,4 miljard frank in 1913. Uw Raad van Bestuur heeft de voornaamste oorzaken van deze stijging uiteengezet en heeft U eveneens getoond welke enorme en onvoorziene kosten de functie van Rijkskassier met zich meebrengen voor de Bank
(pagina 35-36 jaarverslag 1920)
De Raad van Censoren waarschuwt verder tegen het uitgeven van fiduciair (ongedekt) geld en wijst tevens op het volgende: De belofte van de regering, om één miljard frank terug te betalen werd niet nagekomen, de reële terugbetalingen bedroegen slechts 300 miljoen frank. (pagina 37 jaarverslag boekjaar 1920)
Het beroven van de privé aandeelhouders en het breken van beloftes was begonnen.
In 1926 zal de regering de laatste onafhankelijke gouverneur van de Bank liquideren en een marionet installeren om haar problemen op te lossen via het doorvoeren van een enorme devaluatie.
Het zaad voor de huidige financiële crisis werd op dat moment van de geschiedenis gezaaid. Net zoals vandaag gaf de enorme geldcreatie een goed gevoel op korte termijn doch uiteindelijk resulteerden die maatregelen van de centrale banken wereldwijd in de Grote Depressie, de Tweede Wereldoorlog en het eindspel dat we vandaag beleven.
Nu zijn we samen onderweg naar een nieuw monetair systeem doch eerst zullen meer dan een miljard mensen zwaar moeten lijden voor de onvergeeflijke fouten van onze "onafhankelijke" centrale bankiers.

De kunsten van Vande Lanotte!

Vande Lanotte heeft in de loop der tijden verschillende pensioenfondsen geplunderd.
Hij heeft zijn buit vervolgens omgezet in staatsleningen die de Belgische regering nu met steun van de NBB aftrekt van de Belgische staatsschuld!!!! Hierdoor ligt onze schuldgraad zogezegd op 99,9% in plaats van op 104,5%.
Laat ons ook niet vergeten dat mijnheer Vande Lanotte zijn kompaan Jannie Haeck opdracht gaf om het pensioenfonds van de NMBS over te hevelen naar de Schatkist. In dat pensioenfonds zat nul euro, die nul euro werd overgeschreven en Vande Lanotte ontving 312 miljoen euro, net voldoende om een begroting in evenwicht uit zijn hoge hoed te toveren.
Wat was er gebeurd? De NMBS is 312 miljoen euro gaan lenen tegen 7% en heeft die geleende 312 miljoen euro dan doorgestort naar Vande Lanotte.
Wie betaalt die intresten denken jullie? Wie gaat aan het eind van de rit die 312 miljoen euro terugbetalen?
Alle cijfers citeer ik nu uit het blote hoofd. Indien er iets aangepast moet worden, hoor ik dat graag.

donderdag 18 april 2013

Vergelijking 1910-2012

Over het boekjaar 2012 gaat er in totaal ongeveer één miljard euro naar de Staat en krijgen de privé aandeelhouders een brutodividend van 30,8 miljoen euro.
Duizend miljoen euro voor de Staat versus 30,8 miljoen voor de privé aandeelhouders.
Van een 50/50 verhouding in 1910 naar 97/3 in 2012. Moet er nog zand zijn?

Vergelijking 1910-2012

De totale personeelskost van de Bank bedroeg over 1910 dus ongeveer 2.700.000 frank.
De NBB had toen 41 agentschappen verdeeld over gans het land.
Vandaag verdient onze onafhankelijke gouverneur dus meer dan alle personeelsleden van de 41 agentschappen van de Bank in 1910!
We merken ook dat er een quasi evenwicht is tussen het deel van de winst dat naar de aandeelhouders en de Staat gaat. In totaal ontvangen de aandeelhouders 9.354.000 frank (brutodividend + stijging reserves) en gaat er 9.564.408 frank naar de Staat. Beide partijen krijgen dus ongeveer evenveel alhoewel de toen nog onafhankelijke Raad van Censoren zich duidelijk zorgen begint te maken over de gratis diensten die de NBB uitvoert voor de Staat.

1910 De Raad van Censoren klaagt!

"De gerealiseerde winsten hebben toegelaten om 8.300.000 frank uit te keren aan de aandeelhouders, verdeeld over een coupon van 83 frank per aandeel voor ieder van de twee semesters en daarbovenop het deel van het aandeel in de aangroei van de reserves, zijnde 21,08 frank. 
De totale opbrengst per aandeel voor het jaar 1910 bedroeg dus 187,08 frank.
Wij hadden het U vorig jaar al gezegd, de gratis diensten die de Bank verleent aan de Staat en het land verhogen de last van de algemene kosten in aanzienlijke mate. 
Zonder rekening te houden met deze gratis diensten heeft de Schatkist over 1910 in totaal 9.564.408 frank ontvangen."
"De dotatie aan de voorzorgskas voor het personeel werd in 1910 verhoogd tot 267.850 frank en dit komt ongeveer overeen met 10% van de totale personeelskost van de Bank."
(jaarverslag 1910 pagina 30-31)

Minimumloon bedienden NBB in 1910

"Wij constateren met voldoening de intelligentie en de toewijding die ons personeel ons verleent, in Brussel en in de provincie. Tijdens het afgelopen boekjaar hebben we een maatregel doorgevoerd, die reeds gedurende geruime tijd het onderwerp was van onze studie, te weten de verhoging van het basissalaris van onze medewerkers en arbeiders. Het is om deze reden dat we de minimale vergoeding voor onze medewerkers en kassiers in Bussel en Antwerpen opgetrokken hebben tot 1.800 frank, daar waar de minimale verloning voor het personeel in de agentschappen afhankelijk is van het belang van de locaties."
(Aldus het jaarverslag over het boekjaar 1910 pagina 26-27)

Het minimumloon voor medewerkers van de NBB in Brussel en Antwerpen werd in 1910 dus verhoogd tot 1.800 frank per jaar of 150 frank per maand.
Aangezien het eerste dividend voor de privé aandeelhouders van de Bank sindsdien gelijk bleef op 60 frank per aandeel, gaan we er van uit dat ook de vergoedingen voor het personeel ongeveer stabiel gebleven zijn.
In 1910 bedroegen de totale algemene kost voor administratie en personeel voor alle vestigingen van de Bank exact 4.019.508 frank 94 centiemen.
(jaarverslag 1910 pagina 20).

dinsdag 16 april 2013

Herhaalt de geschiedenis zich?

De koers van één goudmark uit 1913 evolueerde in 1923 naar duizend miljard papieren mark om daarna terug gelijkgeschakeld te worden met één papieren Rentemark.
Voor de mensen, die op goud vertrouwd hadden, was er niks gebeurd, voor de mensen die hun politici vertrouwden,was de lol er af want die bleven totaal geruïneerd achter.

De wonderen, die politici vandaag met hun papieren beloftebonnen verrichten, kunnen wellicht de Duitse prestaties uit 1922/1923 doen verbleken.
Waarom? Omdat de schade, die aangericht werd tijdens de Eerste Wereldoorlog, hoogstwaarschijnlijk een peulschil was in vergelijking met de catastrofe die de jongste decennia door onze politici/centrale/commerciële bankiers veroorzaakt werd.

Belgische staatsschuld anno 1925

In april 1925 voerden de socialisten hevig campagne tegen de torenhoge Belgische staatsschuld, die op dat moment 45 miljard frank bedroeg.
Die veel te hoge schuld was uiteraard voor een belangrijk stuk te wijten aan de gevolgen van de Eerste Wereldoorlog.

Na de liquidatie van de laatste onafhankelijke gouverneur van de NBB verlaagde men de druk van die schuld door een zware devaluatie door te voeren.
Deze gemakkelijkheidsoplossing lag wellicht aan de basis van de economische crisis van de jaren dertig, het faillissement van de banken en leidde uiteindelijk tot de Tweede Wereldoorlog.

Dit is wat de geschiedenis ons leert: als je een probleem laat rotten in plaats van het op te lossen, mondt dat probleem uiteindelijk uit in een drama.
Momenteel ligt onze staatsschuld een beetje hoger dan in 1925, we zitten vandaag op 15.250 miljard frank (+33.700%) terwijl we geconfronteerd worden met bijzonder hoge sociale verplichtingen, die nooit kunnen ingelost worden, en we ondertussen geen beroep meer kunnen doen op Congo, de bron van onze vervlogen rijkdom.

Oud papier

In de tweede helft van 1923 verloor het papiergeld in Duitsland razendsnel zijn waarde en dit leidde regelmatig tot absurde situaties.
Zo wogen bankbiljetten met een waarde van 2.200 mark eind september één kilogram terwijl de handelaars in oud papier 8.000 mark voor een kilogram oud papier betaalden.

De officiële Duitse inflatiecijfers 1914-1923

In één van mijn vorige bijdragen gaf ik verschillende voorbeelden van de prijsevolutie van basisproducten in Duitsland tijdens de periode van hyperinflatie (1922/1923).
Ondertussen vond ik ook de officiële inflatiecijfers terug.
De basisindex steeg in Duitsland van 100 in 1914 naar 15.437.000.000.000 eind 1923.

(A la Bourse, Histoire des valeurs en Belgique de 1300 à 1990 pagina 240/241.

vrijdag 12 april 2013

Het geld is weg!

Het geld is weg: de waardeloze First rekeningen van Ethias, het spaargeld bij Kaupthing, Icesave en de andere IJslandse banken, de spaarcenten bij al die andere grootbanken, het geld van de Ierse en Spaanse banken, het geld van Arco, enzovoort, het is weg.
Dat geld werd vervolgens vervangen door waardeloos vers geld dat gedekt wordt door staatsschulden die nooit zullen terugbetaald worden waardoor uiteindelijk al het papiergeld waardeloos zal blijken te zijn.
Ondertussen worden die waardeloze staatsleningen opgestapeld bij banken en verzekeringsmaatschappijen waardoor aan het eind van de rit zal blijken dat ook alle groeps- en levensverzekeringen geen stuiver meer waard zijn.
De slogan van politici en politiek benoemde centrale bankiers luidde: "Wij hebben Uw spaargeld gered!"
Dat klopt uiteraard langs geen kanten, de realiteit is als volgt: "Ze hebben de waarde van al het geld vernietigd". Om de schijn te creëren dat ze ons spaargeld gered hebben, namen onze grote leiders de beslissing om al het geld waardeloos te maken.
Omdat de kudde de illusie wilde omarmen dat hun spaargeld gered was, gaat ze nu alles verliezen. Het absurde aan het verhaal is dat de snoodaards echt geloofden dat hun alchemie, het vervangen van verdwenen geld door vers gedrukt geld, ging werken.
Nu beginnen ze zich stilaan te realiseren dat dit niet het geval is doch het is te laat.
Seconde na seconde stijgen de staatsschulden terwijl de onderliggende problemen enkel groter worden.
Zonder enige twijfel beleven we historische momenten.

Vergoeding directeurs NBB

De gouverneur verdient 537,000 euro of 1.34 euro per aandeel (400,000 aandelen in totaal). Hierbij wordt geen rekening gehouden met de vergoeding die hij opstrijkt bij de Bank voor Internationale Betalingen (BIS).
Bij de invoering van de onteigeningswet in 2009 kreeg de gouverneur de vergoedingen van de BIS in zijn schoot geworpen, vroeger moest hij die vergoeding afstaan aan de NBB.

De Vice Gouverneur Francoise Masai verdient 431,000 euro of 1.08 euro per aandeel.
De andere directeurs (6 in totaal) verdienen 371,000 euro of 0.93 euro per aandeel.
Samen krijgen de 8 directeurs 3,194,000 euro ofte 7.98 euro per aandeel.

Maw de NBB noteert tegen een koers/directeursweddeverhouding van 350.
Welk beursgenoteerd bedrijf doet beter????

(Met dank aan Wimilio)

John Locke (1632-1704)

De Engelse filosoof John Locke formuleerde de rol van regeringen in een samenleving als volgt: "Regeringen hebben hun oorsprong in de behoefte aan het beschermen van privé bezit en ze functioneren het best wanneer ze zich tot die taak proberen te beperken".
De manier, waarop de Belgische regeringen de jongste veertig jaar omgegaan zijn met het privé bezit van de privé aandeelhouders van de Nationale Bank, geeft aan dat onze politici reeds lang geen enkele vorm van respect meer opbrengen voor het privé bezit van de Belgische burger.
Ofwel heb je respect voor het eigendomsrecht ofwel heb je dat niet! De twee samen gaat niet, dat moet iedere burger heel goed in zijn hoofd prenten.
Je kunt niet straffeloos toekijken of leedvermaak hebben terwijl iemand beroofd wordt en later komen klagen als je zelf het slachtoffer wordt van de dezelfde bandieten.

Adam Smith (1723-1790)

De Schotse moraalfilosoof Adam Smith schreef ooit volgende wijze woorden:
"Bezit, geld en markten vormen de grondslag van de menselijke samenleving. Hieruit volgt dat een regering, voor zo ver zij in monetaire zaken een rol speelt, zich ertoe moet beperken om de valuta gezond te houden".
De regeringen van de Westerse landen en Japan zijn goed bezig geweest de jongste veertig jaar.

dinsdag 9 april 2013

De weg naar de overwinning!

Regelmatig krijg ik vragen van mensen die zich afvragen of het niet beter is om wat brutaler te worden of eventueel zelfs geweld te gebruiken tegen de onrechtvaardige willekeur van de onafhankelijke directeurs van de NBB.
Hierop kan ik alleen maar herhalen hetgeen ik ondertussen al ontelbare keren gezegd heb: de achtbare onafhankelijke directeurs van de NBB zijn vanaf het begin uitgegaan van de veronderstelling dat de strijd van de privé aandeelhouders van de NBB wel een stille dood zou sterven.
Zonder enige twijfel zou dat zonder mij ook het geval geweest zijn.
Zolang privé aandeelhouders van de NBB zonder groene pet naar algemene vergaderingen gaan, zal het inderdaad nog een tijdje duren vooraleer we die machtige mensen op de knieën zullen krijgen. Eendracht maakt nu eenmaal macht en als iedereen het op zijn eigen manier wil opnemen tegen de machtigste mensen in België kom je uiteraard moeilijk vooruit.
Iemand, die gelooft dat we door onbeschoft te gaan doen iets gaan bereiken, kan ik voor de volle honderd procent verzekeren dat ze bij de NBB elke dag gebedsstondes organiseren om te bidden voor het moment dat ik mijn zelfbeheersing zal verliezen.
Als je tegen die machtige mensen begint te schelden of geweld gebruikt, heb je echter op voorhand verloren. Als je ze op een fatsoenlijke manier in het publiek voor schut zet, en daar krijgen we ondertussen ruimschoots de gelegenheid toe, sla je een nagel in hun doodskist.
Trouwens, in die doodskist zitten ondertussen reeds massa's grote nagels en dat raakt die sloebers rechtstreeks in hun hart want ijdelheid is deze mensen, die geloven dat ze geen fouten kunnen maken, niet vreemd.
Als er mensen zijn die zich onbeschoft willen gedragen, moeten ze dat maar doen. Voor mij geen enkel probleem zolang ze maar geen groene pet en de "NBB4EVER" slogan dragen want die groene pet staat symbool voor mijn manier van aanpakken. Ik ben op dat idee gekomen, ik heb het uitgewerkt en ik heb er voor betaald.
De mensen die een andere weg willen bewandelen, kunnen dus gerust een eigen kleur kiezen, er zijn kleuren genoeg. Als er bijvoorbeeld op de algemene vergadering van de NBB een aantal mensen zijn met een gele pet met een ander opschrift dan "NBB4EVER" kunnen die voor mijn part doen wat ze willen aangezien ik me dan, indien nodig, van hen kan distanciëren.
Mensen die een door mij betaalde groene pet dragen, horen zich echter fatsoenlijk te gedragen aangezien ik een heel duidelijke en doordachte strategie heb waaraan ik mij strikt houd en waarvan ik zeker ben dat ze tot resultaten zal leiden.
Dit lijkt mij een heel open, eerlijke en correcte opstelling.
Als iemand het daar niet mee eens is, luister ik uiteraard graag naar zijn of haar argumenten.
HASTA LA VICTORIA SIEMPRE!!!

zondag 7 april 2013

Algemene Vergadering 27 mei 2013

Op maandag 27 mei 2013 vindt de volgende algemene vergadering van de Nationale Bank plaats.
Op weinig plaatsen in de wereld krijgt de burger de kans om rechtstreeks vragen te stellen aan de mensen die verantwoordelijk zijn voor de huidige crisis, de vernietiging van Uw pensioen, de implosie van onze welvaart.
Dankzij het feit dat deze mensen en hun voorgangers gedurende de voorbije decennia de privé aandeelhouders op een onwaarschijnlijke manier bestolen hebben om hun broodheren te plezieren kost een NBB aandeel minder dan 20% van z'n werkelijke waarde omdat de meeste burgers geloven dat de orgie van willekeur bij de NBB eeuwig gaat blijven duren. Wel, die willekeur zal blijven duren zolang julie dit toelaten.
De Nationale Bank van België is het voorbeeld bij uitstek van zowat alles wat er in Belgenland fout loopt!
Bent U aandeelhouder? Maak dan tijd vrij voor deze belangrijke algemene vergadering.
Bent U nog geen aandeelhouder? Koop dan een NBB aandeel met een korting van 80% en kom naar de algemene vergadering.
Bent U niet tevreden omdat Uw pensioen, groeps- en levensverzekeringen waardeloos gemaakt werden door de directeurs van de centrale banken? Word dan aandeelhouder van de NBB en kom naar de algemene vergadering op maandag 27 mei.

zaterdag 30 maart 2013

De realiteit!

Net zoals voor de berekening van het dividend moeten we bij de goudroof rekening houden met de realiteit. Goud is goud en de waarde van goud, uitgedrukt in waardeloze papieren beloftebonnen van politici, is van geen enkel belang.
Bij goud tellen enkel de grammen, de prijs, uitgedrukt in papiergeld, is een momentopname die enkel een indicatie geeft van het verlies aan koopkracht van dat papier.

De roof van de goudreserves van de NBB had enkel tot doel om de schuldgraad van de Belgische Staat kunstmatig te verlagen zodat we onrechtmatig in de euro konden geraken omdat we onze schuld zo snel naar beneden brachten.
In de toekomst zal duidelijk worden hoeveel het Belgische volk zal moeten boeten voor deze kapitale blunders van onbekwame leiders.

Eeuwigdurende roof = structurele maatregel

Onze grote leiders beschouwen het plunderen van de Nationale Bank als een structurele maatregel. Het leegroven van de reserves van de Nationale Bank mag ondertussen inderdaad een structurele maatregel genoemd worden. Ze doen het ieder jaar en geen enkele van de "onafhankelijke" directeurs van de NBB haalt het in z'n hoofd om ook maar een seconde aan het algemeen belang te denken.

Zulke vormen van landverraad kunnen wellicht enkel vermeden worden door opnieuw de doodstraf in te voeren voor dergelijke misdaden tegen het Belgische volk.
Laat ons niet uit het oog verliezen dat de onafhankelijke directeurs van de NBB de jongste twintig jaar onterecht bijna 1.100 ton goud (=44 miljard euro) en miljarden papieren euro's naar de Schatkist versast hebben om hun politieke vrienden een handje te helpen bij het oplichten van het Belgische volk.

woensdag 13 maart 2013

De truuk met het Zilverfonds

Ons Zilverfonds, daar zat eind 2012 welgeteld 19,17 miljard euro in (pagina 274 jaarverslag NBB) of exact genoeg om zes maanden pensioen te betalen.
De Belgische Staat betaalde in 2012 een slordige 38 miljard euro aan pensioenen (pagina 272 jaarverslag NBB).
Die 19,17 miljard peanuts in dat Zilverfonds werd door onze wijze politici geïnvesteerd in waardeloze Belgische staatsleningen doch, en nu komt het, de truuk met de doif zit hem in het feit dat onze grote leiders die 19,17 miljard euro aftrekken van de Belgische staatsschuld (pagina 274 jaarverslag NBB).
Aangezien dat Zilverfonds moet dienen om in de toekomst pensioenen uit te betalen, is die truuk met de doif uiteraard gesjoemel van de bovenste plank. Zodoende moeten we die 19 miljard bijtellen bij de staatsschuld en dan zit die niet op 99,9% van het BBP, zoals men ons wil doen geloven, maar op 105%.

dinsdag 5 maart 2013

Stinkende zweren!

De meest stinkende zweer in het Belgische politieke spel is zonder meer ons aller Nationale Bank, waar onze grote leiders de meest onwaarschijnlijke toeren uitgehaald hebben om de Belgische bevolking in zijn totaliteit en de privé aandeelhouders van de Bank in het bijzonder te belazeren op een manier die zelden vertoond is in de geschiedenis van de mensheid.

Iedere keer dat de onafhankelijke directeurs van de NBB hun neus buiten steken, probeer ik aanwezig te zijn om even op de NBB-zweer te duwen en dat begint steeds meer pijn te doen.
De toeren die de onafhankelijke NBB heden ten dage moet uithalen om de regering een handje te helpen, bij het in mekaar klussen van frauduleuze begrotingen, wordt stilaan lachwekkend.
De voorbije week was ik aanwezig op de NBB voordrachten te Antwerpen, Luik, Mechelen en Brugge en donderdag was ik present op een internationale conferentie te Brussel. En geloof me vrij, het ligt er vingerdik op: de mensen beginnen te begrijpen dat ze voor de zot gehouden worden.

Ondertussen blijven onze machtige achtbare tegenstrevers met vuur spelen doch in tegenstelling tot het verleden beginnen ze gewaar te worden dat met vuur spelen gevaarlijk kan zijn.
Praten helpt! Een fatsoenlijk dividend voor de aandeelhouders van de NBB zou een goede zalf zijn om te beginnen met het behandelen van de stinkende NBB zweer.

Missie volbracht!

Steven Vanackere wou gouverneur worden doch moest tegen wil en dank aantreden als minister van Financiën om er voor te zorgen dat het ACW voldoende geld kreeg voor de waardeloze winstbewijzen van het failliete Dexia.
Het ACW heeft ondertussen de centen op zak, missie volbracht voor Vanackere! Hij mag nu een beetje gaan rusten.
Het probleem voor de traditionele partijen is dat de mensen langzaam maar zeker in de gaten beginnen te krijgen hoe ze belazerd worden.
Als CD&V en VLD niet snel ophouden met hun pogingen om de spelletjes, die dit land naar de afgrond geleid hebben, in stand te houden, zullen ze bij de volgende verkiezingen quasi volledig van de kaart geveegd worden.

donderdag 21 februari 2013

Evolutie dividend 1850-1913

Ondertussen weten we dat de waarde van de Belgische frank stabiel bleef tussen 1832 en het uitbreken van de Eerste Wereldoorlog.

Laten we nu eens kijken hoe het dividend, in die periode van waardevastheid van de frank, evolueerde van het minimum van 60 frank dat vastgelegd werd in de statuten. 1860 dividend 103,75 frank; 1870 dividend 110,50 frank; 1880 dividend 105 frank; 1890 dividend 115 frank; 1900 dividend 141 frank; 1910 dividend 166 frank; 1913 dividend 170 frank.

Hierbij dus niet uit het oog verliezen dat een frank in 1910 evenveel waard was als een frank uit 1850!  Waarom?
Omdat hieruit blijkt hoe redelijk mijn vraag is om het dividend aan te passen aan het eerste dividend van 60 frank uit 1850! In feite zouden we ons beter focussen op het dividend van 170 frank uit 1913.

Manipulatie en bedrog

Als je een leugen maar lang genoeg blijft herhalen, beginnen de mensen ze op termijn als waarheid te beschouwen.
Zo is het onder andere gegaan met de slogan "het goud van de NBB is van de Staat". Zo schreef ik in de jaren negentig zelf brieven naar mijn klanten met daarin duidelijk vermeld dat het goud van de NBB eigendom was van de Staat.
Overal werd deze leugen verkondigd en als dat maar lang genoeg duurt, neem je vanzelf aan dat het zo is tot je toevallig ergens geconfronteerd wordt met een tegenstrijdigheid en je voor alle zekerheid toch maar eens gaat kijken of het wel klopt.
Sinds 30 juli 2012 worden we op de website van De Tijd geconfronteerd met een duidelijk voorbeeld van zulke spelletjes.
Heel wat NBB aandeelhouders herinneren zich de moeite die ik gedaan heb om de onrechtmatige betalingen aan de Staat, die een gevolg waren van de schuld die de Staat had tegenover de NBB, te staken. Na de algemene vergadering van vorig jaar was dit plotseling snel geregeld, wellicht hadden we ergens een materie aangeraakt waaruit problemen zouden kunnen voortvloeien.

De Standaard en De Tijd blokletterden dat minister Vanackere de oorlogsschuld van de NBB aan de Staat kwijtschold. Dit moest uiteraard andersom zijn, het was de Staat die een oorlogsschuld had bij de NBB.
De Standaard zette deze vergissing de dag daarna recht doch De Tijd weigert die om één of andere reden te doen ondanks het feit dat ik hen al herhaalde malen op deze zware fout gewezen heb. Ondertussen krijgt iedereen, die het aandeel NBB aanklikt, op de website van De Tijd nog steeds deze foutieve informatie te lezen.

De link met het dividend van de NBB

Iedereen kent ondertussen mijn standpunt dat het eerste dividend van een Nationale Bank aandeel, van 60 frank uit 1850, dient aangepast te worden aan de evolutie van de koopkracht.
Als we rekening houden met het verhaal dat ik in mijn vorige bericht schetste betekent dit dat het eerste dividend van 60 frank uit 1850 moet opgetrokken worden naar 26.000 frank (644 euro) vandaag om dezelfde waarde als in 1850 te vertegenwoordigen.
Rekening houdend met het feit dat de goudprijs bijlange niet de evolutie van de koopkracht gevolgd heeft, is mijn vraag, om dit eerste dividend op te trekken tot 600 euro, zoals steeds eerder bescheiden.

De reden voor het achterblijven van de goudprijs moet niet ver gezocht worden.
Wereldwijd werken de centrale banken reeds ongeveer honderd jaar samen om de goudprijs kunstmatig laag te houden zodat snoodaards niet op het idee zouden komen om goud te gaan beschouwen als vervangmiddel voor hun papieren beloftebonnen.

De geschiedenis van de Nationale Bank sedert 1926 is er eentje van bedrog, misleiding, beroving van de privé aandeelhouders en geschiedenisvervalsing. In de loop van de komende jaren zullen we dit bedrog stap voor stap blootleggen.
Daarbij zullen we twee vliegen in één klap slaan: we zullen aantonen op welke onrechtvaardige manier de privé aandeelhouders van de NBB van het grootste deel van hun eigendom beroofd werden en we zullen netjes kunnen uitleggen hoe de huidige financiële crisis geboren werd en hoe ze aangroeide tot een alles verwoestende tsunami.

Het bedrog met het papier!

Bij het volgende verhaal moet je rekening houden met het feit dat de goudprijs vandaag slechts gedeeltelijk de enorme waardevermindering van het papiergeld weerspiegelt.
De goudprijs is met andere woorden historisch gezien fel ondergewaardeerd doch je krijgt toch een idee van hetgeen er zich afgespeeld heeft.

Met de wet van 25 juni 1932 wordt de waarde van de frank als volgt bepaald: 1 Belgische frank = 4,5 gram fijn zilver = 0,290322 gram fijn goud 1 kilogram goud = 15,5 kilogram zilver.
Met de wet van 25 oktober 1926 legt de regering volgende pariteit vast: 1 Belgische frank = 0,0418422 gram goud of een devaluatie van 85%.
Met de wet van 31 maart 1936 wordt de waarde van de frank als volgt omschreven: 1 Belgische frank = 0,0301264 gram goud of een devaluatie van 28%.
Op 1 mei 1944 bedraagt de waarde van de onze frank nog 0,0202765 gram goud of een devaluatie van 33%.
Met de wet van 22 september 1949 bepaalt de regering de waarde van de frank als volgt: 1 Belgische frank = 0,01777341755 gram goud of een devaluatie van 12%.
Vandaag is onze frank nog 0,0006523 gram goud waard of een waardedaling met 96,33%.

In totaal daalde de waarde van de frank, uitgedrukt in goud, tussen 1832 en heden met 99,77%. Iedereen kent het spreekwoord "eerlijk als goud", degenen die dit wensen te vervangen door "eerlijk als politici en politiek benoemde centrale bankiers" zijn uiteraard vrij om dit te doen.

zaterdag 16 februari 2013

Waardevastheid geld!

Zoals reeds talloze malen herhaald, is het belangrijk om te begrijpen dat bij de oprichting van de centrale banken het allerbelangrijkste was dat die instellingen garant stonden voor het bewaken van de koopkracht van het geld.
Enkel en alleen als het publiek zou geloven dat het papier van de centrale bank even veilig was als het goud of het zilver, dat het moest vervangen, zouden de mensen bereid zijn om dit papier te aanvaarden als betaalmiddel.
In de tweede helft van de negentiende eeuw hadden de burgers echter nog een gezonde achterdocht tegenover het papier van de Nationale Bank en een groot deel van de Belgen weigerde daarom een betaling in papiergeld, ze eisten een betaling in klinkende munt. Door de wet van 20 juni 1873 werd dit echter onmogelijk gemaakt omdat het papiergeld van de NBB vanaf dat ogenblik door de wetgever tot "wettig betaalmiddel" werd gepromoveerd.
Vanaf dat moment zaten de Belgen met de gebakken peren doch ze hadden in die tijd wel het geluk dat de Nationale Bank nog een fatsoenlijke instelling was die nauwgezet haar plicht vervulde.
Tot en met het uitbreken van de Eerste Wereldoorlog bleef de waarde van onze munt dan ook stabiel.

In eerdere berichten schreef ik hier al hoe de Belgische politici, hand in hand met de commerciële bankiers, in 1926 komaf maakten met de onafhankelijkheid van de NBB en zodoende de zaden voor de huidige financiële crisis een vruchtbare bodem bezorgden.
Dat het normaal en belangrijk is, voor het welzijn van de bevolking, dat het geld zijn waarde behoudt, kun je ook al terugvinden in het Oude Testament en voor de moslims in de sharia.
De sharia gaat het verst door gewoonweg het aanrekenen van intrest te verbieden.
Waarom zou je immers rente aanrekenen? Je leent vandaag tien zilverstukken aan iemand en die persoon betaalt jou volgend jaar terug met tien zilverlingen die nog steeds hetzelfde waard zijn.
De Bijbel is een beetje genuanceerder want daar maakt men duidelijk het verschil tussen professionele geldhandelaars en particulieren die geld uitlenen om iemand uit de nood te helpen.
In het Boek Exodus zegt vers 22:24 het volgende:
"Wanneer ge geld leent aan een arme van mijn volk onder u, zult ge u tegenover hem niet als een geldschieter gedragen, en geen rente van hem vragen".
Het is duidelijk dat zulke wijze richtlijnen enkel kunnen werken als de waardevastheid van het geld gegarandeerd is.
De Bijbel verbiedt het lenen van geld niet expliciet, maar staat dit ook niet expliciet toe. De wijsheid van de Bijbel leert ons dat het gewoonlijk geen goed idee is om schulden aan te gaan.
Schulden maken ons in essentie een slaaf van degene aan wie we iets verschuldigd zijn.
Tegelijkertijd is het aangaan van schulden soms een “noodzakelijk kwaad”. Zo lang als er op een wijze manier met geld wordt omgegaan en de betalingen binnen de perken blijven kan een Christen de last van een financiële schuld op zich nemen als dit noodzakelijk mocht zijn.
Wellicht zou het raadzaam zijn, mochten de politici in Europa, Amerika en Japan zich eens in die lectuur zouden verdiepen.

woensdag 13 februari 2013

Brooklyn anno 1853

Een nieuw huis in Brooklyn New-York kostte in 1853 ongeveer 2.500 dollar; Een studio in Brooklyn, met een oppervlakte van 83,55 vierkante meter, kost vandaag 975.000 dollar.
De prijs voor een vierkante meter bouwgrond in hartje Brussel bedroeg 350 frank in 1872 (Gedenkboek ASLK pagina 117).
Vandaag staat er op immovlan.be een stuk bouwgrond te koop te Schaarbeek oppervlakte 242 vierkante meter, vraagprijs 299.000 euro of 49.841 frank per vierkante meter.
Een huis in Brooklyn is uiteraard niet hetzelfde als een studio en een vierkante meter bouwgrond aan het Brouckèreplein is natuurlijk niet te vergelijken met bouwgrond in een achterliggende straat in Schaarbeek doch deze voorbeelden geven duidelijk aan dat een dollar of een frank uit 1870 niet hetzelfde is als vandaag.

Inflatie tussen 1835 en 1914

De Nationale Bank van België verschaft ons volgende gegevens betreffende de inflatie tussen 1835 en 1914.
Als we het prijspeil uit 1914 gelijkstellen aan 100 geeft dit volgend beeld: 1835: index 88; 1840: index 96; 1850: index 88; 1860: index 100; 1870: index 101; 1880: index 99; 1890: index 90; 1900: index 89; 1910: index 92; 1914: index 100.
Je ziet hoe de Nationale Bank in die tijd haar taak als behoeder van de koopkracht van de frank nauwgezet invult.
Uiteraard zorgen spanningen, revoluties en dergelijke regelmatig voor fluctuaties, de centrale bank zorgt ervoor dat het effect van eventuele inflatie ongedaan gemaakt wordt.

Deze informatie is cruciaal om te begrijpen waarom er bij de oprichting van de NBB niet voorzien werd in het indexeren van dat eerste dividend van 60 frank.
Waarom zou men rekening moeten houden met een fenomeen dat niet mocht bestaan?
De NBB was immers opgericht om er voor te zorgen dat de frank zijn koopkracht zou behouden. Tot het uitbreken van de Eerste Wereldoorlog doet de NBB plichtsbewust datgene waarvoor ze opgericht was.

dinsdag 12 februari 2013

Uurlonen bij Barco

Barco werd door vader Jules en zoon Lucien De Puydt in 1933 opgericht als de Belgian American Radio Corporation.
Google Jules en Lucien De Puydt en je krijgt een mooi verhaal over ondernemerschap en de geboorte van een Vlaamse multinational.

In dit interessante verhaal vind je tevens verschillende data over de evolutie van de uurlonen bij Barco in de jaren 1930: In 1933 verdiende een arbeider bij Barco 1 frank per uur; In 1935 ontving een arbeider bij Barco 2,75 frank per uur; In 1936 werd het loon, in een pre-revolutionair klimaat, opgetrokken tot 4 frank per uur; In 1935 nam Lucien De Puydt ingenieur Georges Hansé aan, de aanwerving van Hansé zou het begin worden van een heus ingenieursteam. Het beginsalaris van ingenieur Hansé bedroeg 1.000 frank per maand.

Het brutodividend voor een Nationale Bank aandeel bedroeg in het crisisjaar 1935 exact 98,94 frank. Ter vergelijking: over het boekjaar 1930 keerde de NBB nog een dividend van 160,24 frank bruto uit. Het dividend van de NBB weerspiegelt hier dus duidelijk de impact van de crisis. Terwijl de lonen van arbeiders meer dan verdubbelden, ging het dividend met 38% naar omlaag.

vrijdag 8 februari 2013

Effecten inflatie: huisbrandolie

Een vriend bezorgde mij een factuur voor de levering van mazout op 1 juni 1978. BTW inclusief kostte een liter mazout op die datum welgeteld 4,35 Belgische frank.
Vandaag kost een liter van dit kostbare vocht 36 frank of een stijging met 727%.

Vraag 2 aan Philippe Maystadt

In Uw uiteenzetting heeft U gewezen op het belang van de Europese Bankenunie. U heeft tevens verteld over de problemen in Duitsland ingevolge de "relaties" tussen politici en hun Landesbanken.
U heeft de voorbije dagen ongetwijfeld gehoord over de problemen van premier Rajoy in Spanje als gevolg van de vermeende sponsoring van de socialistische partij door vastgoedtyconen.
Als er in een land als Duitsland al dubieuze situaties opduiken in verband met relaties tussen banken en politici.....
Gelooft U dat Spaanse, Italiaanse, Franse en andere politici Duitse auditeurs toegang zullen geven tot de interne keukens van hun banken zodat alle frauduleuze operaties blootgelegd kunnen worden? Antwoord van de minister: ze hebben geen keuze, ze zullen moeten.
Mijn reactie: die politici gaan zichzelf dus vrijwillig uitleveren aan het gerecht zodat ze naar de gevangenis kunnen gestuurd worden?
Reactie van de minister: een zeer bezorgde blik.

Vraag 1 aan Philippe Maystadt

Mijnheer de minister, ik bewonder Uw moed om een verloren zaak als de euro publiekelijk te komen verdedigen.
Een verloren zaak omdat een huis zonder funderingen op termijn instort, een verloren zaak omdat men een probleem van teveel schulden nooit kan oplossen door nog veel meer schulden te maken. Mijnheer Draghi mag bluffen zoveel hij wil, zijn sprookjes zullen ingehaald worden door de realiteit.

Mijnheer de minister, in 1970 was België nog één van de tien rijkste landen ter wereld, vandaag is ons land een land met enorme financiële problemen. Wat is er volgens U fout gelopen?
De minister begon toen aan een uitvoerig betoog over de Belgische export in de golden sixties en de opkomst van China, Brazilië & co om geen echt antwoord te moeten geven op de vraag.

Wraakroepend!

In 1970 was België nog één van de tien rijkste landen ter wereld met enorme reserves en een werkloosheid die verwaarloosbaar was.
Vandaag is ons landje, met schulden die nooit kunnen terugbetaald worden en sociale verplichtingen die nooit kunnen ingelost worden, virtueel failliet.
Door het waardeloos maken van het papiergeld en te herstarten, zullen we uiteindelijk toch verder kunnen boeren.
Hoe is dit kunnen gebeuren? Waarom hebben onze grote leiders niet ingegrepen ? 
Op de Algemene Vergadering van de Nationale Bank dd. maandag 27 mei 2013 kunt U de mensen, die een belangrijke rol in dit drama gespeeld hebben, persoonlijk aanspreken.

Onze onafhankelijke gouverneur Luc Coene begon zijn carrière bij de Nationale Bank in 1973 en werd een hoofdrolspeler in de Belgische politiek.
Onafhankelijk gouverneur Coene heeft gans de periode van rijk naar arm bewust meegemaakt van op de eerste rij.
De Algemene Vergadering van de NBB is zodoende het moment bij uitstek om uit te vissen wat er juist fout gelopen is.

Gisteren was minister van Staat Philippe Maystadt op post te Charleroi alwaar hij kwam uitleggen dat de euro een sterke munt was zonder problemen.
Philippe Maystadt is quasi ononderbroken minister geweest van 1979 tot 1998, hij was onder meer minister van Begroting en gedurende tien jaar minister van Financiën.
Uiteraard stelde ik hem de vraag hoe het mogelijk was dat België in deze toestand verzeild was geraakt en als een gewiekst politicus ontweek hij handig de hete aardappel doch de boodschap was duidelijk aangekomen bij het publiek. Maystadt vertelde ook over de Europese Bankenunie waarbij hij wees op de problemen in Duitsland met de dubieuze banden tussen Duitse politici en hun befaamde Landesbanken.

Lange lijst!

De lijst met landen die hun burgers ruïneerden via hyperinflatie is bijzonder lang terwijl landen als Spanje, Italië, Portugal enzovoort de waarde van hun munt met meer dan 99,9% uitholden via de weg van de gewone inflatie.
België doet het, met een koopkrachtverlies van een goede 99,7%, tot op heden behoorlijk goed.
De munt der dappersten aller Galliërs is vandaag nog een kleine 0,3% waard in vergelijking met honderd jaar geleden, een prestatie om trots op te zijn.

Nog enkele voorbeeldjes van hyperinflatie: Argentinië kende een periode van hoge inflatie van 1975 tot 1991 met hyperinflatie tussen mei 19989 en maart 1990.
Eén peso uit 1992 stond gelijk met 100.000.000.000 pre-1983 pesos.
In Brazilië staat de waarde van 1 real vandaag (+/-15 frank) ongeveer gelijk met 2.750.000.000.000.000.000 oude réis (meervoud van real).

Wat er na de ineenstorting van het Keizerrijk China en het Tsaristische Rusland gebeurde met het papiergeld en met de obligaties, die door deze landen werden uitgegeven, behoeft geen verder uitleg. Na de liquidaties van de laatste keizer en tsaar waren de garanties "gewaarborgd door de keizer" evenveel waard als de holle beloftes van Mario Draghi, de vertegenwoordiger van Goldman Sachs bij de ECB.
Na de ineenstorting van de Sovjet Unie hadden de trotse bezitters van Russische roebels opnieuw prijs. De roebel devalueerde van 40 roebel per USD in 1991 naar 5.000 roebel per dollar in 1997.
In 1998 werd een nieuwe roebel ingevoerd die gelijk was aan 1.000 oude roebels. Op dat moment werd de verhouding uit de voorgaande zin dus 5 nieuwe roebels voor één USD.
In de tweede helft van 1998 tuimelde de nieuwe roebel naar een niveau van 30 roebel per dollar.

Op het moment dat de tsaar in Rusland en de Chinese keizer verdreven werden, waren er in de Westerse wereld weinig beleggers die geloofden dat men ooit in staat zou zijn om deze machtige heersers van hun troon te stoten met als gevolg dat massa's beleggers met pakken "veilige" Chinese en Russische obligaties bleven zitten.

Tot op het allerlaatste moment zullen Draghi, Van Rompuy en onafhankelijk gouverneur Luc Coene van de NBB blijven vertellen dat er niks aan de hand is, dat de crisis bijna achter ons ligt en dat ze zullen doen wat nodig is om de euro overeind te houden.
Zij gaan reddingsfondsen opzetten, de economie stimuleren en massa's waardeloze staatsleningen kopen met geld dat ze niet hebben.
Al deze dingen gaan ze realiseren met geld dat ze gewoonweg zullen bijdrukken.

De uitkomst van dergelijke dwaze plannen staat in de sterren geschreven: "Door waardeloze obligaties te kopen, met vers gedrukt geld zonder onderpand, maken deze mensen Uw papiergeld, Uw spaarboekjes, Uw levensverzekeringen, Uw pensioen.... waardeloos".

Indien U dit niet prettig vindt, moet U op maandag 27 mei zeker naar de Algemene Vergadering van de Nationale Bank komen zodat U persoonlijk aan de verantwoordelijken kunt vragen waarom zij U dit aandoen.

donderdag 7 februari 2013

De gewone inflatie!

Verlies bij dit alles niet uit het oog dat, in de landen die gespaard bleven van het fenomeen hyperinflatie, de gewone inflatie sedert het begin van deze eeuw gemiddeld 99,7% van de waarde van het papiergeld verpulverde.
Aangezien het de kerntaak van onze onafhankelijke centrale bankiers is, om te waken over de waarde van het geld, kun je op basis van dit gegeven hun rapport opmaken.
Onze centrale bankiers haalden zodoende 0,3 punten op honderd en zijn daarom ons vertrouwen meer dan waard.

Brood

Het feit dat Joegoslavië op 1 januari 1994 een nieuwe dinar invoerde die gelijk was aan 100.000.000.000.000.000.000 pre-1990 dinar zegt niet zoveel omdat dergelijke absurde bedragen het menselijk verstand te boven gaan.

Aan de hand van de evolutie van de prijs van een brood kunnen we de materie op een begrijpelijke manier voorstellen.
Ziehier de evolutie van de broodprijs in Duitsland tussen 1914 en 1924:

In 1914 kostte een brood 0,13 mark;

In 1918 kostte een brood 0,22 mark (+69%);

In 1920 steeg de broodprijs tot 1,20 mark (+45%);

In juni 1922 was de broodprijs gestegen tot 3,50 mark (+192%);

In januari 1923 bedroeg de broodprijs 700 mark (+20.000%);

In mei 1923 was de kostprijs van een brood gestegen tot 1.200 mark (+71%);

Op 25 juli 1923 was de broodprijs gestegen tot 100.000 mark (+8.233%);

Op 2 september 1923 moest je twee miljoen mark neertellen voor een brood (+1.900%):

Op 20 oktober 1923 kostte een brood 670 miljoen mark (+33.498%):

Op 1 november 1923 betaalde een Duitse burger 3 miljard mark voor een brood (+347%);

Op 15 november 1923 was een brood 80 miljard mark waard (+2.566%).

Op die vijftiende november 1923 kostte een pint bier welgeteld 50 miljard mark.

Op diezelfde vijftiende november 1923 introduceerde de Duitse regering een nieuwe munt genaamd de Rentemark. De Rentemark werd gewaardborgd door al het land en de industrie die in handen van de Duitse overheid was.
Eén nieuwe Rentemark was gelijk aan 1.000 miljard oude marken.

Nu het geld terug gedekt was door bestaande activa in plaats van door de beloftes van politici stabiliseerde de nieuwe munt doch quasi alle Duitse burgers bleven geruïneerd achter.

Begin 1924 kostte een brood opnieuw 0,35 Rentemark. In oude marken was dat 350 miljard mark of 337% meer als op 15 november 1923.

woensdag 6 februari 2013

Hyperinflatie

Hyperinflatie ontstaat wanneer de geldhoeveelheid snel toeneemt en deze toename van de geldhoeveelheid niet ondersteund wordt door de groei van het BBP.
Sedert 2008 waren we in de Westerse wereld getuige van een enorme toename van de geldhoeveelheid om failliete banken kunstmatig overeind te houden.

Politici en centrale bankiers zijn Uw geld waardeloos aan het maken om hun eigen fouten te verdoezelen.
Met dit eenvoudig gegeven houdt U best rekening bij het beheer van Uw spaarcenten.

De bekendste periode van hyperinflatie is ongetwijfeld die van de Duitse Weimar Republiek in 1923. Vooraleer men toen op de resetknop drukte was één dollar gelijk aan 4.000.000.000.000 mark.

In het Romeinse Rijk vinden we het best gedocumenteerde voorbeeld van hyperinflatie in Egypte, waar de prijs van een eenheid tarwe tussen de jaren 276 en 334 steeg van 200 drachme tot 2.000.000 drachme of een inflatie van één miljoen procent in een periode van 58 jaar.

In China werd in de tiende eeuw voor het eerst papiergeld ingevoerd waarvan de waarde gekoppeld werd aan goud, zilver of zijde. Toen men tijdens de Yuan Dynastie (1271-1368), om hun oorlogen te financieren, overging tot het ongelimiteerd drukken van papiergeld werd dit uiteraard waardeloos. Recenter kende China een periode van hyperinflatie in de periode 1943/1955. In 1955 voerde Mao de Renminbi (geld van het volk) als nieuwe benaming voor de yuan.
Om een idee te krijgen over de moordende impact van de inflatie in China is het interessant om te weten dat 1 Renminbi in 1955 gelijk was aan 15.000.000.000.000.000.000 yuan van voor 1948.

Het verhaal van de waardeloze Franse assignaten kennen de meesten onder ons nog van de schoolbanken.
Wereldrecordhouder inflatie is tot op heden echter Hongarije, waar in 1946 op 18 augustus 400 octillion pengö gelijkgeschakeld werd met 1 forint.
1 octillion is het getal één gevolgd door 27 nullen. Eén forint had bij zijn invoering dus een waarde van 400.000.000.000.000.000.000.000.000.000 pengö.

vrijdag 11 januari 2013

Je geld of je leven!

Om er voor te zorgen, dat de mensen bereid zouden zijn om het papier van de Nationale Bank te aanvaarden als betaalmiddel, moest men uiteraard zorgen dat dit papier waardevast bleef tegenover het metalen geld.
Tussen 1850 en 1914 slaagt de Nationale Bank in haar opdracht en behoudt de frank zijn waarde.

Bij het uitbreken van de Eerste Wereldoorlog wordt de inwisselbaarheid van het papiergeld opgeheven, vanaf dat moment is papiergeld niet langer een vervangmiddel voor edele metalen en dat zullen de Belgen geweten hebben.
In 1926, nadat men eerst de laatste onafhankelijke gouverneur van de NBB geliquideerd had, stabiliseerde men de frank op 1/7 van zijn vooroorlogse waarde of een devaluatie van 85,71%.
Om het vertrouwen van de kudde terug te herstellen werd de inwisselbaarheid van het papiergeld terug ingevoerd.
In 1935 wordt de Belgische frank opnieuw gedevalueerd met 28%.

In 1944 worden de bezitters van papiergeld het slachtoffer van de Gutt Operatie.
Op 6 oktober 1944 ging de Operatie Gutt van start en nu moet je even goed opletten.
De biljetten van 100 frank en meer verloren hun status van wettig betaalmiddel.
Zij moesten binnen de vijf dagen worden aangegeven en gedeponeerd bij een daartoe erkend bank-of postkantoor.
In ruil kreeg de aangever een zelfde hoeveelheid nieuwe biljetten met een maximum van 2.000 frank per gezinslid!!!!
Ook het girale geld werd geblokkeerd. De houders van geld op rekeningen konden slechts vrij beschikken over maximaal 10 procent van hun tegoeden op datum van 8 oktober 1944 of over het hele saldo dat op hun rekening stond op 9 mei 1940.

Voor de Operatie Gutt van start ging, was er in België 164,6 miljard frank geld in omloop. Een maand later was er nog 57,4 miljard frank in omloop.
Hierbij moeten we rekening houden dat er aan het "schatkistgeld", biljetten en muntstukken met een waarde van vijftig frank of minder, niet geraakt werd. Het ging hier over 6,4 miljard frank en die zijn inbegrepen in de hoger vermelde bedragen.
Conclusie: Operatie Gutt was een de facto devaluatie van 65%.

In 1982 zal de Belgische frank een laatste keer devalueren met 8,5%.
In totaal verloor de frank sinds 1914 dus 97,7% van zijn waarde door officiële devaluaties.
Als we daarbovenop ook nog eens de inflatie gaan verrekenen dan is het totale verlies aan koopkracht wellicht ongeveer 99,9%.
Het bovenstaande griezelverhaal toont aan dat een beetje argwaan, ten overstaan van de papieren beloftebonnetjes van politici en politiek benoemde centrale bankiers, misschien niet zo'n slecht idee is!!!!!

maandag 7 januari 2013

Bedrog is van alle tijden!

Als we er van uitgaan dat het correct is om de juiste waarde van het pond te bepalen op de waarde die het pond had tussen de invoering van de gouden standaard in 1816 en het uitbreken van de Eerste Wereldoorlog in 1914 dan zou de huidige waarde van het pond dus gelijk moeten zijn aan de waarde van de Britse sovereign zijnde 305 euro.
De waarde van een pond sterling was gelijk aan 12 gulden of 25,22 Franse frank uit die tijd.

Als we de berekening dan maken voor de gouden tientjes en de gouden Napoleon komt de waarde van het pond uit op respectievelijk 300 en 302,64 euro.
De verschillen zijn relatief klein en zijn te wijten aan de premies die momenteel betaald worden voor die munten.

Het papieren beloftebonnetje van de Britse politici is vandaag nog exact 1,23 euro waard of een waardevermindering van 99,6% sinds 1914.
Deze waardedaling ligt in de lijn van die van onze Belgische frank.

