donderdag 7 februari 2013

Brood

Het feit dat Joegoslavië op 1 januari 1994 een nieuwe dinar invoerde die gelijk was aan 100.000.000.000.000.000.000 pre-1990 dinar zegt niet zoveel omdat dergelijke absurde bedragen het menselijk verstand te boven gaan.

Aan de hand van de evolutie van de prijs van een brood kunnen we de materie op een begrijpelijke manier voorstellen.
Ziehier de evolutie van de broodprijs in Duitsland tussen 1914 en 1924:

In 1914 kostte een brood 0,13 mark;

In 1918 kostte een brood 0,22 mark (+69%);

In 1920 steeg de broodprijs tot 1,20 mark (+45%);

In juni 1922 was de broodprijs gestegen tot 3,50 mark (+192%);

In januari 1923 bedroeg de broodprijs 700 mark (+20.000%);

In mei 1923 was de kostprijs van een brood gestegen tot 1.200 mark (+71%);

Op 25 juli 1923 was de broodprijs gestegen tot 100.000 mark (+8.233%);

Op 2 september 1923 moest je twee miljoen mark neertellen voor een brood (+1.900%):

Op 20 oktober 1923 kostte een brood 670 miljoen mark (+33.498%):

Op 1 november 1923 betaalde een Duitse burger 3 miljard mark voor een brood (+347%);

Op 15 november 1923 was een brood 80 miljard mark waard (+2.566%).

Op die vijftiende november 1923 kostte een pint bier welgeteld 50 miljard mark.

Op diezelfde vijftiende november 1923 introduceerde de Duitse regering een nieuwe munt genaamd de Rentemark. De Rentemark werd gewaardborgd door al het land en de industrie die in handen van de Duitse overheid was.
Eén nieuwe Rentemark was gelijk aan 1.000 miljard oude marken.

Nu het geld terug gedekt was door bestaande activa in plaats van door de beloftes van politici stabiliseerde de nieuwe munt doch quasi alle Duitse burgers bleven geruïneerd achter.

Begin 1924 kostte een brood opnieuw 0,35 Rentemark. In oude marken was dat 350 miljard mark of 337% meer als op 15 november 1923.

1 opmerking:

  1. "De Duitsers bleven geruineerd achter"... Was dat niet eerder de bedoeling van 'wij' de geallieerden? En dat hebben 'wij' (de goeden) 23 jaar later nogeens gedaan?

    BeantwoordenVerwijderen