Algemene Vergadering vraag 2 + 3

Vraag 2

Het is voor iedereen duidelijk dat een centrale bank geen gewoon bedrijf is.  Een centrale bank is een onderneming waar het Algemeen Belang automatisch voorrang heeft op winstmaximalisatie.  Om de geldhonger van de privé beleggers te beteugelen, bestaat het dividend van de Nationale Bank uit twee delen:
een eerste gegarandeerd dividend van zes procent op het kapitaal;
een tweede dividend dat als een soort van bonus uitgekeerd wordt indien goede resultaten dit toelaten.

Het grote probleem is dat men vergeten is dat eerste dividend van zes procent aan te passen aan de evolutie van de koopkracht sinds men het inflatietaboe vaarwel zei na de Eerste Wereldoorlog.  Daardoor bedraagt het eerste dividend bij de Nationale Bank vandaag nog steeds 1,5 euro of dezelfde zestig frank uit 1851 terwijl de vermindering van de koopkracht sinds 1914 meer dan 99,9 procent bedraagt.

Om de zaak in een juist perspectief te plaatsen:
In 1850 stond 60 frank gelijk met bijna twee maandlonen van een mijnwerker;
In 1851 bedroeg de jaarwedde van toenmalig NBB gouverneur de Haussy 18.500 frank!
Huidig gouverneur Jan Smets incasseerde vorig jaar 481.254 euro of 19,414 miljoen Belgische frank

Terwijl de wedde van de gouverneur steeg met een goede 105.000% steeg het eerste dividend voor de aandeelhouders van de Bank met 0%.  Indien het eerste dividend hetzelfde parcours zou hebben afgelegd als de wedde van de gouverneur zou het vandaag 1.576 euro per aandeel bedragen, duizendmaal meer dan de 1,5 euro die de aandeelhouders ontvangen.

Een burger, die vandaag beroep doet op een vakman, betaalt uiteraard ook meer dan 0,75 euro per maand.  Wellicht ligt 0,75 euro per minuut dichter bij de realiteit vandaag.

Dit jaar ontvangen de privé aandeelhouders van de Bank bruto 140,79 euro per aandeel of 98,55 euro netto.  Het totale bruto-dividend ligt zodoende meer dan 90% onder het koopkrachtniveau van het eerste dividend uit 1851.

Het probleem is dat we bij de Nationale Bank, na een geschiedenis van 167 jaar over enorme bedragen spreken.  Zo roofden de Belgische politici de voorbije twintig jaar meer dan tien miljard euro uit de reserves van de Nationale Bank.  Dit komt overeen met meer dan 50.000 euro per aandeel dat de Staat bezit.  Let op!  Hier spreken we enkel over het geld dat uit de reserves gestolen werd en laten we de enorme bedragen, die op allerlei andere manieren naar de Staat werden versluisd, buiten beschouwing.

"Privé aandeelhouders horen niet thuis in een centrale bank", wordt dikwijls gezegd.  Daar kan over gediscussieerd worden doch het is een onweerlegbaar feit dat privé aandeelhouders een zekere bescherming bieden tegen machtsgeile en geldhongerige politici.  Mochten de privé aandeelhouders van de Nationale Bank in 2002 niet in het verzet gegaan zijn tegen de onrechtmatige plunderingen van de reserves van de Bank zou er van die reserves vandaag wellicht nog weinig overblijven.

A.    Wanneer gaat men het eerste dividend aanpassen aan de evolutie van de koopkracht?

B.     Indien op deze rechtvaardige vraag geen fatsoenlijk antwoord kan geformuleerd worden: Is het mogelijk om de wedde van de directeurs van de Bank terug te brengen naar het niveau van 1851 (18.500 frank per jaar voor de gouverneur) zodat we, op het vlak van de verloning van de directie en de vergoeding voor het kapitaal, de lat gelijk kunnen leggen?

Vraag 3

Sedert 2009 incasseert de gouverneur van de Nationale Bank de vergoeding als bestuurder bij de Bank voor Internationale Betalingen zelf, voor 2009 ging deze betaling naar de Nationale Bank.  Hoeveel bedroeg deze verloning in 2016?  Is deze vergoeding vrijgesteld van belastingen in België?