Uit de geschiedenis kun je belangrijke lessen trekken: geloof je de leugens en het bedrog van de mensen die het geld slaan of drukken dan ben je altijd de sigaar en ben je vroeg of laat al je spaarcenten kwijt.
Vertrouw je in het goud dan houdt je vermogen op lange termijn relatief goed stand.

Zo eerlijk als goud, luidt het gezegde! Dit gezegde gaat niet op voor politici, keizers, koningen en andere sloebers.

Pond Sterling

Aanvankelijk was pond een gewichtsaanduiding.
Een pond sterling bijvoorbeeld was een pond penningen, zilveren munten met de opdruk van een ster.

In de twaalfde eeuw werd het pond gelijkgesteld met een aantal munten, in Engeland 20 shillings van 12 pence, in Frankrijk 20 sols van 12 deniers.
Met de gewoonte om niet meer te wegen maar te tellen, ontstond ook de mogelijkheid de metallieke inhoud van de penningen te verminderen. Immers, door de penningen lichter te maken werd de edel-metaalinhoud van een pond geringer.
In Engeland gebruikte men tot in de elfde eeuw het zogenaamde "tower pound", dat circa 350 gram woog met een zilvergehalte van 92,50% of 323,75 gram fijn zilver.

Allengs sloeg men lichtere stukken en midden zestiende eeuw was het gewicht zelfs teruggevallen tot 31 gram.
Gemeten naar de zilverinhoud verloor het pond over een periode van 500 jaar aldus ongeveer 90% van z'n waarde.
Onder koningin Elisabeth I (1533-1603) werd de zilverinhoud gesteld op ruim 111 gram en dit bleef zo tot de invoering van de gouden standaard in 1816.
Toen werd het zilvergehalte verlaagd; tevens werd bepaald dat sovereigns van 20 shilling, bevattende 7,322 gram fijn goud, zouden worden geslagen. De sovereigns bleven in omloop tot 1914, toen de gouden standaard werd verlaten en muntbiljetten van 1 pond werden ingevoerd.

Het herstel van de gouden standaard door Groot-Brittannië in 1925 betekende slechts de bereidheid van de Bank of England om aan het buitenland goud af te staan op basis van de goudinhoud van het pond die gold voor 1914.
Hieraan kwam definitief een einde in september 1931, toen Groot-Brittannië gedwongen werd om de goudstandaard weer te verlaten.

De koers van het pond sterling bleef zweven tot in 1946 het IMF tot stand kwam. De leden verplichtten zich weer een bepaalde verhouding tussen het goud en hun munteenheid vast te stellen. De goudinhoud van het pond sterling werd daarbij bepaald op 3,58134 gram fijn goud per pond. Nadien devalueerde het pond nog tweemaal: op 18 september 1949 en op 18 november 1967.
Op 23 juni 1972 liet Groot-Brittannië het pond zweven.

(Winkler Prins negende druk 1992)

donderdag 3 januari 2013

Het tweede dividend!

Nogmaals zou ik de nadruk willen leggen op het belang van het feit dat, bij de oprichting van de NBB in 1850, met het begrip inflatie geen rekening werd gehouden omdat dit eenvoudigweg niet bestond.
Dit zou zo blijven tot het uitbreken van de Eerste Wereldoorlog in 1914.

Het eerste dividend werd beschouwd als een minimum vergoeding voor het ingebrachte kapitaal; Het tweede dividend was een bonus die gekoppeld was aan de resultaten.
Vanaf 1852 werd er reeds een tweede dividend uitbetaald.
Het belang van het tweede dividend neemt trouwens snel toe.
In 1864 bedraagt het totale dividend reeds 9,83% en in 1882 steeg het tot 13,65% op het kapitaal. Dit betekent dat in 1882 het eerste dividend van 60 frank aangevuld werd met een tweede dividend van 76,50 frank.
In een periode van stabiele prijzen spreken we hier over een substantiële verhoging van de koopkracht voor de aandeelhouders van de NBB in die tijd.

woensdag 2 januari 2013

+130.000%

Mocht het eerste dividend van 60 frank bij de NBB de evolutie van de wedde van de gouverneurs gevolgd hebben, zou het vandaag 78.060 frank per aandeel moeten bedragen.

Als we rekening houden met de splitsing van het aandeel in 1927 zou het eerste dividend 26.020 frank of 645 euro per aandeel moeten bedragen.

Touring Club de Belgique 1911

Op pagina 280 van het jaarboek 1911 van de Touring Club de Belgique (TCB) worden de leden er aan herinnerd dat ze 50% korting krijgen bij Cinema Excelsior, Hoogstraat 13 te Steenpoort.
Vijftig procent korting behalve op de plaatsen van 25 centiem.
De nieuwe prijs voor de wegenkaart van de TCB wordt op pagina 144 gepubliceerd.
De wegenkaart kost 1,05 frank, eventuele verzendingskosten voor België 15 centiemen.
Op pagina 328 pakt het Théâtre de l'Olympia uit met een promotie voor de leden van Touring Club. Voor de luxe plaatsen betalen de leden 3 frank in plaats van vier en voor de gewone zitplaatsen 1,50 frank in plaats van twee frank.

Op pagina 232 vinden we zowaar een boze brief die La Fédération Cycliste de la Flandre Oriental op 7 april 1911 schreef aan de bestendige deputatie van de provincie om zich te beklagen over de waanzinnig hoge jaarlijkse taks van vijf frank voor per vélocipède.
Een fiets noemde toen nog een vélocipède en het werkwoord fietsen was in het Frans simpelweg vélocipèder.
De taks voor de fietsplaten had in 1910 niet minder dan 324.000 frank opgebracht en dit was volgens de Fédération Cycliste "riduculement élevée" omdat deze taks minstens één zesde van de totale belastinginkomsten van de provincie Oost-Vlaanderen uitmaakte. Dit betekent dat de totale belastinginkomsten van deze provincie in 1910 uitkwam op ongeveer 1,9 miljoen frank.

Een provinciegouverneur in Vlaanderen zal dit jaar bruto meer dan 4,5 miljoen frank verdienen. Daarboven komt een niet-belastbare onkostenvergoeding van bijna 1,1 miljoen frank.
Dit betekent dat deze gouverneur vandaag per jaar driemaal meer kost dan het totale belastinginkomen van de provincie Oost-Vlaanderen in 1910.

De gouverneur van de Nationale Bank van België zal dit jaar wellicht bruto een slordige vijfentwintig miljoen frank verdienen of een beetje meer dan de 18.500 frank die de gouverneur van de NBB in het jaar 1851 opstreek.
De aandeelhouders van de NBB zullen echter een eerste dividend van 60 frank ontvangen, exact evenveel als in 1851.
Terwijl het eerste dividend voor de aandeelhouders sinds 1850 gelijk bleef, steeg het inkomen van de gouverneur met een slordige 130.000%.
Inderdaad, U leest het goed: wedde gouverneur +130.000% (plus honderddertigduizend procent), aandeelhouders +0%. Blijkbaar wordt er bij de NBB met twee maten en twee gewichten gewerkt.

Algemene vergadering 27 mei 2013

Op 27 mei 2013 vindt de Algemene Vergadering van onze Nationale Bank plaats.
Deze algemene vergadering wordt wellicht de meest interessante uit de naoorlogse geschiedenis van onze NBB.

Motiveer zoveel mogelijk mensen uit Uw omgeving om dit spektakel live mee te maken.
De solden gaan beginnen, mensen die nog geen aandeelhouder van de NBB zijn, kunnen dit nog altijd worden tegen een korting van meer dan 80% tegenover de intrinsieke waarde!