Hoe de Nationale Bank ieder jaar 2,9% intrest betaalt aan de Staat op geld dat door de Staat van de Bank gestolen werd:
In 2012 kondigde het ministerie van Financiën aan dat
minister Vanackere de oorlogsschuld van de NBB ging kwijtschelden doch
deze informatie was compleet verkeerd hetgeen aantoont dat zelfs de
verantwoordelijke minister niet wist hoe de vork juist aan de steel zat.
De waarheid is als volgt:
Na de Tweede Wereldoorlog bleek dat, na de verrekening van alle posten,
de Staat nog een schuld van 35 miljard frank had bij de Nationale Bank.
Om de Staat in die moeilijke tijden een plezier te doen, werd
overeengekomen dat de Staat slechts 0,1% rente zou betalen op die schuld
doch dat men zo snel mogelijk de schuld zou aflossen;
Zoals gebruikelijk pleegde de Belgische Staat woordbreuk en uiteindelijk werd er
slechts één miljard frank terugbetaald zodat er een schuld van 34 miljard frank bleef openstaan waar de Staat slechts 0,1% rente op betaalde;
Het spreekt voor zich dat die 0,1% bijlange niet volstond om de gevolgen
van de inflatie te compenseren zodat die 34 miljard koopkrachtsgewijs
jaar na jaar in waarde verminderde waardoor de privé aandeelhouders van de NBB
uiteraard gevoelige schade leden;
Uiteindelijk zal de Belgische Staat, gedwongen door de bepalingen van
het Verdrag van Maastricht, in 1991 die 34 miljard frank terugbetalen
met staatsleningen en toen kwam men op het briljante idee om de privé
aandeelhouders opnieuw te beroven; Dankzij de wet van 2 januari 1991 betaalt de NBB ieder jaar 24,4 miljoen euro aan de Belgische
Staat voor het geld dat de Staat schuldig was aan de Bank.
De redenering hierachter was de volgende:
Tot de nieuwe onteigening van april 2009 was de beruchte 3% regel van
toepassing.
Die 3% regel stelde dat de Bank alle inkomsten op de rentedragende
activa die boven de 3% lagen, moest afdragen aan de Staat;
stel dat die 34 miljard aan staatsleningen, die de Staat in 1991 aan de
Bank gaf ter aanzuivering van die schuld, een rente van 7% opleverden
dan ging er van die 7% automatisch 4% naar de Staat (7%-3% = 4%);
Aangezien de Staat voorheen slechts 0,1% betaalde op die schuld, die
reeds in de jaren vijftig had moeten aangezuiverd zijn, kwamen de
onafhankelijke directeurs van de Bank met de minister van Financiën
overeen dat de Bank jaarlijks het verschil tussen de resterende 3%, die
voor de Bank waren, en de 0,1% rente die de Staat vroeger op die schuld
betaalde aan de Staat verschuldigd was;
Sedert 1991 betaalde de NBB aldus 2,9% op die 34 miljard, zijnde 986
miljoen frank per jaar aan de Staat;
Na de invoering van de euro werd die 986 miljoen frank dus 24,4 miljoen
euro. Een onwaarschijnlijk schandaal, waarbij de privé aandeelhouders van de Bank voor de zoveelste keer bedrogen werden, doch in een bananenrepubliek als België blijken dergelijke wanpraktijken geen hindernis te zijn voor oneerlijke politici en onafhankelijke bestuurders van een beursgenoteerd bedrijf.
Toen men bij de nieuwe onteigening in 2009 die 3% regel afschafte, was de Bank
uiteraard die 24,4 miljoen euro helemaal niet meer verschuldigd aan de Staat doch
aangezien men waarschijnlijk dacht dat tussen al die miljarden niemand
oog zou hebben voor dat relatief kleine bedrag bleef men jaarlijks die
24,4 miljoen euro doorstorten aan de Schatkist.
Eerst de aandeelhouders beroven door die 34 miljard frank te laten wegrotten door de inflatie;
Vervolgens diezelfde aandeelhouders laten betalen voor het onrecht dat hen aangedaan werd.
De NBB story, een hallucinant verhaal van een oneindige reeks van onteigeningen zonder compensatie.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten