Vraag: wat zijn de belangrijkste fouten die heren als professor Paul De Grauwe maken inzake monetair beleid?
Na tientallen conferenties bij centrale banken en andere instanties is mij opgevallen dat meer dan 90% van alle economen, centrale bankiers en weet ik veel succesvol gehersenspoeld werden in de universiteiten waar de leer van John Maynard Keynes er keihard ingepompt werd: In tijden van economisch ontij moeten de centrale banken de geldsluizen openzetten om de negatieve gevolgen op het bedrijfsleven en de bevolking te beperken...
Dat is uiteraard voor een groot stuk waar doch om één of andere reden wordt een ander element, dat minstens even belangrijk is, telkens weer uit het oog verloren. Namelijk, dat men dan, op het moment dat het weer beter gaat, dat extra geld weer voorzichtig uit het systeem moet halen.
Bijpompen als het slecht gaat en ontluchten als het weer beter gaat doch dat tweede gedeelte is uiteraard niet populair want waarom zou je afremmen net nu het weer lekker draait? En zo wordt er steeds maar weer hete lucht in de ballon geblazen en iedereen weet wat er gebeurt als je blijft blazen als de ballon vol is.
Door ieder probleem op te lossen door extra geld in het systeem te pompen, creëer je inflatie die zich vandaag echter niet meer in de consumptiegoederen manifesteert doch in de prijzen van vastgoed, aandelen, kunst... Het geld wordt systematisch minder waard doch in tegenstelling tot vroeger word je het niet meer direct gewaar.
Met de gouverneur van de centrale bank van Noorwegen had ik twee heel boeiende discussies. Noorwegen, nog niet zo heel lang geleden nog één van de armste landen in Europa werd dankzij de ontdekkingen van olie en gas één van de rijkste doch de centrale bank had toen welgeteld één kilogram goud in haar reserves zitten. Goud was out en waardeloze obligaties waren troef. Toen ik de gouverneur vroeg waarom men gelet op de geschiedenis uit voorzichtigheid niet opteerde om 20% van de reserves in goud parkeerde, keek de gouverneur mij aan met een blik van "van welke planeet komt deze binnengewaaid".
Ook met wijlen gouverneur Alfons Verplaetse, toch wel een bijzonder intelligent man, heb ik enkele boeiende gesprekken gehad over goud, geld, de beurs en centraal bankieren. Gouverneur Verplaetse was omwille van familiale griezelverhalen 100% anti aandelen en goud was voor hem een relikwie uit het verleden. De enige veilige beleggingen waren kasbons, staatsleningen en als het dan toch echt moest... bankaandelen.
En zo verzeilden we in een situatie waarbij de kwaal waaruit alle problemen voortspruiten het enige medicijn is om de problemen op te lossen. De simpele logica: Dat je een probleem van teveel schulden niet kunt oplossen door nog meer schulden te creëren, is blijkbaar voor deze mensen te moeilijk om te begrijpen.
Angstaanjagend is dat centrale en gewone bankiers de financiële crisis pas in de gaten kregen toen Lehman Brothers kopje onderging en vervolgens rustig verder gingen met het herhalen van de stommiteiten die deze crisis gecreëerd hadden. Met professor De Grauwe had ik trouwens nog een gesprek op Hertoginnendal ter gelegenheid van het Grote Gelddebat van VTM, de dag voor Fortis kopje onderging. Normaal gezien moest ik daar mee aanschuiven voor het debat doch twee toppers van onze Belgische grootbanken wilden niet debatteren als ik ook aan tafel zat. Een topbestuurder van een grote bank of een idioot met een groene pet? Dan is de keuze vlug gemaakt uiteraard.
Fortis failliet gaan? Dat kon niet volgens professor De Grauwe, 12 uur later was het gebeurd.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten