zondag 1 mei 2016

Algemene vergadering 17 mei 2016 Vraag 9



Vraag 9

Volgens het Verdrag van Maastricht mogen de nationale centrale banken uit de eurozone geen geld uitlenen aan hun nationale overheden.  Tegelijkertijd kopen de centrale banken van de eurozone massaal staatsschuld op om de virtueel failliete overheden kunstmatig overeind te houden.  De geschiedenis leert ons en de vorige vragen bevestigen dat de Belgische Staat haar verplichtingen tegenover de Bank en de privé aandeelhouders niet kan of wil nakomen.  Gelet op de ervaringen sedert 1948 weten we dat de Staat een totaal onbetrouwbare partner is die telkens weer constructies opzet of wetten fabriceert om aan haar verplichtingen te ontsnappen of om beslag te leggen op fondsen die niet toekomen aan de Staat.
Ondertussen is de Nationale Bank van België niet alleen massaal geld aan het lenen aan de Belgische Staat, de NBB zorgt er door het dwaze inkoopprogramma van staatsschuld eveneens voor dat diezelfde Staat quasi geen interesten meer moet betalen op haar gigantische schuldenberg:

a.     De partij die schuldbewijzen van een schuldenaar koopt en bezit wordt automatisch een schuldeiser die geld leent aan die schuldenaar: hoe valt dit te rijmen met de bepaling van het Verdrag van Maastricht hieromtrent?
b.  Aangezien de Bank haar obligaties tot op eindvervaldag behoudt, is de Bank de partij die op eindvervaldag terugbetaald wordt door de schuldenaar: Betaalt een schuldenaar zijn schulden af aan de partij aan wie hij het geleende geld schuldig is of betaalt de schuldenaar zijn schulden terug aan de eerste koper van die schuld zelfs al werd die schuld ondertussen door hem verkocht?
c.      Hoe betrouwbaar is een instantie die haar eigen regels niet naleeft?
d.     Is het niet raadzaam om schuldpapier van een onbetrouwbare partner als de Belgische Staat te mijden als de pest?

Geen opmerkingen:

Een reactie posten