De meeste beursgenoteerde bedrijven streven er naar om jaarlijks twintig tot veertig procent van de nettowinst uit te keren als dividend. Bij bpost maakt men er zowaar een erezaak van om minstens 85% van de nettowinst uit te keren aan de aandeelhouders. Bij Belgacom, een ander Belgisch staatsbedrijf, werd de raad van bestuur de jongste jaren zelfs gedwongen om meer dividend uit te keren dan er winst gemaakt werd. Het is zonder meer duidelijk dat zulke uitkeringspercentages op lange termijn schadelijk zijn voor iedere onderneming en enkel gehanteerd worden omdat een financieel doodzieke hoofdaandeelhouder hoge inkomsten opeist om de grote tekorten in de staatshuishouding te verminderen.
Als aandeelhouder van bpost, Belgacom en de Nationale Bank stel ik vast dat de Belgische Staat, die in deze drie beursgenoteerde bedrijven de hoofdaandeelhouder is, totaal andere tactieken gebruikt om op een onverantwoorde manier geld naar de Schatkist te versluizen. Mevrouw Martine Durez was jarenlang regent (bestuurder) bij de Nationale Bank en ze is sedert lange tijd tevens bestuurder bij Belgacom en bpost. In feite is mevrouw Durez de ideale persoon om de vergadering toe te lichten hoe dit alles juist in zijn werk gaat.
Mocht mevrouw Durez zich daartoe niet geroepen voelen, zal ik trachten de situatie zo goed mogelijk te schetsen. Bij de Nationale Bank onteigent de Belgische Staat de privé aandeelhouders zonder enige compensatie en dat gebeurt door het creëren van speciale wetten die het mogelijk maken om de reserves te plunderen. Bij de Nationale Bank heeft de hoofdaandeelhouder er een kunst van gemaakt om het dividend bewust extreem laag gehouden. Dit is mogelijk omdat de aandelen van de NBB veelal gespreid zitten bij kleine beleggers en de grotere aandeelhouders van de NBB meestal financiële instellingen zijn die er geen enkel belang bij hebben om hun toezichthouder voor het hoofd te stoten. Bij bpost en Belgacom is het aandeelhouderschap helemaal anders gestructureerd zodat onteigenen zonder compensatie bij deze bedrijven totaal uitgesloten is. Bpost en Belgacom worden trouwens van kortbij opgevolgd door tal van analisten terwijl de Nationale Bank, omwille van de enge markt en het decennialange machtsmisbruik, door geen enkele analist gevolgd wordt. Daarom is de Staat bij Belgacom en De Post genoodzaakt om via kunstmatig hoge dividenden de tekorten in de staatshuishouding zo laag mogelijk te houden. Gelet op de gevaren, die het uitkeren van te hoge dividenden inhouden voor de toekomst van onze onderneming, enkele vragen hieromtrent:
a. Gaan alle bestuurders van bpost met zulke dwaze praktijken akkoord?
b. Zijn er bij bpost bestuurders die niet begrijpen dat zulke hoge dividenduitkeringen de stabiliteit van de onderneming op lange termijn ondergraven?
c. Is de raad van bestuur van bpost van plan om in de toekomst dit gevaarlijke pad te blijven volgen?
d. Gelet op het feit dat de onafhankelijke bestuurders bij bpost het blijkbaar niet nodig vinden om zich te distantiëren van de politieke druk om absurd hoge dividenden uit te keren: Waarom heeft een bedrijf als bpost dan nog onafhankelijke bestuurders nodig?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten