Nadat ik in september 2011 mijn ontslag gaf als bestuurslid te Beerse en als lid van het AB wordt het heel stil. Op verschillende evenementen van de N-VA blijf ik voorzichtig mijn beklag maken over het breken van de NBB belofte.
Op 28 september spreekt Bart De Wever een bomvolle zaal toe in Hoogstraten. Tijdens de vragenronde stel ik een vraag over de NBB en Bart De Wever antwoordt mij als volgt: "Met je groene pet wist ik al van in het begin dat er een vraag over de Nationale Bank ging komen doch dit is een zeer delicaat dossier en ik stel voor dat we daar binnenkort eens onder vier ogen over spreken". Meer had ik uiteraard niet nodig zodat ik niet verder aandrong op een antwoord op mijn vraag doch ik merk wel op dat Bart De Wever mij tijdens de receptie mijdt als de pest. Toen ik na een maand nog niks vernomen had over een eventueel gesprek onder vier ogen schrijf ik een korte herinneringsmail doch ik hoor niks meer van Bart De Wever. Voor mij is het op dat moment duidelijk dat De Wever mij in Hoogstraten met een loze belofte het zwijgen heeft opgelegd.
Op maandag 3 oktober 2011 treedt Kris Van Dijck op te Vosselaar, op vrijdag 14 oktober houden Jan Jambon en Zuhal Demir een sofagesprek te Westmalle, op vrijdag 18 mei is er in Arendonk een debat tussen Rik Van Cauwelaert en Ben Weyts. Ik woon elk van die evenementen bij en stel daarbij vragen over het N-VA standpunt betreffende de NBB.
Ondertussen had ik op 20 februari 2012 nogmaals in een korte mail aan Jan Jambon gevraagd naar het juiste N-VA standpunt over het NBB dossier en tevens herinner ik in die mail aan de belofte van Bart De Wever in Hoogstraten. U had het al geraden, ook op die mail geen enkele reactie.
Op dinsdag 13 maart houdt de N-VA een grote bijeenkomst te Ranst ter voorbereiding van de gemeenteraadsverkiezingen. Tijdens één van de sessies stel ik in het publiek aan Jan Jambon de vraag of hij zijn mails nog leest. Tijdens een korte break na die sessie kwam Jan Jambon mij beloven dat ik 's anderendaags een schriftelijk antwoord zou krijgen op mijn duidelijke vragen. Ook dit bleek een leugentje om bestwil te zijn om zeker te zijn dat ik tijdens de happening geen vervelende vragen zou stellen want tot op heden heb ik die beloofde mail van Jan Jambon niet ontvangen.
Op zaterdag 21 april 2012 verschijnt Jan Jambon opgemerkt in beeld op de VFB happening doch Jan Jambon zal er op een meesterlijke manier in slagen om mij te ontlopen, met mijn gestalte en die groene pet op mijn hoofd zal dat wellicht niet zo moeilijk geweest zijn. Op zondag 22 april 2012 schrijf ik een korte mail waarin ik het o.a. volgende zeg: "Voor alle duidelijkheid wil ik er nog even op wijzen dat dit spelletje (het niet beantwoorden van mijn mails nvdr) ondertussen bezig is sedert 23 februari 2011. De manier waarop je me gisteren op de VFB happening ontweek was zonder meer een puike prestatie".
Op dinsdag 29 mei 2012 vindt de algemene vergadering van de Nationale Bank plaats en naar aanleiding daarvan had ik een reeks schriftelijke vragen gesteld. Mijn eerste schriftelijke vraag handelt over de compensaties die N-VA gekregen heeft voor het laten passeren van die benoemingen in februari 2011. Die schriftelijke vragen algemene vergadering 2012 zullen later een cruciale rol spelen in dit verhaal.
Daarna wordt het heel stil tot ik begin 2013 vaststel dat ik geen uitnodiging ontving voor het betalen van mijn lidgeld. Op 9 januari 2013 schrijf ik dan zelf maar mijn lidgeld over.
Op zaterdag 23 maart nodigt Jan Jambon mij uit voor een etentje in Schoten, het sneeuwt hevig en het kader oogt idyllisch. We genoten van een heerlijke lunch met alles erop en eraan en we praten over koetjes en kalfjes. Nationale Bank, verkiezingen 2014, problemen met onbekwame verkozenen en tal van andere zaken kwamen aan bod. Tijdens het dessert vertel ik Jan Jambon dat ik mijn lidkaart 2013 nog niet ontvangen heb en ik vraag Jan of de N-VA mij misschien geschrapt heeft. Jan Jambon verzekert mij dat dit uitgesloten is en dat hij maandag 25 maart zal uitzoeken wat er misgelopen is. Ik zal er nooit meer iets van horen. Na enkele weken stuur ik een korte herinneringsmail die uiteraard ook onbeantwoord bleef.
Op dat moment wist ik uiteraard dat N-VA mij effectief geschrapt had zonder echter de duidelijke bepalingen in de statuten hieromtrent gevolgd te hebben. Daar sta je dan, je mails of andere berichten worden niet beantwoord, je wordt volledig genegeerd in de hoop dat je het wel zult opgeven. Aangezien ik op 9 januari 2013 mijn lidgeld betaald had, was de situatie echter niet uitzichtloos en als trouw lid besluit ik om mijn lidgeld voor 2014 al te storten. Dit gaat als volgt in zijn werk:
op 19 juni 2013 schrijf ik mijn lidgeld over met volgende mededeling: lidgeld 2014 lid 8380 Erik Geenen;
op 20 juni stort N-VA dit lidgeld terug met als mededeling: terugstorting lidgeld zie eerdere communicatie;
op 2 juli 2013 stort ik dit lidgeld terug met mededeling: lidgeld 2014 lid 8380 Erik Geenen;
op 5 juli wordt dit lidgeld teruggestort met mededeling: terugstorting lidgeld N-VA conform vorige berichtgeving;
op 6 juli stort ik opnieuw met als mededeling: lidgeld 2014 lid 8380 vorige berichtgeving dewelke?
op 9 juli ontvang ik mijn geld terug: terugstorting lidgeld N-VA conform vorige berichtgeving.
Op woensdag 10 juli zend ik volgende mail naar Jan Jambon:
Beste Jan,
De tijd raast voorbij, ondertussen is het weeral meer dan drie maanden geleden sinds we mekaar zagen.
Even heel kort:
Zoals ik je verteld heb, had ik eind maart mijn lidkaart voor 2013 nog niet ontvangen en dat is nog steeds het geval. Als kattebelletje heb ik al enkele keren mijn bijdrage voor 2014 gestort en die wordt telkens bijzonder snel teruggestort met de vermelding "Terugstorting lidgeld N-VA conform vorige berichtgeving". Aangezien ik geen bericht ontvangen heb, begrijp ik niet goed waar dit over gaat. Gelukkig werd mijn lidgeld voor 2013 niet teruggestort of ik zou mij nog zorgen beginnen maken.
Als ik me niet vergis, was er geen parlementslid van de N-VA aanwezig op de jongste algemene vergadering van de Nationale Bank. Dit is op zijn minst betreurenswaardig want er viel daar opnieuw heel wat te leren.
Bij deze wens ik je een deugddoende, welverdiende vakantie en een mooie zomer toe.
Met vriendelijke groeten,
Erik Geenen.
En toen............. kwam de kat op de koord.
Vervolg van dit bizarre verhaal in deel 3.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten