Fernand Hautain is een buitenbeentje in de galerij van de gouverneurs van de NBB.
Hij ging reeds op jonge leeftijd werken en combineerde zijn baan met avondonderwijs en zelfstudie.
Toen hij negentien was, werkte hij als bankbediende in het agentschap van de NBB in zijn geboortestad Nijvel.
Drie jaar later werd hij in dienst genomen als klerk in de hoofdzetel te Brussel.
In 1901 werd hij benoemd tot agent van de Bank in Philipville en onmiddellijk daarna te La Louvière.
In 1907 werd hij er beheerder van het discontokantoor dat onder zijn leiding floreerde.
Hautain stortte zich in de zakenwereld en werd beheerder van een hele reeks industriële vennootschappen.
Aan de vooravond van de Eerste Wereldoorlog werd de voormalige klerk tot directeur van de Bank benoemd.
Toen het mandaat van gouverneur Leon Van der Rest in 1923 ten einde liep, werd Hautain tot zijn opvolger aangeduid.
Hautain is de enige gouverneur geweest die zijn loopbaan onderaan de carrièreladder begon en uiteindelijk de absolute top bereikte.
Zijn gouverneurschap was kort maar turbulent. Het werd gekenmerkt door de inspanningen van de Belgische overheid om de monetaire crisis te boven te komen en de frank te stabiliseren.
Minister Janssen zou daar in 1926 niet in slagen, maar in datzelfde jaar zou de regering van nationale unie Jaspar meer succes boeken.
De verhouding tussen de architect van het saneringsplan, minister zonder portefeuille Francqui en gouverneur Hautain was slecht.
De onafhankelijke gouverneur wilde niet plooien voor de politieke druk en werd daarom op 27 september 1926 uit zijn ambt ontheven ten gevolge van een conflict met de regering.
Hautain keerde terug naar de zakenwereld. Hij bleef vice-voorzitter van de NMKN, de instelling voor langlopend nijverheidskrediet die hij in 1919 had helpen oprichten.
Hij overleed in 1942 op vierentachtigjarige leeftijd.
(onder meer uit De Bank, de frank en de euro pagina 179)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten