Een mooi interview met Peter Praet vandaag op pagina 5 van De Tijd.
Ik postte volgende reactie op het artikel:
"Peter Praet, een fijne mens van goede wil gevangen in het web van de ontkenning. De realiteit aanvaarden, is voor deze mensen toegeven dat alles, wat ze in hun leven onderwezen en gedaan hebben, het gevolg was van verkeerde stellingen en inschattingen.
Vijftig jaar jagen op kunstmatige groei die men dacht te kunnen financieren met schulden..... dat wordt pijnlijk ontwaken uit die utopische droom. We bevinden ons nog steeds in de opwarmingsfase van de grootste financiële crisis uit de geschiedenis. Het enige positieve aan deze crisis is dat je zoveel tijd krijgt om je voor te bereiden op het onvermijdelijke.
Het pijnlijke is dat, als meer dan 5% van de mensen doet wat ze zouden moeten doen, de crisis haar ware gelaat zal tonen."
dinsdag 28 oktober 2014
donderdag 9 oktober 2014
Herinnering!!!!!
Nogmaals herinner ik alle lezers van deze blog eraan dat een aandeel van de Nationale Bank, zonder rekening te houden met het goud, meer dan 17.000 euro per aandeel waard is.
Het goud, waarvan op de jongste algemene vergadering toegegeven werd dat het wel degelijk eigendom is van de Bank en niet van de Staat zoals de jongste decennia werd beweerd, vertegenwoordigt ongeveer 500 gram per aandeel of bijkomend bruto meer dan 15.000 euro per aandeel.
De totale waarde bedraagt zodoende meer dan 30.000 euro per aandeel of ongeveer tienmaal meer dan de huidige koers.
Om de onderwaardering van de NBB te bepalen, is er een belangrijk hulpmiddel namelijk de Bank voor Internationale Betalingen (BIB). De NBB heeft bijna 10% in de centrale bank der centrale banken en de participatie van de NBB in de BIB is op zich meer waard dan de huidige koers van het NBB aandeel.
De privé aandeelhouders van de NBB zijn zeer redelijke mensen en zij streven al jaren naar maatregelen om de koers op een quasi kosteloze manier naar een niveau van twaalf- tot vijftienduizend euro te brengen door middel van de aanpassing van het eerste dividend uit 1850 aan de evolutie van de koopkracht.
Op deze blog kunnen jullie alle informatie hieromtrent terugvinden.
Het goud, waarvan op de jongste algemene vergadering toegegeven werd dat het wel degelijk eigendom is van de Bank en niet van de Staat zoals de jongste decennia werd beweerd, vertegenwoordigt ongeveer 500 gram per aandeel of bijkomend bruto meer dan 15.000 euro per aandeel.
De totale waarde bedraagt zodoende meer dan 30.000 euro per aandeel of ongeveer tienmaal meer dan de huidige koers.
Om de onderwaardering van de NBB te bepalen, is er een belangrijk hulpmiddel namelijk de Bank voor Internationale Betalingen (BIB). De NBB heeft bijna 10% in de centrale bank der centrale banken en de participatie van de NBB in de BIB is op zich meer waard dan de huidige koers van het NBB aandeel.
De privé aandeelhouders van de NBB zijn zeer redelijke mensen en zij streven al jaren naar maatregelen om de koers op een quasi kosteloze manier naar een niveau van twaalf- tot vijftienduizend euro te brengen door middel van de aanpassing van het eerste dividend uit 1850 aan de evolutie van de koopkracht.
Op deze blog kunnen jullie alle informatie hieromtrent terugvinden.
Historische zege!
Na een jarenlange strijd krijgen de privé aandeelhouders van de Nationale Bank voor het eerst gelijk in een uitermate belangrijk symbooldossier!
De Nationale Bank zal vanaf dit jaar geen compensatie meer betalen aan de Staat omdat diezelfde Staat op een onwaarschijnlijke manier zijn verplichtingen tegenover de Bank niet nagekomen was.
Hopelijk zoekt de nieuwe regering samen met mij naar een spotgoedkope doch billijke oplossing voor de privé aandeelhouders van de Nationale Bank zodat de rust bij deze belangrijke instelling eindelijk kan weerkeren.
De Nationale Bank zal vanaf dit jaar geen compensatie meer betalen aan de Staat omdat diezelfde Staat op een onwaarschijnlijke manier zijn verplichtingen tegenover de Bank niet nagekomen was.
Hopelijk zoekt de nieuwe regering samen met mij naar een spotgoedkope doch billijke oplossing voor de privé aandeelhouders van de Nationale Bank zodat de rust bij deze belangrijke instelling eindelijk kan weerkeren.
donderdag 28 augustus 2014
In eer en geweten!
In het NBB dossier leverden de rechters op bestelling buitenaardse vonnissen en arresten af.
Bovendien weigerden ze om één of andere duistere reden allemaal, en het waren er in totaal toch meer dan twintig, om een eenvoudige prejudiciële vraag te stellen aan het Europees Hof zodat de zaak netjes binnen de Belgische grenzen gehouden werd. In eer en geweten?
Rechters benoemen? Door een college van rechters en magistraten die nooit gebonden waren aan een politieke partij. Vooral de rechters van het Grondwettelijk Hof want dat is de meest absurde verzameling van politieke krokodillen!
Bovendien weigerden ze om één of andere duistere reden allemaal, en het waren er in totaal toch meer dan twintig, om een eenvoudige prejudiciële vraag te stellen aan het Europees Hof zodat de zaak netjes binnen de Belgische grenzen gehouden werd. In eer en geweten?
Rechters benoemen? Door een college van rechters en magistraten die nooit gebonden waren aan een politieke partij. Vooral de rechters van het Grondwettelijk Hof want dat is de meest absurde verzameling van politieke krokodillen!
Rechtsplegingsvergoeding!
Vlak voor de verkiezingen keurde het parlement nog vlug een wet goed waardoor de Staat in het vervolg geen rechtsplegingsvergoeding meer moet betalen als de Staat een procedure verliest. Dit zet de deur voor willekeur volledig open. De belastingadministratie mag je vanaf nu het graf in pesten zonder dat ze moeten betalen als je voor de rechtbank je gelijk kunt bewijzen. Met andere woorden: vanaf vandaag ben je als belastingplichtige volledig vogelvrij verklaard.
In de strijd van de privé aandeelhouders van de Nationale Bank werd de wet op de rechtsplegingsvergoedingen door corrupte rechters misbruikt om de Staat en de Nationale Bank een handje toe te steken. Zowel Deminor als Modrikamen werden veroordeeld tot het betalen van absurd hoge rechtsplegingsvergoedingen alhoewel ze zonder enige twijfel honderd procent gelijk hadden.
In het geval van de procedure Modrikamen over het goud gingen de corrupte rechters van het Hof van Beroep helemaal door het lint. Alle aangesloten kleine beleggers werden hoofdelijk veroordeeld tot het betalen van een walgelijk hoge rechtsplegingsvergoeding die ze echter niet moesten betalen als ze niet naar het Hof van Cassatie stapten. Uiteraard werkte deze verfoeilijke chantage. Welke kleine spaarder is bereid om verder te strijden tegen de Staat als die Staat kan rekenen op de volledige medewerking van de door haar benoemde corrupte rechters die van diezelfde Staat afhankelijk zijn voor eventuele promoties?
De procedure Modrikamen handelde over het goud van de Nationale Bank. De Staat en de NBB hebben altijd geargumenteerd dat het goud van de Staat was. Op de jongste algemene vergadering van de NBB heeft de onafhankelijke directie na jarenlange ontkenning eindelijk toegegeven dat het goud wel degelijk van de Nationale Bank is.
Als zulke discriminerende wet gestemd geraakt, stel ik mij volgende vragen:
1. Waar zaten de Belgische journalisten op het moment dat dit wetsontwerp ingediend en besproken werd?
2. Op welke manier heeft de N-VA geprobeerd om deze dwaze wet tegen te houden?
3. Hoe heeft de N-VA van deze open doelkans, vlak voor de verkiezingen, geprofiteerd om extra stemmen binnen te halen van misnoegde burgers?
In de strijd van de privé aandeelhouders van de Nationale Bank werd de wet op de rechtsplegingsvergoedingen door corrupte rechters misbruikt om de Staat en de Nationale Bank een handje toe te steken. Zowel Deminor als Modrikamen werden veroordeeld tot het betalen van absurd hoge rechtsplegingsvergoedingen alhoewel ze zonder enige twijfel honderd procent gelijk hadden.
In het geval van de procedure Modrikamen over het goud gingen de corrupte rechters van het Hof van Beroep helemaal door het lint. Alle aangesloten kleine beleggers werden hoofdelijk veroordeeld tot het betalen van een walgelijk hoge rechtsplegingsvergoeding die ze echter niet moesten betalen als ze niet naar het Hof van Cassatie stapten. Uiteraard werkte deze verfoeilijke chantage. Welke kleine spaarder is bereid om verder te strijden tegen de Staat als die Staat kan rekenen op de volledige medewerking van de door haar benoemde corrupte rechters die van diezelfde Staat afhankelijk zijn voor eventuele promoties?
De procedure Modrikamen handelde over het goud van de Nationale Bank. De Staat en de NBB hebben altijd geargumenteerd dat het goud van de Staat was. Op de jongste algemene vergadering van de NBB heeft de onafhankelijke directie na jarenlange ontkenning eindelijk toegegeven dat het goud wel degelijk van de Nationale Bank is.
Als zulke discriminerende wet gestemd geraakt, stel ik mij volgende vragen:
1. Waar zaten de Belgische journalisten op het moment dat dit wetsontwerp ingediend en besproken werd?
2. Op welke manier heeft de N-VA geprobeerd om deze dwaze wet tegen te houden?
3. Hoe heeft de N-VA van deze open doelkans, vlak voor de verkiezingen, geprofiteerd om extra stemmen binnen te halen van misnoegde burgers?
donderdag 21 augustus 2014
Wake up call!
Persoonlijk ben ik wakker geschoten in 1989 toen ik mij realiseerde dat onze grote leiders de goudvoorraad van de Nationale Bank gingen verkopen om niet te moeten saneren en nog meer schulden te kunnen maken. In 1994 realiseerde ik mij dat we afstevenden op een monetaire ramp indien de centrale banken de aangroei van de geldhoeveelheid en schulden niet zouden beperken en de steeds verder om zich heen grijpende hebzucht aan banden zou worden gelegd.
Meer dan 80% van het goud van onze Nationale Bank werd verkocht met verlies en de "meerwaarde" van deze verlieslatende verkopen werd geschonken aan de Belgische Staat. Pensioenfondsen werden in beslag genomen en de verplichtingen werden overgenomen door een overheid die virtueel bankroet was. Allerlei reserves werden geliquideerd om tekorten te camoufleren, gebouwen werden voor een prikje verkocht en vervolgens gehuurd tegen woekerprijzen. Parels als onze ASLK en ons Gemeentekrediet werden geprivatiseerd en vervolgens voor de DEXIA varkens gegooid....................
Het hield niet op. De onmisbare Belgische kerncentrales werden waardeloos gemaakt (waarde 17 miljard euro) zodat Suez ze gratis kon binnenhalen. Electrabel, een Belgische elektriciteitsparel dat het quasi monopolie had op de Belgische elektriciteitsmarkt, werd voor een appel en een ei in de schoot gegooid van wat achteraf een Frans staatsbedrijf bleek te zijn. Iedereen, met een klein beetje verstand van elektriciteit, moest in 2005 geweten hebben welke risico's we namen door Electrabel in Franse handen te spelen doch de mensen die openlijk kritiek uitten, werden doodgezwegen of belachelijk gemaakt.
De ongebreidelde hebzucht in de financiële wereld leidde in 2008 tot de ineenstorting van onze banken en bij de ontmanteling ervan werden de meest onbegrijpelijke fouten gemaakt. De ellende bij Dexia was voor meer dan 90% te wijten aan de Franse tak doch de Belgische regering nam zonder verpinken meer dan 50% van de rekening voor zich. De rendabele, gezonde delen van Fortis werden in paniek aan BNP-Paribas geschonken en het hield niet op, men bleef de fouten opstapelen. Maak U wat Dexia betreft geen illusies: dat verhaal gaat de Belgen nog tientallen miljarden euro's kosten, de 17 miljard die men nu aan het zoeken is om de begroting in evenwicht te brengen, is vergeleken met de DEXIA catastrofe een lachertje.
Het mooie is dat de mensen, die dit op hun geweten hebben, nog steeds zitten waar ze zaten toen ze het U geflikt hebben! De mensen, die Uw pensioen en sociale zekerheid verkwanseld hebben, houden nog steeds stevig de touwtjes in handen omdat de Belgische burger het goed vindt zo.
Dankzij het liquideren van al onze reserves en de kunstmatig lage rentevoet van 1,35% op tien jaar wordt U nog steeds niet gewaar wat er echt aan de hand is doch de minste vonk kan het boeltje tot ontploffing brengen. Een failliet land als België betaalt momenteel 1,35% bruto op tien jaar!!!! Kunt U zich het voorstellen? De centrale banken pompen ongelimiteerd verse liquiditeiten in de markten zodat banken en verzekeraars massa's staatsleningen kunnen opkopen waardoor die rente kunstmatig laag blijft. Ook Zwitserland, eens een zekerheid op monetair vlak, is sedert enkele jaren genoodzaakt om het spel mee te spelen. De Zwitserse centrale bank drukt ongelimiteerd Zwitserse franken waarmee waardeloze euroleningen opgekocht worden. Via die weg houdt de Zwitserse centrale bank kunstmatig haar munt op 1,20 CHF voor één euro. Dat de Banque de Suisse hiermee haar eigen munt kapotmaakt, is bijzaak omdat ze gewoonweg niet anders kunnen. De grote Zwitserse banken zijn mee het moeras van de hebzucht ingesukkeld en de overheid moet ze nu kunstmatig overeind houden door haar eigen munt kapot te maken. Hoe groot de impact is op de eurorente, van deze foute politiek van de Zwitserse centrale bank, is onmogelijk in te schatten doch dat de invloed groot is, staat als een paal boven water.
In november 2007 kreeg je voor 1 euro nog 1,67 Zwitserse frank;
Op 10 augustus 2011 was een euro nog 1,02 CHF waard!
Op dat moment capituleerde Zwitserland en werd het eeuwenoude Zwitserse gezonde boerenverstand overboord gegooid. De Zwitserse centrale bank zou ongelimiteerd CHF gaan drukken om daarmee euro-obligaties te kopen. Een maand later (6 september 2011) was het doel bereikt en was de waarde van de CHF gedaald tot 1,20 CHF per euro. Sinds 6 september 2011 noteert de CHF tussen 1,20 en 1,25 CHF voor 1 euro. De vrije markt is dood, ze werd vervangen door manipulatie, bedrog en illusies.
Dit alles is voor de meeste mensen abstracte materie. Ze begrijpen het niet en als ze toch een idee hebben van wat er aan de hand is, denken ze dat ze er niks tegen kunnen doen. In zowat alle landen van de wereld kun je inderdaad weinig uitrichten tegen het geknoei doch in België hebben we het geluk dat onze Nationale Bank nog altijd beursgenoteerd is zodat je op de algemene vergadering rechtstreeks in debat kunt gaan met de mensen die het U geflikt hebben.
Want vergis U niet: de echte macht zit bij de centrale banken. In theorie moet de Nationale Bank onafhankelijk zijn van de politiek doch in de realiteit is het gewoon een afdeling van de politieke partijen geworden. In theorie moet de Nationale Bank de waarde van onze munt beschermen en regelmatig neen zeggen tegen hebberige politici doch in de praktijk spelen ze al vele tientallen jaren openlijk het spel mee. Hierdoor zijn de mensen, die U moeten beschermen tegen het wanbeleid van onbekwame politici, voltijdse handlangers geworden van het gespuis waardoor U de spreekwoordelijke vogel voor de corrupte katten geworden bent.
Op dinsdag 26 mei 2015 vindt de volgende algemene vergadering van de Nationale Bank plaats.
Ik heb U daar nodig om de verantwoordelijken voor de crisis met hun neus op de feiten te drukken!
Meer dan 80% van het goud van onze Nationale Bank werd verkocht met verlies en de "meerwaarde" van deze verlieslatende verkopen werd geschonken aan de Belgische Staat. Pensioenfondsen werden in beslag genomen en de verplichtingen werden overgenomen door een overheid die virtueel bankroet was. Allerlei reserves werden geliquideerd om tekorten te camoufleren, gebouwen werden voor een prikje verkocht en vervolgens gehuurd tegen woekerprijzen. Parels als onze ASLK en ons Gemeentekrediet werden geprivatiseerd en vervolgens voor de DEXIA varkens gegooid....................
Het hield niet op. De onmisbare Belgische kerncentrales werden waardeloos gemaakt (waarde 17 miljard euro) zodat Suez ze gratis kon binnenhalen. Electrabel, een Belgische elektriciteitsparel dat het quasi monopolie had op de Belgische elektriciteitsmarkt, werd voor een appel en een ei in de schoot gegooid van wat achteraf een Frans staatsbedrijf bleek te zijn. Iedereen, met een klein beetje verstand van elektriciteit, moest in 2005 geweten hebben welke risico's we namen door Electrabel in Franse handen te spelen doch de mensen die openlijk kritiek uitten, werden doodgezwegen of belachelijk gemaakt.
De ongebreidelde hebzucht in de financiële wereld leidde in 2008 tot de ineenstorting van onze banken en bij de ontmanteling ervan werden de meest onbegrijpelijke fouten gemaakt. De ellende bij Dexia was voor meer dan 90% te wijten aan de Franse tak doch de Belgische regering nam zonder verpinken meer dan 50% van de rekening voor zich. De rendabele, gezonde delen van Fortis werden in paniek aan BNP-Paribas geschonken en het hield niet op, men bleef de fouten opstapelen. Maak U wat Dexia betreft geen illusies: dat verhaal gaat de Belgen nog tientallen miljarden euro's kosten, de 17 miljard die men nu aan het zoeken is om de begroting in evenwicht te brengen, is vergeleken met de DEXIA catastrofe een lachertje.
Het mooie is dat de mensen, die dit op hun geweten hebben, nog steeds zitten waar ze zaten toen ze het U geflikt hebben! De mensen, die Uw pensioen en sociale zekerheid verkwanseld hebben, houden nog steeds stevig de touwtjes in handen omdat de Belgische burger het goed vindt zo.
Dankzij het liquideren van al onze reserves en de kunstmatig lage rentevoet van 1,35% op tien jaar wordt U nog steeds niet gewaar wat er echt aan de hand is doch de minste vonk kan het boeltje tot ontploffing brengen. Een failliet land als België betaalt momenteel 1,35% bruto op tien jaar!!!! Kunt U zich het voorstellen? De centrale banken pompen ongelimiteerd verse liquiditeiten in de markten zodat banken en verzekeraars massa's staatsleningen kunnen opkopen waardoor die rente kunstmatig laag blijft. Ook Zwitserland, eens een zekerheid op monetair vlak, is sedert enkele jaren genoodzaakt om het spel mee te spelen. De Zwitserse centrale bank drukt ongelimiteerd Zwitserse franken waarmee waardeloze euroleningen opgekocht worden. Via die weg houdt de Zwitserse centrale bank kunstmatig haar munt op 1,20 CHF voor één euro. Dat de Banque de Suisse hiermee haar eigen munt kapotmaakt, is bijzaak omdat ze gewoonweg niet anders kunnen. De grote Zwitserse banken zijn mee het moeras van de hebzucht ingesukkeld en de overheid moet ze nu kunstmatig overeind houden door haar eigen munt kapot te maken. Hoe groot de impact is op de eurorente, van deze foute politiek van de Zwitserse centrale bank, is onmogelijk in te schatten doch dat de invloed groot is, staat als een paal boven water.
In november 2007 kreeg je voor 1 euro nog 1,67 Zwitserse frank;
Op 10 augustus 2011 was een euro nog 1,02 CHF waard!
Op dat moment capituleerde Zwitserland en werd het eeuwenoude Zwitserse gezonde boerenverstand overboord gegooid. De Zwitserse centrale bank zou ongelimiteerd CHF gaan drukken om daarmee euro-obligaties te kopen. Een maand later (6 september 2011) was het doel bereikt en was de waarde van de CHF gedaald tot 1,20 CHF per euro. Sinds 6 september 2011 noteert de CHF tussen 1,20 en 1,25 CHF voor 1 euro. De vrije markt is dood, ze werd vervangen door manipulatie, bedrog en illusies.
Dit alles is voor de meeste mensen abstracte materie. Ze begrijpen het niet en als ze toch een idee hebben van wat er aan de hand is, denken ze dat ze er niks tegen kunnen doen. In zowat alle landen van de wereld kun je inderdaad weinig uitrichten tegen het geknoei doch in België hebben we het geluk dat onze Nationale Bank nog altijd beursgenoteerd is zodat je op de algemene vergadering rechtstreeks in debat kunt gaan met de mensen die het U geflikt hebben.
Want vergis U niet: de echte macht zit bij de centrale banken. In theorie moet de Nationale Bank onafhankelijk zijn van de politiek doch in de realiteit is het gewoon een afdeling van de politieke partijen geworden. In theorie moet de Nationale Bank de waarde van onze munt beschermen en regelmatig neen zeggen tegen hebberige politici doch in de praktijk spelen ze al vele tientallen jaren openlijk het spel mee. Hierdoor zijn de mensen, die U moeten beschermen tegen het wanbeleid van onbekwame politici, voltijdse handlangers geworden van het gespuis waardoor U de spreekwoordelijke vogel voor de corrupte katten geworden bent.
Op dinsdag 26 mei 2015 vindt de volgende algemene vergadering van de Nationale Bank plaats.
Ik heb U daar nodig om de verantwoordelijken voor de crisis met hun neus op de feiten te drukken!
Jaarverslag Electrabel 2002 pagina 23
In het jaarverslag 2002 van Electrabel, gepubliceerd in mei 2003, vinden we op pagina 23 volgende passage terug:
"Na de Kamer van Volksvertegenwoordigers keurde in januari 2003 ook de Senaat een wetsontwerp goed over de sluiting van de kerncentrales na veertig jaar dienst. Electrabel heeft haar standpunt duidelijk uitgedrukt. Het nucleaire productiepark, eigendom van Electrabel en SPE, staat vandaag in voor meer dan de helft van de elektriciteitsproductie in België. Dit park stoot geen CO2 uit. Er bestaat geen enkele technische, ecologische of economische reden om de Belgische kerncentrales na veertig jaar dienst stapsgewijs te sluiten tussen 2015 en 2025. Het is niet realistisch te geloven dat deze energie kan worden gecompenseerd door de beheersing van de vraag en de ontwikkeling van hernieuwbare energieën. Tenslotte heeft deze politieke beslissing een negatieve impact op de slagkracht en het concurrentievermogen van de Belgische ondernemingen".
Het belangrijkste woord in deze passage is "beheersing"! Je kunt die nucleaire capaciteit wel vervangen door zonne- en windenergie doch je kunt die capaciteit niet controleren omdat je geen impact hebt op zon of wind waardoor je onherroepelijk op black-outs afstevent.
Sinds 2003 verkondig ik dezelfde boodschap: we kunnen niet zonder onze kerncentrales zonder het risico te lopen in het donker te moeten zitten en onze economie plat te leggen.
Dat wisten Verhofstadt & co uiteraard ook en ik blijf van mening dat Verhofstadt, Vande Lanotte en Reynders deze wet opzettelijk lieten stemmen zodat Suez onze kerncentrales "gratis" in de schoot geworpen kreeg. Vlak na de wet op de kernuitstap is men bij Suez een versnelling hoger geschakeld met de voorbereidingen om Electrabel volledig in te palmen. Electrabel CEO Willy Bosmans zag hier de gevaren van in voor de Belgische economie en hij probeerde op het hoogste niveau om steun te verzamelen om dit te verhinderen. Daarom stuurde Suez begin 2004 spionnen van de Franse staatsveiligheid naar Electrabel om er voor te zorgen dat mogelijke lekken tijdig gedicht zouden worden.
Toen Willy Bosmans ondervond dat hij, net als Philippe Bodson voor hem, in België op geen steun moest rekenen bij onze corrupte politici liet hij zich op pensioen sturen en in ruil voor zijn zwijgen zal Suez hem wellicht vele miljoenen euro's geschonken hebben.
Toen Suez in augustus 2005 het belachelijk lage bod op Electrabel lanceerde, werden de Belgische journalisten uitzinnig van vreugde. In koor bezongen ze de hoge prijs die Suez betaalde voor de Electrabel aandelen en werd er voor gezorgd dat kritische stemmen niet gehoord werden. Als je dan toch aan bod kwam, werd er wel voor gezorgd dat je overkwam als een halve gare.
Als enige Belg bestreed ik Suez tussen 2005 en 2012 in de Belgische rechtbanken en in feite gaf het Hof van Beroep mij over gans de lijn gelijk behalve over mijn standpunt dat het Hof van Beroep bevoegd was om Suez te dwingen een hogere prijs te betalen. Het arrest van het Hof van Beroep was eerlijk en correct omdat de Belgische wetgeving op dit domein een lachertje was. In 2012 kreeg ik van het Hof van Cassatie gelijk, het Hof van Beroep is volgens het Hof van Cassatie wel degelijk bevoegd om bij een uitkoopbod hogere prijs op te leggen aan de bieder. In feite behaalde ik hier een wellicht nooit geziene overwinning tegen een grote multinational en de stompzinnige Belgische politici. Heeft iemand hier ergens iets van gelezen of gehoord?
De Belgische journalisten, elf jaar na de ramp worden ze gewaar dat er ergens iets verkeerd zit!
"Na de Kamer van Volksvertegenwoordigers keurde in januari 2003 ook de Senaat een wetsontwerp goed over de sluiting van de kerncentrales na veertig jaar dienst. Electrabel heeft haar standpunt duidelijk uitgedrukt. Het nucleaire productiepark, eigendom van Electrabel en SPE, staat vandaag in voor meer dan de helft van de elektriciteitsproductie in België. Dit park stoot geen CO2 uit. Er bestaat geen enkele technische, ecologische of economische reden om de Belgische kerncentrales na veertig jaar dienst stapsgewijs te sluiten tussen 2015 en 2025. Het is niet realistisch te geloven dat deze energie kan worden gecompenseerd door de beheersing van de vraag en de ontwikkeling van hernieuwbare energieën. Tenslotte heeft deze politieke beslissing een negatieve impact op de slagkracht en het concurrentievermogen van de Belgische ondernemingen".
Het belangrijkste woord in deze passage is "beheersing"! Je kunt die nucleaire capaciteit wel vervangen door zonne- en windenergie doch je kunt die capaciteit niet controleren omdat je geen impact hebt op zon of wind waardoor je onherroepelijk op black-outs afstevent.
Sinds 2003 verkondig ik dezelfde boodschap: we kunnen niet zonder onze kerncentrales zonder het risico te lopen in het donker te moeten zitten en onze economie plat te leggen.
Dat wisten Verhofstadt & co uiteraard ook en ik blijf van mening dat Verhofstadt, Vande Lanotte en Reynders deze wet opzettelijk lieten stemmen zodat Suez onze kerncentrales "gratis" in de schoot geworpen kreeg. Vlak na de wet op de kernuitstap is men bij Suez een versnelling hoger geschakeld met de voorbereidingen om Electrabel volledig in te palmen. Electrabel CEO Willy Bosmans zag hier de gevaren van in voor de Belgische economie en hij probeerde op het hoogste niveau om steun te verzamelen om dit te verhinderen. Daarom stuurde Suez begin 2004 spionnen van de Franse staatsveiligheid naar Electrabel om er voor te zorgen dat mogelijke lekken tijdig gedicht zouden worden.
Toen Willy Bosmans ondervond dat hij, net als Philippe Bodson voor hem, in België op geen steun moest rekenen bij onze corrupte politici liet hij zich op pensioen sturen en in ruil voor zijn zwijgen zal Suez hem wellicht vele miljoenen euro's geschonken hebben.
Toen Suez in augustus 2005 het belachelijk lage bod op Electrabel lanceerde, werden de Belgische journalisten uitzinnig van vreugde. In koor bezongen ze de hoge prijs die Suez betaalde voor de Electrabel aandelen en werd er voor gezorgd dat kritische stemmen niet gehoord werden. Als je dan toch aan bod kwam, werd er wel voor gezorgd dat je overkwam als een halve gare.
Als enige Belg bestreed ik Suez tussen 2005 en 2012 in de Belgische rechtbanken en in feite gaf het Hof van Beroep mij over gans de lijn gelijk behalve over mijn standpunt dat het Hof van Beroep bevoegd was om Suez te dwingen een hogere prijs te betalen. Het arrest van het Hof van Beroep was eerlijk en correct omdat de Belgische wetgeving op dit domein een lachertje was. In 2012 kreeg ik van het Hof van Cassatie gelijk, het Hof van Beroep is volgens het Hof van Cassatie wel degelijk bevoegd om bij een uitkoopbod hogere prijs op te leggen aan de bieder. In feite behaalde ik hier een wellicht nooit geziene overwinning tegen een grote multinational en de stompzinnige Belgische politici. Heeft iemand hier ergens iets van gelezen of gehoord?
De Belgische journalisten, elf jaar na de ramp worden ze gewaar dat er ergens iets verkeerd zit!
zaterdag 16 augustus 2014
Het stond in de sterren geschreven!
Ik zal nogmaals herhalen hetgeen ik reeds verschillende jaren zeg en hetgeen in de sterren geschreven staat sinds Verhofstadt & co onze monopolie-elektriciteitsproducent verkochten aan een Frans staatsbedrijf:
We hebben ons in een positie gewerkt waarbij we het risico lopen op een totale black-out, we zijn er de voorbije jaren trouwens verschillende keren onwaarschijnlijk dichtbij geweest. Ingeval van een totale black-out zal in het gunstigste scenario iedereen binnen de 72 uur terug elektriciteit hebben. In het slechtste geval duurt het een week of twee. Sinds Suez in augustus 2005 bekendmaakte dat het Electrabel voor 100% ging binnenhalen, heb ik over alle belangrijke elementen in dit dossier gelijk gekregen: de kerncentrales, de distributietarieven, de roerende voorheffing op de Suez aandelen, het gouden aandeel van Verhofstadt enzovoort. Sedert 2010 houd ik rekening met black-outs, wellicht krijg ik daaromtrent deze winter gelijk!
De meeste van deze zaken heb ik uitgebreid toegelicht in mijn pleidooien voor het Hof van Beroep te Brussel. Als enige Belg heb ik jaren aan een stuk gevochten in de rechtbank tegen de onverantwoorde overname van Electrabel door Suez en de belachelijk lage prijs die het gevolg was van de onrealistische sluiting van onze kerncentrales door Verhofstadt & co.
