Schitterende algemene vergadering van CERA gisteren op een adembenemende manier gemanipuleerd door het CERA bestuur.
Ondanks de verzengende hitte waren 1504 vennoten aanwezig. Toen ik omstreeks 12.45 uur arriveerde, werd snel duidelijk dat CERA alle uitverkoren vennoten geforceerd had om de vergadering bij te wonen. Van de +/-400.000 CERA vennoten zijn er enkele duizenden bevoorrechte vennoten die regelmatig getrakteerd worden op copieuze diners en kans maken op een snoepreisje naar Afrika of Latijns-Amerika om daar te gaan kijken naar de resultaten van de kruimels die CERA investeert in ontwikkelingshulp.
Om deze zaak in de juiste context te gieten, moeten we terug naar het jaar 2007, toen er nog geen onweer over de financiële markten raasde. In 2007 realiseerde CERA een nettowinst van 332 miljoen euro en daarvan werd 1,65% of 5,5 miljoen euro gebruikt voor maatschappelijke projecten op regionaal, nationaal en internationaal vlak. Het grootste deel van dat geld wordt gebruikt om cadeautjes te geven aan allerlei verenigingen die op dat ogenblik uiteraard schatplichtig worden aan de milde schenker.
In 2007 werd 478.182 euro of 0,14% gespendeerd aan twintig internationale projecten in Afrika, Latijns Amerika en de Filipijnen. De uitverkoren CERA vennoten maken vervolgens kans om uitgenodigd te worden om gedurende een week of wat langer te gaan kijken hoe die centjes voor de arme mensen geïnvesteerd worden. Zo zat ik in januari op de vlieger naar Rwanda en daar had ik het geluk dat een twintigtal van die uitverkoren CERA vennoten mij vergezelden op die vlucht. Toevallig zat een groot deel van die mensen gisteren tijdens de algemene vergadering vlak voor mij. Het spreekt voor zich dat die mensen nog wel eens een keertje op kosten van CERA een intercontinentale reis willen maken en je kunt dus al op voorhand voorspellen hoe die brave lieden gaan stemmen. Gisteren had CERA een pak van die uitverkorenen aangevoerd uit alle hoeken van het land.
Daar kun je als kleine garnaal uiteraard niks tegen beginnen doch enkel achterover leunen en genieten van het schouwspel waarbij kleine spaarders zich, dankzij enkele kleine kruimels, laten misbruiken om een ramp, die CERA meer dan 700 miljoen euro kostte, blauw blauw te laten. Zo kan een drama van meer dan 700 miljoen euro onder de mat geveegd worden dankzij 0,48 miljoen euro ontwikkelingssamenwerking. Schitterend gespeeld, zeg ik dan.
Ik kom later nog terug op de vergadering en de antwoorden op mijn vragen doch een zaak, die nog maar eens illustreert hoe moeilijk het is om de slachtoffers van machtsmisbruik en gecoördineerde diefstal te verenigen, moet mij even van het hart.
De laatste vraag gisteren werd gesteld door de heer Stefan Van Mechelen uit Schoten. Mijnheer Van Mechelen was vroeger actief op het Cash-forum onder de schuilnaam Wapperke en samen hebben we ontelbare uren doorgebracht met het bekampen van onder andere de Nationale Bank, Fortis, DEXIA, KBC, Ancora en CERA. Ik heb aan mijnheer Van Mechelen heel wat steun gehad doch omwille van zijn brutaliteit en vulgariteit heeft hij wellicht alles bij mekaar meer schade aangericht dan goed gedaan. Het probleem was dat mijnheer Van Mechelen vond dat kreten als krapuul, smeerlappen, Hitler, Dutroux, ze moesten jullie ophangen en nog veel andere mooie uitlatingen gepaste taal was op algemene vergaderingen of andere belangrijke bijeenkomsten. Eventueel mocht volgens hem ook geweld gebruikt worden om het beoogde doel te bereiken. Gedurende meer dan vijf jaar heb ik getracht om hem te kalmeren en hem duidelijk te maken dat je met dergelijk onbeschoft gedrag zowat alle fatsoenlijke mensen wegjaagt. De situatie escaleerde zodanig dat ik mijnheer Van Mechelen op een bepaald moment gevraagd heb om zijn groene pet af te zetten als hij dergelijk wangedrag wilde tentoonspreiden.
Sindsdien is mijnheer Van Mechelen heel boos op mij zodat hij gisteren als laatste vraagsteller de vennoten van CERA opriep om "ja" te stemmen op alle gestelde vragen. Diezelfde Stefan Van Mechelen, die enkele jaren geleden de bestuurders van CERA nog verrot schold op de algemene vergaderingen en de vergaderingen luidkeels vergeleek met Stalinistische toestanden of de situatie in Zimbabwe, riep gisteren de vennoten van CERA heel beleefd en vriendelijk op om alle punten op de agenda goed te keuren omwille van het prachtige sociale werk dat CERA verricht.
Zo ervaar je nogmaals aan den lijve hoe gecompliceerd de menselijke geest in mekaar zit en hoe volwassen mensen zich als kleine kindjes gaan gedragen als ze niet krijgen wat ze willen zelfs al is dat totaal ongepast of ongewenst. Ongetwijfeld voer voor psychiaters en psychologen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten