Erik Geenen
In memoriam Luc Coene Algemene Vergadering
Nationale Bank 15 mei 2017
Zojuist hebben we een minuut stilte in acht genomen ter
nagedachtenis van wijlen gouverneur Luc Coene.
Op zulk moment raakt een mens geklemd tussen twee wijsheden namelijk:
“Van de doden niks dan goeds” en “ De waarheid heeft ook haar rechten”. Gelet op de lovende commentaren in de pers,
naar aanleiding van het overlijden van gouverneur Coene, denk ik dat het
belangrijk is om op deze algemene vergadering de waarheid te doen primeren al
is die, tot mijn grote spijt, niet zo fraai.
Om zijn doel te bereiken ging Luc Coene over
spreekwoordelijke lijken. Als bijzonder
intelligent econoom wist hij verduiveld goed wat er moest gebeuren nadat Guy
Verhofstadt dankzij de dioxine crisis en stoemelings aan de macht kwam. Doch in plaats van het juiste te doen dreef
machtshonger hem ertoe om actief mee te werken aan de lange reeks misdaden
tegen het Belgische volk die Verhofstadt & co op hun geweten hebben.
Het opzetten van bedrieglijke constructies om frauduleuze
begrotingen in mekaar te flansen, het verkwanselen van levensnoodzakelijke
reserves en overschotten om de herverkiezing van Verhofstadt te verzekeren, de
oprichting van het beruchte Zilverfonds, de creatie van de onbestaande
pensioenreserves van de NMBS, het plunderen van de reserves van de Nationale
Bank enzovoort. Dit alles bracht ons
land onnoemelijk veel onherstelbare schade toe en maakte dat België zwaar
gehandicapt de financiële crisis inging.
Toen hij, dankzij de geleverde hand- en spandiensten aan
Verhofstadt, in 2003 eerst directeur nadien vice-gouverneur en later gouverneur
van de Nationale Bank werd bleef hij bewust de weg van het Kwaad bewandelen. In plaats van constructief het debat aan te
gaan met de onheus behandelde privé aandeelhouders van de Bank werden steeds
meer reserves van de Bank illegaal naar de Schatkist versluisd en hij zette de
kroon op het werk bij de jongste onteigening zonder compensatie uit 2009
waarbij hij er zorg voor droeg dat de Staat verder bevoordeeld kon worden
indien de rente naar historische dieptepunten zou zakken. Goed wetende dat de rente gedurende lange
tijd zeer laag zou blijven dokterde gouverneur Coene een regeling uit waarbij
de oneerlijke drie-procent-regel werd vervangen door een systeem waarbij de
Regentenraad totaal willekeurig de privé aandeelhouders kon blijven onteigenen
door het gros van de winsten naar de Staat door te schuiven.
Hoewel gouverneur Coene ruimschoots de tijd heeft gehad om
een constructieve dialoog met de privé aandeelhouders aan te gaan en een faire
oplossing uit te dokteren koos hij er voor om de privé aandeelhouders te
blijven bestelen. Nooit kregen de privé
aandeelhouders de kans om discreet met de gouverneur of de directie van de Bank
van gedachten te wisselen over de mogelijkheden om tot een oplossing te komen
voor een probleem dat al veel te lang aansleept. Wijlen gouverneur Luc Coene wist heel goed
hoe de vork aan de steel zat doch hij weigerde pertinent de flagrante fouten
recht te zetten. Ieder mens maakt fouten
doch zware fouten maken en geen enkele poging ondernemen om deze fouten recht
te zetten of trachten om het maken van diezelfde fouten te vermijden
transformeert die fouten in misdaden.
Dit alles is buitengewoon betreurenswaardig doch feiten zijn feiten en
ze moeten vermeld worden om de situatie in de toekomst juist te kunnen
reconstrueren.
Tot hier mijn tussenkomst naar aanleiding van het
overlijden van gouverneur Coene. Voor
een correcte geschiedschrijving lijkt het mij opportuun dat dit in memoriam
aangehecht wordt aan de notulen van deze vergadering en daarom zal ik nu een
kopie overhandigen aan gouverneur Smets.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten