Verzet!

Toen ik gisteren arriveerde aan de Arteveldehogeschool, om de voordracht van onafhankelijk directeur Jan Smets bij te wonen, viel mijn oog op een prachtig gedicht van Remco Campert dat afgebeeld was op de gevel van een huis.

Daar stond ik dan, aan de grond genageld in de gietende regen.

Want op die gevel stond het antwoord op de vragen die ik mezelf al honderden keren gesteld heb:
"Waar ben je in godsnaam mee bezig Erik?"
"Waarom steek je al die energie in dossiers waar niemand zich iets van aan lijkt te trekken?"

En daar stond het ineens voor mijn neus op een gevel geschilderd:
"Omdat ik mezelf in de jaren tachtig vragen ben beginnen stellen, vervolgens die vragen aan anderen ging voorleggen en zodoende zonder het te beseffen in het verzet ging tegen de destructieve krachten die onze samenleving naar de knoppen hielpen."

Dank Remco Campert voor het ophelderen van het mysterie:


Verzet begint niet met grote woorden
maar met kleine daden
zoals storm met zacht geritsel in de tuin

of de kat die de kolder in zijn kop krijgt

zoals brede rivieren
met een kleine bron
verscholen in het woud

zoals een vuurzee
met dezelfde lucifer
die een sigaret aansteekt

zoals liefde met een blik
een aanraking iets dat je opvalt in een stem

jezelf een vraag stellen
daarmee begint verzet

en dan die vraag aan een ander stellen

Remco Campert