Het Hof van Beroep gaf mij over gans de lijn gelijk met uitzondering van mijn stelling dat het Hof van Beroep bevoegd was om een hogere prijs op te leggen. Daarvoor stapte ik naar het Hof van Cassatie waar ik gelijk kreeg zodat ik de zaak tegen Suez kan heropenen. Ik ben echter niet langer bereid om helemaal alleen de kosten te dragen voor deze verschrikkelijk dure procedure.
Ondertussen vallen alle Belgische journalisten vandaag uit de lucht. Hetgeen negen jaar geleden al duidelijk had moeten zijn, beginnen ze nu stilaan door te krijgen.
We hebben ons in een positie gewerkt waarbij we het risico lopen op een totale black-out, we zijn er de voorbije jaren trouwens verschillende keren onwaarschijnlijk dichtbij geweest. Ingeval van een totale black-out zal in het gunstigste scenario iedereen binnen de 72 uur terug elektriciteit hebben. In het slechtste geval duurt het een week of twee. Sinds Suez in augustus 2005 bekendmaakte dat het Electrabel voor 100% ging binnenhalen, heb ik over alle belangrijke elementen in dit dossier gelijk gekregen: de kerncentrales, de distributietarieven, de roerende voorheffing op de Suez aandelen, het gouden aandeel van Verhofstadt enzovoort. Sedert 2010 houd ik rekening met black-outs, wellicht krijg ik daaromtrent deze winter gelijk!
De meeste van deze zaken heb ik uitgebreid toegelicht in mijn pleidooien voor het Hof van Beroep te Brussel. Als enige Belg heb ik jaren aan een stuk gevochten in de rechtbank tegen de onverantwoorde overname van Electrabel door Suez en de belachelijk lage prijs die het gevolg was van de onrealistische sluiting van onze kerncentrales door Verhofstadt & co.
Het Hof van Beroep gaf mij over gans de lijn gelijk met uitzondering van mijn stelling dat het Hof van Beroep bevoegd was om een hogere prijs op te leggen. Daarvoor stapte ik naar het Hof van Cassatie waar ik gelijk kreeg zodat ik de zaak tegen Suez kan heropenen. Ik ben echter niet langer bereid om helemaal alleen de kosten te dragen voor deze verschrikkelijk dure procedure.
Ondertussen vallen alle Belgische journalisten vandaag uit de lucht. Hetgeen negen jaar geleden al duidelijk had moeten zijn, beginnen ze nu stilaan door te krijgen.
zaterdag 9 augustus 2014
Strategic war games!
Gisteren verscheen in De Tijd een opiniestuk over de ontwikkelingen in Oekraïne en de Russische sancties tegen het Westen als reactie op de westerse pesterijen. Het opiniestuk ging volledig mee in de anti Russische propaganda en besteedde totaal geen aandacht aan het feit dat het conflict opzettelijk werd uitgelokt door de VS en de EU. Westerse politici gingen op het Miadan plein de revolutie prediken tegen een democratisch verkozen president die amper een jaar later met verkiezingen geconfronteerd zou worden. Uiteraard was die man net zoals zijn opvolger corrupt tot en met doch hij was wel democratisch verkozen.
De meest verzwarende omstandigheid is dat iedereen, met een klein beetje verstand van de geschiedenis, wist hoe Rusland zou reageren indien men in Kiev een pro-westerse marionet zou plaatsen. De Krim was sedert 1783 onderdeel van Rusland en er werden heel wat bloedige oorlogen uitgevochten om dit strategische schiereiland, meer dan 60% van de bevolking is Russisch en het grootste deel van de Russische Zwarte Zee vloot is er gehuisvest. Dan weet een klein kind toch hoe Rusland gaat reageren. Mocht Oekraïne een corrupte dictatuur geweest zijn, zouden die Europese clowns er trouwens nooit binnen- en zeker niet buiten geraakt zijn na hun opruiende speeches op Maidan!
Waarom gingen Verhofstadt & co de revolutie prediken in Oekraïne?
Waarom werd er een opstand uitgelokt tegen een president die een jaar later herverkozen moest worden?
Waarom werd hier opzettelijk een conflict gecreëerd waarbij men van in het begin moet geweten hebben hoe Rusland zou reageren?
Kortom: Waarom creëerde het Westen deze oorlog?
Persoonlijk kan ik slechts één antwoord bedenken: de volgende fase van de financiële crisis zit eraan te komen en een ernstig conflict met Rusland geeft de mensen, die verantwoordelijk zijn voor het ontstaan van de financiële crisis en die er in slaagden om aan de macht te blijven, de mogelijkheid om binnenkort het volgende te zeggen:
"Waarde burgers, Uw grote leiders hebben de voorbije zes jaar dag en nacht gewerkt om de financiële crisis te bedwingen en aan het herstel te werken. We stonden net op het punt om onze doelstellingen te realiseren, we waren er bijna doch omwille van het conflict in Oekraïne, dat niemand had zien aankomen, worden we nu geconfronteerd met een oorlogssituatie die maakt dat al onze inspanningen, om de financiële crisis te bezweren, tevergeefs geweest zijn. Uw grote leiders vragen nu dat iedereen zich achter hen schaart en de zware offers brengt die nodig zijn om deze situatie het hoofd te kunnen bieden".
Getekend: Uw grote leiders Guy Verhofstadt & co die nooit aan zichzelf denken en dag en nacht bezig zijn met het verdedigen van Uw belangen.
De meest verzwarende omstandigheid is dat iedereen, met een klein beetje verstand van de geschiedenis, wist hoe Rusland zou reageren indien men in Kiev een pro-westerse marionet zou plaatsen. De Krim was sedert 1783 onderdeel van Rusland en er werden heel wat bloedige oorlogen uitgevochten om dit strategische schiereiland, meer dan 60% van de bevolking is Russisch en het grootste deel van de Russische Zwarte Zee vloot is er gehuisvest. Dan weet een klein kind toch hoe Rusland gaat reageren. Mocht Oekraïne een corrupte dictatuur geweest zijn, zouden die Europese clowns er trouwens nooit binnen- en zeker niet buiten geraakt zijn na hun opruiende speeches op Maidan!
Waarom gingen Verhofstadt & co de revolutie prediken in Oekraïne?
Waarom werd er een opstand uitgelokt tegen een president die een jaar later herverkozen moest worden?
Waarom werd hier opzettelijk een conflict gecreëerd waarbij men van in het begin moet geweten hebben hoe Rusland zou reageren?
Kortom: Waarom creëerde het Westen deze oorlog?
Persoonlijk kan ik slechts één antwoord bedenken: de volgende fase van de financiële crisis zit eraan te komen en een ernstig conflict met Rusland geeft de mensen, die verantwoordelijk zijn voor het ontstaan van de financiële crisis en die er in slaagden om aan de macht te blijven, de mogelijkheid om binnenkort het volgende te zeggen:
"Waarde burgers, Uw grote leiders hebben de voorbije zes jaar dag en nacht gewerkt om de financiële crisis te bedwingen en aan het herstel te werken. We stonden net op het punt om onze doelstellingen te realiseren, we waren er bijna doch omwille van het conflict in Oekraïne, dat niemand had zien aankomen, worden we nu geconfronteerd met een oorlogssituatie die maakt dat al onze inspanningen, om de financiële crisis te bezweren, tevergeefs geweest zijn. Uw grote leiders vragen nu dat iedereen zich achter hen schaart en de zware offers brengt die nodig zijn om deze situatie het hoofd te kunnen bieden".
Getekend: Uw grote leiders Guy Verhofstadt & co die nooit aan zichzelf denken en dag en nacht bezig zijn met het verdedigen van Uw belangen.
dinsdag 29 juli 2014
Waarom moest Fortis genoteerd blijven?
Vandaag werd Ageas in Amsterdam veroordeeld tot het betalen van een schadevergoeding aan de Fortis aandeelhouders. De werkelijke schuldigen blijven buiten schot en de onschuldige Ageas aandeelhouders krijgen de rekening gepresenteerd.
De Belgische en Nederlandse toezichthouders en regeringen wisten in de bewuste periode heel goed dat Fortis failliet was doch publiekelijk verkondigden ze dat Fortis gered was. De Belgische en Nederlandse premiers en ministers van Financiën vertelden op radio en TV dat Fortis gered was en misleidden zo bewust de gewone belegger.
Ik heb in die bewuste dagen verschillende keren aan de CBFA gevraagd om Fortis te schorsen zodat er geen handel mogelijk was tussen goed ingelichte insiders en nietsvermoedende kleine beleggers die de propaganda van onze ministers geloofden. Men had zonder enig probleem Fortis kunnen schorsen met als reden dat er overnamegesprekken bezig waren. Men zou de waarheid verteld hebben en tegelijkertijd vermeden hebben dat slecht geïnformeerde-misleide beleggers aandelen overkochten van partijen die over betere informatie beschikten. Om één of andere reden moest Fortis blijven noteren. Minstens een grondig onderzoek waard!
De Belgische en Nederlandse toezichthouders en regeringen wisten in de bewuste periode heel goed dat Fortis failliet was doch publiekelijk verkondigden ze dat Fortis gered was. De Belgische en Nederlandse premiers en ministers van Financiën vertelden op radio en TV dat Fortis gered was en misleidden zo bewust de gewone belegger.
Ik heb in die bewuste dagen verschillende keren aan de CBFA gevraagd om Fortis te schorsen zodat er geen handel mogelijk was tussen goed ingelichte insiders en nietsvermoedende kleine beleggers die de propaganda van onze ministers geloofden. Men had zonder enig probleem Fortis kunnen schorsen met als reden dat er overnamegesprekken bezig waren. Men zou de waarheid verteld hebben en tegelijkertijd vermeden hebben dat slecht geïnformeerde-misleide beleggers aandelen overkochten van partijen die over betere informatie beschikten. Om één of andere reden moest Fortis blijven noteren. Minstens een grondig onderzoek waard!
vrijdag 18 juli 2014
Mistgordijnen en misleiding?
Is het failliete Westen een oorlog aan het creëren om de catastrofale gevolgen van de financiële crisis te verhullen? Eerst een revolutie uitlokken om een democratisch verkozen president te verdrijven terwijl er amper een jaar later verkiezingen op het programma stonden goed wetende dat Rusland opnieuw de Krim zou aanhechten en Oekraïne volledig gedestabiliseerd zou worden. Zelfs een gek doet zoiets niet zonder reden.
Gans de geschiedenis is bezaaid met opzettelijk uitgelokte conflicten om je eigen problemen weg te toveren. Op 28 juli is het precies honderd jaar geleden dat Oostenrijk-Hongarije de oorlog verklaarde aan Servië gevolgd door de Duitse inval in België op 3 augustus 1914. Hebben de verantwoordelijken voor de financiële crisis zo'n scenario uitgewerkt? Het neerhalen van een passagiersvliegtuig is in ieder geval het perfecte excuus om de spanning verder op te drijven.
Dankzij monetaire doping en morfine worden we nog steeds niet veel gewaar van de grootste financiële crisis uit de geschiedenis doch vroeg of laat blokkeert het financiële systeem omwille van een overdosis of onverwachte bijwerkingen.
Een belangrijk militair conflict zou de architecten van de financiële crisis goed uitkomen. Mocht er nu een oorlog uitbreken, zouden ze het volgende kunnen zeggen:
"Zeer gewaardeerde slachtoffers van de financiële crisis, gedurende de voorbije zes jaar hebben Uw grote leiders keihard gewerkt om het financieel systeem en de economie terug op het juiste spoor te krijgen. Bijna hadden we ons doel bereikt doch spijtig genoeg strooide de oorlog tussen Oekraïne en Rusland roet in het eten. Uw grote leiders zijn nu genoodzaakt om onze bondgenoten in Oekraïne te steunen. Om orde op zaken te stellen worden de banken gesloten en zijn transfers of opnames van meer dan 200 euro per dag verboden. Uw grote leiders houden U op de hoogte. Vraag niet wat Uw land voor U kan doen maar wat U voor Uw land kunt betekenen. Leve de democratie, leve de vrijdheid, leve de too big to fail banken!"
Gans de geschiedenis is bezaaid met opzettelijk uitgelokte conflicten om je eigen problemen weg te toveren. Op 28 juli is het precies honderd jaar geleden dat Oostenrijk-Hongarije de oorlog verklaarde aan Servië gevolgd door de Duitse inval in België op 3 augustus 1914. Hebben de verantwoordelijken voor de financiële crisis zo'n scenario uitgewerkt? Het neerhalen van een passagiersvliegtuig is in ieder geval het perfecte excuus om de spanning verder op te drijven.
Dankzij monetaire doping en morfine worden we nog steeds niet veel gewaar van de grootste financiële crisis uit de geschiedenis doch vroeg of laat blokkeert het financiële systeem omwille van een overdosis of onverwachte bijwerkingen.
Een belangrijk militair conflict zou de architecten van de financiële crisis goed uitkomen. Mocht er nu een oorlog uitbreken, zouden ze het volgende kunnen zeggen:
"Zeer gewaardeerde slachtoffers van de financiële crisis, gedurende de voorbije zes jaar hebben Uw grote leiders keihard gewerkt om het financieel systeem en de economie terug op het juiste spoor te krijgen. Bijna hadden we ons doel bereikt doch spijtig genoeg strooide de oorlog tussen Oekraïne en Rusland roet in het eten. Uw grote leiders zijn nu genoodzaakt om onze bondgenoten in Oekraïne te steunen. Om orde op zaken te stellen worden de banken gesloten en zijn transfers of opnames van meer dan 200 euro per dag verboden. Uw grote leiders houden U op de hoogte. Vraag niet wat Uw land voor U kan doen maar wat U voor Uw land kunt betekenen. Leve de democratie, leve de vrijdheid, leve de too big to fail banken!"
zaterdag 12 juli 2014
30% meer tegen 2016
Enkele dagen geleden kregen we het heugelijke bericht dat we tegen 2016 ongeveer 30% meer zullen moeten betalen voor onze elektriciteit om de extra kosten voor de groene stroom te dekken. Laat ons hopen dat de energieprijzen niet stijgen of het zal nog een flink stuk erger worden!
We zullen zodoende 30% meer mogen betalen voor gegarandeerde black outs!
De onkunde van Verhofstadt & co blijft zoals verwacht niet zonder gevolgen. Electrabel in 2005 voor een appel en een ei laten overnemen door een Frans staatsbedrijf was blijkbaar niet zo'n goed idee! Voor zij Suez aan zet liet komen, maakte de regering Verhofstadt eerst onze kerncentrales waardeloos met het onuitvoerbare sluitingsplan voor de nucleaire centrales die destijds ongeveer 60% van onze elektriciteit leverden. Hierdoor kon Suez in het prospectus het volgende schrijven: "Bij onze berekening hielden we geen rekening met de gevolgen van een eventuele verlenging van de levensduur van de Belgische kerncentrales maar wel met de kosten voor de vervanging ervan."
Suez hield bij de overname van Electrabel zodoende geen rekening met de waarde van de Belgische kerncentrales (nieuwbouwwaarde destijds 16 miljard euro) maar wel met de kosten voor de vervanging ervan. Geen rekening houden met de enorme voordelen van een onvermijdelijke verlenging van de levensduur van de kerncentrales maar wel met de reusachtige kosten voor de vervanging van die installaties, twee keer een schot in de roos voor Suez. Ondanks het feit dat ik de CBFA destijds verschillende keren schriftelijk op de hoogte bracht van deze absurde passage in het prospectus en de enorme gevolgen ervan op de waardering van Electrabel kreeg Suez toch groen licht. Als zo'n crapuleuze deal zonder enig weerwerk passeert, weet je dat je genaaid wordt. Ik was uiteindelijk de enige die tegen die waanzin geprocedeerd heeft. Ik heb die zaak trouwens in Cassatie gewonnen zodat ik ze opnieuw kan opstarten. Daar heb ik spijtig genoeg de "energie" niet meer voor. Mijn worst case scenario uit september 2005 wordt intussen ruimschoots overtroffen!
De Belgische politici waren destijds echter bijzonder verheugd met de verkoop aan Suez omdat de Belgische steden en gemeenten, van oudsher belangrijke aandeelhouders van Electrabel, zo makkelijk cash binnen kregen waarmee ze stemmen konden kopen tegen de gemeenteraadsverkiezingen van 2006. Dat ze daarmee de controle verloren over onze monopolie-elektriciteitsproducent en hun jaarlijks dividend zouden moeten missen, woog niet op tegen de voordelen op korte termijn. Het Electrabel geld werd langs ramen en deuren buiten gezwierd en de slimsten gebruikten een deel van de opbrengst om extra te investeren in de Gemeentelijke Holding (DEXIA). De gevolgen van die dwaze praktijken zijn vandaag aan de oppervlakte aan het komen.
We zullen zodoende 30% meer mogen betalen voor gegarandeerde black outs!
De onkunde van Verhofstadt & co blijft zoals verwacht niet zonder gevolgen. Electrabel in 2005 voor een appel en een ei laten overnemen door een Frans staatsbedrijf was blijkbaar niet zo'n goed idee! Voor zij Suez aan zet liet komen, maakte de regering Verhofstadt eerst onze kerncentrales waardeloos met het onuitvoerbare sluitingsplan voor de nucleaire centrales die destijds ongeveer 60% van onze elektriciteit leverden. Hierdoor kon Suez in het prospectus het volgende schrijven: "Bij onze berekening hielden we geen rekening met de gevolgen van een eventuele verlenging van de levensduur van de Belgische kerncentrales maar wel met de kosten voor de vervanging ervan."
Suez hield bij de overname van Electrabel zodoende geen rekening met de waarde van de Belgische kerncentrales (nieuwbouwwaarde destijds 16 miljard euro) maar wel met de kosten voor de vervanging ervan. Geen rekening houden met de enorme voordelen van een onvermijdelijke verlenging van de levensduur van de kerncentrales maar wel met de reusachtige kosten voor de vervanging van die installaties, twee keer een schot in de roos voor Suez. Ondanks het feit dat ik de CBFA destijds verschillende keren schriftelijk op de hoogte bracht van deze absurde passage in het prospectus en de enorme gevolgen ervan op de waardering van Electrabel kreeg Suez toch groen licht. Als zo'n crapuleuze deal zonder enig weerwerk passeert, weet je dat je genaaid wordt. Ik was uiteindelijk de enige die tegen die waanzin geprocedeerd heeft. Ik heb die zaak trouwens in Cassatie gewonnen zodat ik ze opnieuw kan opstarten. Daar heb ik spijtig genoeg de "energie" niet meer voor. Mijn worst case scenario uit september 2005 wordt intussen ruimschoots overtroffen!
De Belgische politici waren destijds echter bijzonder verheugd met de verkoop aan Suez omdat de Belgische steden en gemeenten, van oudsher belangrijke aandeelhouders van Electrabel, zo makkelijk cash binnen kregen waarmee ze stemmen konden kopen tegen de gemeenteraadsverkiezingen van 2006. Dat ze daarmee de controle verloren over onze monopolie-elektriciteitsproducent en hun jaarlijks dividend zouden moeten missen, woog niet op tegen de voordelen op korte termijn. Het Electrabel geld werd langs ramen en deuren buiten gezwierd en de slimsten gebruikten een deel van de opbrengst om extra te investeren in de Gemeentelijke Holding (DEXIA). De gevolgen van die dwaze praktijken zijn vandaag aan de oppervlakte aan het komen.
Onafhankelijke rechters!
Meester Koen Geens werkte als advocaat van het ACW de ARCO garantieregeling uit en werd later tot minister van financiën benoemd om zijn illegale constructie uit te kunnen voeren.
Nadat Europees president Van Rompuy er voor zorgde dat het oordeel van de Europese Commissie pas na de verkiezingen en na de algemene vergadering van ARCO aan de burger bekendgemaakt werd, bleek dat verschillende Belgische politici zich geroepen voelden om de beslissing van de Europese Commissie naar de prullenmand te verwijzen. Minister van Financiën Koen Geens kroop publiekelijk terug in de huid van ACW advocaat en verkondigde aan ieder die het wilde horen dat hij een aap uit zijn mouw gaat toveren om de beslissing van de onafhankelijke Europese Commissie in het ARCO dossier te omzeilen.
In een rechtstaat is de onafhankelijkheid van de rechtbanken een condicio sine qua non voor het overleven van de democratie en in het ARCO dossier is er geen enkel argument te vinden om de onafhankelijkheid van de Europese Commissie in vraag te stellen. Toch vinden Belgische politici het nodig om in het openbaar te verkondigen dat zij een regeling zullen uitwerken om het oordeel van de Europese Commissie te omzeilen.
Diezelfde politici hebben steeds verkondigd dat de privé aandeelhouders van de Nationale Bank zich moesten neerleggen bij de vonnissen en arresten van de 100% politiek benoemde en in het Nationale Bank dossier 100% corrupte Belgische rechters. Een heel leger politiek afhankelijke rechters heeft er voor gezorgd dat het Nationale Bank dossier netjes binnen de grenzen van het Belgische koninkrijk gehouden werd. Op bevel van hogerhand zorgden deze corrupte rechters voor de meest dwaze uitvluchten om zeer pertinente vragen over het dossier niet voor te leggen aan hogere Europese instanties.
Dan luidt mijn vraag als volgt: Als een minister van Financiën zich niet neerlegt bij een uitspraak van een onafhankelijke hogere instantie; waarom zouden de privé aandeelhouders van de NBB zich dan moeten neerleggen bij dubieuze uitspraken van politiek benoemde corrupte rechters?
Nadat Europees president Van Rompuy er voor zorgde dat het oordeel van de Europese Commissie pas na de verkiezingen en na de algemene vergadering van ARCO aan de burger bekendgemaakt werd, bleek dat verschillende Belgische politici zich geroepen voelden om de beslissing van de Europese Commissie naar de prullenmand te verwijzen. Minister van Financiën Koen Geens kroop publiekelijk terug in de huid van ACW advocaat en verkondigde aan ieder die het wilde horen dat hij een aap uit zijn mouw gaat toveren om de beslissing van de onafhankelijke Europese Commissie in het ARCO dossier te omzeilen.
In een rechtstaat is de onafhankelijkheid van de rechtbanken een condicio sine qua non voor het overleven van de democratie en in het ARCO dossier is er geen enkel argument te vinden om de onafhankelijkheid van de Europese Commissie in vraag te stellen. Toch vinden Belgische politici het nodig om in het openbaar te verkondigen dat zij een regeling zullen uitwerken om het oordeel van de Europese Commissie te omzeilen.
Diezelfde politici hebben steeds verkondigd dat de privé aandeelhouders van de Nationale Bank zich moesten neerleggen bij de vonnissen en arresten van de 100% politiek benoemde en in het Nationale Bank dossier 100% corrupte Belgische rechters. Een heel leger politiek afhankelijke rechters heeft er voor gezorgd dat het Nationale Bank dossier netjes binnen de grenzen van het Belgische koninkrijk gehouden werd. Op bevel van hogerhand zorgden deze corrupte rechters voor de meest dwaze uitvluchten om zeer pertinente vragen over het dossier niet voor te leggen aan hogere Europese instanties.
Dan luidt mijn vraag als volgt: Als een minister van Financiën zich niet neerlegt bij een uitspraak van een onafhankelijke hogere instantie; waarom zouden de privé aandeelhouders van de NBB zich dan moeten neerleggen bij dubieuze uitspraken van politiek benoemde corrupte rechters?
vrijdag 4 juli 2014
Definitie!
Wat was/is het doel van ARCO en CERA?
Het nobele doel van die constructies veranderde in de loop van de jaren negentig in het bezorgen van meer macht aan een kleine groep bevoorrechte potentaten dankzij de spaarcenten van honderdduizenden kleine vennoten die zich blindelings lieten/laten misbruiken door de mensen die hun geld vergokt hebben om er zelf beter van te worden.
Het nobele doel van die constructies veranderde in de loop van de jaren negentig in het bezorgen van meer macht aan een kleine groep bevoorrechte potentaten dankzij de spaarcenten van honderdduizenden kleine vennoten die zich blindelings lieten/laten misbruiken door de mensen die hun geld vergokt hebben om er zelf beter van te worden.
Algemene vergadering bijwonen of zwijgen!
Er zijn nog een kleine 700.000 ARCO vennoten en daarvan deden er een tachtigtal de moeite om vorige week naar de algemene vergadering te komen. Ik stel voor dat het ACW die 80 mensen vergoedt en dat we de rest, die zelfs niet de moeite deden om naar de vereffenaars te komen luisteren, belonen voor hun passief gedrag. De enige hoop voor de ARCO aandeelhouders is een compensatie van het ACW. Tegen iedere vorm van staatssteun zal geprocedeerd worden tot in de eeuwigheid.
Volgend jaar dus naar de algemene vergadering van ARCO komen of voor eeuwig zwijgen!
Op de algemene vergadering van de Nationale Bank dd. dinsdag 26 mei 2015 kunnen de ARCO aandeelhouders alvast komen oefenen.
Volgend jaar dus naar de algemene vergadering van ARCO komen of voor eeuwig zwijgen!
Op de algemene vergadering van de Nationale Bank dd. dinsdag 26 mei 2015 kunnen de ARCO aandeelhouders alvast komen oefenen.
ARCO opwarmertje!
In tegenstelling tot CERA was ARCO wel degelijk gediversifieerd met o.a. een belangrijke participatie in ELIA. Daardoor kunnen de schuldeisers wellicht volledig vergoed worden. De kapitaalverhoging van 2008 was echter de brug te ver. Wellicht hebben de ARCO bestuurders toen aangevoeld dat ze een gevaarlijk spelletje aan het spelen waren en zijn ze gezwicht voor politieke druk en loze beloftes van staatsgaranties. Die politici wijzigden vervolgens de wet zodat de aandeelhouders van DEXIA geld konden gaan lenen bij DEXIA om in te tekenen op de kapitaal verhoging van DEXIA. Alle clowns die hieraan meegewerkt hebben, horen thuis achter de tralies omdat ze een gevaar zijn voor onze samenleving.
Belangrijk: Tot eind 2008 was het bij wet verboden dat ondernemingen geld leenden aan aandeelhouders om aandelen van de vennootschap te kopen!
De ARCO aandeelhouders weten ondertussen waarom dit destijds in de wet stond.
Belangrijk: Tot eind 2008 was het bij wet verboden dat ondernemingen geld leenden aan aandeelhouders om aandelen van de vennootschap te kopen!
De ARCO aandeelhouders weten ondertussen waarom dit destijds in de wet stond.
Bericht aan ACW advocaat Koen Geens
Zonet plaatste ik volgende reactie op de website van De Tijd:
Bericht voor minister van Financiën en ACW advocaat Koen Geens:
In het Arco dossier gaat het helemaal niet over de staatssteun geachte meester Geens. Het gaat over flagrante discriminatie. Net zoals de aandeelhouders van de Nationale Bank gediscrimineerd worden maar dan in de andere richting! Mocht de webmaster aanstoot nemen aan deze reactie dan wil ik er toch op wijzen dat het stilaan overduidelijk aangetoond is dat meester Geens niet bezig is met de belangen van de Belgische Staat doch met het verdedigen van het ACW.
Bericht voor minister van Financiën en ACW advocaat Koen Geens:
In het Arco dossier gaat het helemaal niet over de staatssteun geachte meester Geens. Het gaat over flagrante discriminatie. Net zoals de aandeelhouders van de Nationale Bank gediscrimineerd worden maar dan in de andere richting! Mocht de webmaster aanstoot nemen aan deze reactie dan wil ik er toch op wijzen dat het stilaan overduidelijk aangetoond is dat meester Geens niet bezig is met de belangen van de Belgische Staat doch met het verdedigen van het ACW.
vrijdag 13 juni 2014
Delhaize: vaandelvlucht met voorkennis!
22 mei 2014 algemene vergadering Delhaize
11 juni 2014 zwaar herstructureringsplan met 2500 ontslagen bij Delhaize
Het is uiteraard geen toeval dat deze zware herstructurering bekendgemaakt wordt vlak na de algemene vergadering van aandeelhouders. Men heeft blijkbaar willen vermijden dat mensen zoals ik vervelende vragen zouden stellen zoals vorig jaar toen ik, nadat CEO Pierre-Olivier Beckers bekendgemaakt had dat hij op jeugdige leeftijd ontslag nam om Voorzitter te worden van het BOIC, volgende vragen stelde:
1. Waarom dit onverwachte vertrek?
2. Hoeveel gaat Delhaize spenderen aan het afscheidscadeau van onze CEO die vrijwillig ontslag neemt?
3. Hoeveel ontvangen gewone werknemers van Delhaize als ze vrijwillig de onderneming verlaten?
Bij dit alles niet uit het oog verliezen dat Pierre-Olivier Beckers niet slecht betaald werd voor zijn diensten aan het bedrijf. Hij verdiende meer dan drie miljoen euro per jaar en kreeg daarbovenop ook nog heel wat opties en andere voordelen.
Op de algemene vergadering in 2013 konden ze o een of andere reden geen antwoord geven op mijn eenvoudige vragen doch ondertussen werden werden ze beantwoord:
1. De CEO vertrok omdat hij goed wist wat er op komst was en hij geen zin had om aan het roer te staan op het moment dat men dit sociale bloedbad ging aankondigen;
2. CEO Pierre-Olivier Beckers ontving 7,6 miljoen euro als gouden handdruk;
3. Een gewone werknemer ontvangt nul euro als hij vrijwillig andere horizonten opzoekt.
Dit betekent dat CEO Pierre-Olivier Beckers vaandelvlucht pleegde op het moment van de waarheid en nog een keertje zeer diep in de kas graaide voor hij zich met zijn hobby ging bezighouden. Deze diefstal kreeg een legitiem karakter omdat zijn vrienden in de raad van bestuur deze roof voor hem pleegden.
Op deze manier betalen de aandeelhouders van Delhaize het gelag voor dit staaltje van decadente hebzucht en worden de werknemers, die nu met ontslag bedreigd worden, in hun gezicht uitgelachen. Dergelijke hebzucht ligt aan de basis van de huidige financiële crisis en het wordt de hoogste tijd dat de maatschappij zegt dat zulke georganiseerde diefstallen niet meer door de beugel kunnen. De werknemers van Delhaize kunnen hierbij een belangrijke rol spelen.
11 juni 2014 zwaar herstructureringsplan met 2500 ontslagen bij Delhaize
Het is uiteraard geen toeval dat deze zware herstructurering bekendgemaakt wordt vlak na de algemene vergadering van aandeelhouders. Men heeft blijkbaar willen vermijden dat mensen zoals ik vervelende vragen zouden stellen zoals vorig jaar toen ik, nadat CEO Pierre-Olivier Beckers bekendgemaakt had dat hij op jeugdige leeftijd ontslag nam om Voorzitter te worden van het BOIC, volgende vragen stelde:
1. Waarom dit onverwachte vertrek?
2. Hoeveel gaat Delhaize spenderen aan het afscheidscadeau van onze CEO die vrijwillig ontslag neemt?
3. Hoeveel ontvangen gewone werknemers van Delhaize als ze vrijwillig de onderneming verlaten?
Bij dit alles niet uit het oog verliezen dat Pierre-Olivier Beckers niet slecht betaald werd voor zijn diensten aan het bedrijf. Hij verdiende meer dan drie miljoen euro per jaar en kreeg daarbovenop ook nog heel wat opties en andere voordelen.
Op de algemene vergadering in 2013 konden ze o een of andere reden geen antwoord geven op mijn eenvoudige vragen doch ondertussen werden werden ze beantwoord:
1. De CEO vertrok omdat hij goed wist wat er op komst was en hij geen zin had om aan het roer te staan op het moment dat men dit sociale bloedbad ging aankondigen;
2. CEO Pierre-Olivier Beckers ontving 7,6 miljoen euro als gouden handdruk;
3. Een gewone werknemer ontvangt nul euro als hij vrijwillig andere horizonten opzoekt.
Dit betekent dat CEO Pierre-Olivier Beckers vaandelvlucht pleegde op het moment van de waarheid en nog een keertje zeer diep in de kas graaide voor hij zich met zijn hobby ging bezighouden. Deze diefstal kreeg een legitiem karakter omdat zijn vrienden in de raad van bestuur deze roof voor hem pleegden.
Op deze manier betalen de aandeelhouders van Delhaize het gelag voor dit staaltje van decadente hebzucht en worden de werknemers, die nu met ontslag bedreigd worden, in hun gezicht uitgelachen. Dergelijke hebzucht ligt aan de basis van de huidige financiële crisis en het wordt de hoogste tijd dat de maatschappij zegt dat zulke georganiseerde diefstallen niet meer door de beugel kunnen. De werknemers van Delhaize kunnen hierbij een belangrijke rol spelen.
donderdag 12 juni 2014
Algemene Vergadering ARCO: een absolute must!!!!!
De algemene vergadering van een vennootschap is het instrument bij uitstek om de bestuurders van die vennootschap te controleren doch de interesse van de aandeelhouders om dergelijke belangrijke vergaderingen bij te wonen zit dicht bij het nulpunt. Bovendien zijn de meeste aandeelhouders, die de vergadering wel bijwonen, enkel geïnteresseerd in de receptie achteraf zodat de mensen, die wel degelijk vragen willen stellen aan de raad van bestuur, vrijwel onmiddellijk geconfronteerd worden met de hete adem van hun dorstige en hongerige kuddegenoten. Met die mentaliteit is het uiteraard geen wonder dat heel wat raden van bestuur na verloop van tijd beginnen te geloven dat ze onfeilbaar zijn en zodoende geen rekening moeten houden met de mensen die hun hun spaarcenten toevertrouwd hebben. ARCO is hiervan het meest extreme voorbeeld!
Vorig jaar waren er ongeveer 120 vennoten aanwezig op de algemene vergadering of 0,015% van het totale aantal vennoten. Van die 120 aanwezige vennoten waren er wellicht een honderdtal persoonlijke vrienden en kennissen van Francine Swiggers zodat zij zonder enige moeite verkozen werd tot vereffenaar en in die hoedanigheid nu haar eigen fouten moet gaan onderzoeken. Alle vennoten klagen steen en been, ze willen allemaal hun geld terug doch ze zijn absoluut niet geïnteresseerd in wat er gebeurd is en hoe het is kunnen gebeuren.
Vandaag worden de ARCO vennoten koest gehouden met een zoete wortel die, tegen dat hij gegeten kan worden, niet zal blijken te bestaan. Een zoete wortel die in feite een valse belofte is om de 800.000 ARCO vennoten koest te houden. Het ergste van de zaak is dat die tactiek van bedrog en misleiding werkt. Blijkbaar geloven de beroofde ARCO dat ze toch hun centen zullen terugkrijgen als ze zich maar koest houden.
En wat als de ARCO vennoten door een of ander mirakel binnen een jaar of tien toch hun centen zouden terugkrijgen? Dan stellen zich twee bijkomende problemen:
1. Wat gaat dat geld op dat moment nog waard zijn?
2. Hoe netjes is het om dat geld te gaan stelen bij mensen die totaal niks met de zaak te maken hebben?
Want dat is natuurlijk hetgeen er gebeurt als die staatsgarantie doorgaat:
1. Het geld van de ARCO vennoten werd vergokt door onbekwame bestuurders en politici!
2. Om die ARCO vennoten hun vergokte centen terug te geven, moet iedere Belg tussen 1 uur en 110 jaar oud ongeveer 218 euro onbestaand geld op tafel leggen. De overheidsschuld stijgt momenteel met 400 euro per seconde: als de ARCO vennoten hun geld zouden terugkrijgen, moet de Staat daarvoor dus gaan lenen en zal er in een klap opnieuw 2,4 miljard euro bij de staatsschuld geteld mogen worden. Hier zitten we dus met een belangrijk ethisch probleem: als er bij jou ingebroken wordt, heb jij dan het recht om bij je buren in te breken om jou verlies te compenseren?
Nogmaals: de vorige alinea is in feite overbodig omdat de kans, dat Europa deze regeling voor de ARCO aandeelhouders gaat goedkeuren, nihil is. Die tekst is enkel bedoeld om de aandeelhouders, die hopen dat het die kant op zal gaan, duidelijk te maken dat men onschuldige burgers zal moeten beroven om hun verliezen te compenseren. We leven in een tijd waar hebzucht een normale deugd geworden is waardoor het bestelen van anderen, om er zelf beter van te worden, niet meer als een schande ervaren wordt. Doch iedereen zou moeten begrijpen dat zulke mentaliteit onherroepelijk tot de ondergang van onze samenleving leidt. Als je hebzucht aanvaardt als een normaal iets, als het je niks meer kan schelen dat anderen kopje ondergaan zolang je er zelf maar beter van wordt........ dan haal je het cement tussen de bouwstenen van de samenleving vandaan. Met die mentaliteit graaf je op termijn je eigen graf en dat van je nakomelingen!
Bij ARCO zijn ze er trouwens vrij gerust in: voor de algemene vergadering van de 800.000 vennoten voorzien zij een zaal waarin maximaal een tweehonderdtal mensen binnen kunnen. Dit betekent dat men bij ARCO gelooft dat de hierboven beschreven hebzucht er voor zal zorgen dat de vennoten opnieuw rustig thuis blijven zodat, zij die het op hun geweten hebben, rustig verder kunnen gaan met het toedekken van hun fouten en het vastschroeven van het deksel op de doofpot.
Die fouten hebben, zoals de balansen het aantonen, de ARCO aandeelhouders 2,57 miljard euro gekost en die vennoten hebben het recht om te weten wat er gebeurd is. DAT RECHT HEB JE MAAR JE MOET HET WEL AFDWINGEN! De mensen, die de fouten gemaakt hebben, gaan zich immers niet zelf aan het kruis nagelen. Eén van de meest natuurlijke reflexen van de mens is die van de schuld op een ander steken. Jantje, het jongetje met het bolle tonnetje en een beetje buikpijn, heeft de koekjes niet opgegeten! Jantje zegt dat Marieke het gedaan heeft. Kleuters doen het, kinderen doen het en volwassenen doen het soms ook! Daarom is die algemene vergadering voor iedere ARCO aandeelhouders een absolute must.
Iedereen heeft in zijn vriendenkring of familie mensen zitten die ARCO vennoot is!
Bent U zelf vennoot? Maak dan tijd vrij om naar die algemene vergadering te komen en probeer andere slachtoffers te overtuigen om hetzelfde te doen!
Bent U geen ARCO vennoot doch gedegouteerd door het politieke gekonkel en de machtsspelletjes die het ARCO dossier domineren? Probeer dan ARCO vennoten in Uw omgeving te overtuigen van het belang om hun stem te laten horen op die algemene vergadering!
Momenteel zijn de mensen, die het geld van 800.000 ARCO vennoten vergokt hebben, aangesteld om te onderzoeken wat er fout gelopen is. Moet er dan een tekening gemaakt worden om duidelijk te maken dat de kans, dat de waarheid ooit aan het licht komt, welgeteld 0,00000% bedraagt. Geen cero coma cero cero cero cero cinqo zoals Alberto Contador het zo mooi kon zeggen maar nul komma nul nul nul nul nul.
Vorig jaar waren er ongeveer 120 vennoten aanwezig op de algemene vergadering of 0,015% van het totale aantal vennoten. Van die 120 aanwezige vennoten waren er wellicht een honderdtal persoonlijke vrienden en kennissen van Francine Swiggers zodat zij zonder enige moeite verkozen werd tot vereffenaar en in die hoedanigheid nu haar eigen fouten moet gaan onderzoeken. Alle vennoten klagen steen en been, ze willen allemaal hun geld terug doch ze zijn absoluut niet geïnteresseerd in wat er gebeurd is en hoe het is kunnen gebeuren.
Vandaag worden de ARCO vennoten koest gehouden met een zoete wortel die, tegen dat hij gegeten kan worden, niet zal blijken te bestaan. Een zoete wortel die in feite een valse belofte is om de 800.000 ARCO vennoten koest te houden. Het ergste van de zaak is dat die tactiek van bedrog en misleiding werkt. Blijkbaar geloven de beroofde ARCO dat ze toch hun centen zullen terugkrijgen als ze zich maar koest houden.
En wat als de ARCO vennoten door een of ander mirakel binnen een jaar of tien toch hun centen zouden terugkrijgen? Dan stellen zich twee bijkomende problemen:
1. Wat gaat dat geld op dat moment nog waard zijn?
2. Hoe netjes is het om dat geld te gaan stelen bij mensen die totaal niks met de zaak te maken hebben?
Want dat is natuurlijk hetgeen er gebeurt als die staatsgarantie doorgaat:
1. Het geld van de ARCO vennoten werd vergokt door onbekwame bestuurders en politici!
2. Om die ARCO vennoten hun vergokte centen terug te geven, moet iedere Belg tussen 1 uur en 110 jaar oud ongeveer 218 euro onbestaand geld op tafel leggen. De overheidsschuld stijgt momenteel met 400 euro per seconde: als de ARCO vennoten hun geld zouden terugkrijgen, moet de Staat daarvoor dus gaan lenen en zal er in een klap opnieuw 2,4 miljard euro bij de staatsschuld geteld mogen worden. Hier zitten we dus met een belangrijk ethisch probleem: als er bij jou ingebroken wordt, heb jij dan het recht om bij je buren in te breken om jou verlies te compenseren?
Nogmaals: de vorige alinea is in feite overbodig omdat de kans, dat Europa deze regeling voor de ARCO aandeelhouders gaat goedkeuren, nihil is. Die tekst is enkel bedoeld om de aandeelhouders, die hopen dat het die kant op zal gaan, duidelijk te maken dat men onschuldige burgers zal moeten beroven om hun verliezen te compenseren. We leven in een tijd waar hebzucht een normale deugd geworden is waardoor het bestelen van anderen, om er zelf beter van te worden, niet meer als een schande ervaren wordt. Doch iedereen zou moeten begrijpen dat zulke mentaliteit onherroepelijk tot de ondergang van onze samenleving leidt. Als je hebzucht aanvaardt als een normaal iets, als het je niks meer kan schelen dat anderen kopje ondergaan zolang je er zelf maar beter van wordt........ dan haal je het cement tussen de bouwstenen van de samenleving vandaan. Met die mentaliteit graaf je op termijn je eigen graf en dat van je nakomelingen!
Bij ARCO zijn ze er trouwens vrij gerust in: voor de algemene vergadering van de 800.000 vennoten voorzien zij een zaal waarin maximaal een tweehonderdtal mensen binnen kunnen. Dit betekent dat men bij ARCO gelooft dat de hierboven beschreven hebzucht er voor zal zorgen dat de vennoten opnieuw rustig thuis blijven zodat, zij die het op hun geweten hebben, rustig verder kunnen gaan met het toedekken van hun fouten en het vastschroeven van het deksel op de doofpot.
Die fouten hebben, zoals de balansen het aantonen, de ARCO aandeelhouders 2,57 miljard euro gekost en die vennoten hebben het recht om te weten wat er gebeurd is. DAT RECHT HEB JE MAAR JE MOET HET WEL AFDWINGEN! De mensen, die de fouten gemaakt hebben, gaan zich immers niet zelf aan het kruis nagelen. Eén van de meest natuurlijke reflexen van de mens is die van de schuld op een ander steken. Jantje, het jongetje met het bolle tonnetje en een beetje buikpijn, heeft de koekjes niet opgegeten! Jantje zegt dat Marieke het gedaan heeft. Kleuters doen het, kinderen doen het en volwassenen doen het soms ook! Daarom is die algemene vergadering voor iedere ARCO aandeelhouders een absolute must.
Iedereen heeft in zijn vriendenkring of familie mensen zitten die ARCO vennoot is!
Bent U zelf vennoot? Maak dan tijd vrij om naar die algemene vergadering te komen en probeer andere slachtoffers te overtuigen om hetzelfde te doen!
Bent U geen ARCO vennoot doch gedegouteerd door het politieke gekonkel en de machtsspelletjes die het ARCO dossier domineren? Probeer dan ARCO vennoten in Uw omgeving te overtuigen van het belang om hun stem te laten horen op die algemene vergadering!
Momenteel zijn de mensen, die het geld van 800.000 ARCO vennoten vergokt hebben, aangesteld om te onderzoeken wat er fout gelopen is. Moet er dan een tekening gemaakt worden om duidelijk te maken dat de kans, dat de waarheid ooit aan het licht komt, welgeteld 0,00000% bedraagt. Geen cero coma cero cero cero cero cinqo zoals Alberto Contador het zo mooi kon zeggen maar nul komma nul nul nul nul nul.
Enkele commentaren bij artikel toplonen NBB
Naar aanleiding over het artikel over de toplonen bij de NBB plaatste ik volgende reacties op de website van De Tijd:
Acht directeurs bij de Nationale Bank van België; zes directeurs bij de ECB; zes directeurs bij de Bundesbank en vijf bij de Nederlandsche Bank om er enkele te noemen. De Nationale Bank van België mag op het domein van belangrijkheid zodoende niet onderdoen voor de ECB, de Bundesbank en de meeste andere centrale banken. Bovendien verdienen die acht directeurs van onze Nationale Bank stuk voor stuk een pak meer dan hun collega's uit het buitenland. Dit kan enkel het gevolg zijn van het feit dat onze mensen veel bekwamer zijn en veel harder werken dan hun collega's in het buitenland.
Als je die mensen uitscheldt, speel je recht in hun kaarten omdat de overgrote meerderheid van de mensen, zeker op dat niveau, grof of vulgair gedrag afkeuren. Er zijn ongelimiteerde mogelijkheden om die politieke marionetten belachelijk te maken met hun gefantaseerde cijfers en de fouten die ze maken bij het plunderen van de reserves van de NBB, De zaak is bijzonder eenvoudig: als ze uitgescholden worden, weten ze dat het gros van het publiek hun kant kiest; als je ze in hun hemd zet, met hun eigen gesjoemel en fouten, win je de sympathie van het publiek en raak je de politieke marionetten daar waar het pijn doet.
Alle Belgen zijn het slachtoffer van het flagrante wanbeheer bij de Nationale Bank. Het feit dat die politieke marionetten twee derde van de reserves geplunderd heeft om kunstmatig de staatsschuld te drukken, om langs die weg kunstmatig in de euro te geraken, zal België nog zuur opbreken. In totaal versluisden de politiek benoemde marionetten gedurende de jongste twintig jaar ongeveer 12 miljard euro naar de Schatkist om hun broodheren van dienst te zijn. 12 miljard euro, dat komt overeen met 60.000 euro voor ieder aandeel dat de Staat zich in 1948 toëigende. De privé aandeelhouders worden twee keer "gepakt" in deze zaak. Zij werden op een walgelijke manier zonder enige compensatie uit hun rechten ontzet en nadat ze machteloos gemaakt werden, begon men aan een ongeziene onteigening zonder compensatie. De politieke marionetten in kwestie dachten dat ze ongestraft gingen wegkomen met hun gesjoemel doch ik ga er voor zorgen dat ze op de juiste wijze herdacht worden in de geschiedenisboeken.
Acht directeurs bij de Nationale Bank van België; zes directeurs bij de ECB; zes directeurs bij de Bundesbank en vijf bij de Nederlandsche Bank om er enkele te noemen. De Nationale Bank van België mag op het domein van belangrijkheid zodoende niet onderdoen voor de ECB, de Bundesbank en de meeste andere centrale banken. Bovendien verdienen die acht directeurs van onze Nationale Bank stuk voor stuk een pak meer dan hun collega's uit het buitenland. Dit kan enkel het gevolg zijn van het feit dat onze mensen veel bekwamer zijn en veel harder werken dan hun collega's in het buitenland.
Als je die mensen uitscheldt, speel je recht in hun kaarten omdat de overgrote meerderheid van de mensen, zeker op dat niveau, grof of vulgair gedrag afkeuren. Er zijn ongelimiteerde mogelijkheden om die politieke marionetten belachelijk te maken met hun gefantaseerde cijfers en de fouten die ze maken bij het plunderen van de reserves van de NBB, De zaak is bijzonder eenvoudig: als ze uitgescholden worden, weten ze dat het gros van het publiek hun kant kiest; als je ze in hun hemd zet, met hun eigen gesjoemel en fouten, win je de sympathie van het publiek en raak je de politieke marionetten daar waar het pijn doet.
Alle Belgen zijn het slachtoffer van het flagrante wanbeheer bij de Nationale Bank. Het feit dat die politieke marionetten twee derde van de reserves geplunderd heeft om kunstmatig de staatsschuld te drukken, om langs die weg kunstmatig in de euro te geraken, zal België nog zuur opbreken. In totaal versluisden de politiek benoemde marionetten gedurende de jongste twintig jaar ongeveer 12 miljard euro naar de Schatkist om hun broodheren van dienst te zijn. 12 miljard euro, dat komt overeen met 60.000 euro voor ieder aandeel dat de Staat zich in 1948 toëigende. De privé aandeelhouders worden twee keer "gepakt" in deze zaak. Zij werden op een walgelijke manier zonder enige compensatie uit hun rechten ontzet en nadat ze machteloos gemaakt werden, begon men aan een ongeziene onteigening zonder compensatie. De politieke marionetten in kwestie dachten dat ze ongestraft gingen wegkomen met hun gesjoemel doch ik ga er voor zorgen dat ze op de juiste wijze herdacht worden in de geschiedenisboeken.
maandag 9 juni 2014
Waarom?
Ik heb nooit begrepen waarom de bestuurders van CERA en Ancora in 2007 illegaal 1,2 miljard gingen lenen bij KBC om bijkomend KBC aandelen te kopen rond 100 euro per aandeel. Waarom doen zo'n verstandige mensen zoiets als reeds gans het vermogen van de destijds 450.000 CERA vennoten in KBC geïnvesteerd was?
Iedereen weet dat het niet goed ik als je al je eieren in dezelfde korf steekt. Als je vervolgens bijkomend 1,2 miljard euro gaat lenen om nog meer van diezelfde eieren in dezelfde korf te steken, dan wordt een gewone sterveling gegarandeerd zot verklaard. Als een bemiddelde burger zoiets doet dan laten zijn kinderen hem zonder enige twijfel colloceren. Als dikbetaalde professionele bestuurders van een coöperatieve zo'n enorme stommiteit uithalen, kan zulk wangedrag blijkbaar wel door de beugel.
De bestuurders van CERA en Ancora zijn stuk voor stuk zeer verstandige mensen die allemaal kunnen rekenen en schrijven en dan dringt de vraag "waarom begingen die mensen zulke onvergeeflijke stommiteit" zich op. Waarom? Over die vraag piekerde ik mij reeds suf en eergisteren schoot mij het volgende door het hoofd:
In 1998 haalde KBC met 84,90 euro zijn hoogste koers ooit en het zou tot 2007 duren vooraleer die grens opnieuw overschreden werd. Na de dotcom crisis en de aanslagen van 11 september daalde de koers van KBC naar een dieptepunt van 24,20 euro in 2003 terwijl de vooruitzichten destijds bijlange niet slecht waren.
Hetgeen nu volgt is een poging om een verklaring te vinden voor de onbegrijpelijke gebeurtenissen in 2007. Ik heb geen enkel bewijs voor hetgeen nu volgt, het is volgens mij echter de enige logische verklaring voor de onbegrijpelijke blunders van de CERA en Ancora bestuurders. Hierbij houd ik rekening met het feit dat de grootaandeelhouders van KBC een zeer kleine en hechte groep van vrienden, families en bevriende groepen is.
Stel dat een aantal grootaandeelhouders van KBC in 2003 grote pakketten KBC opgekocht hebben aan koersen tussen, laat ons zeggen 24,20 en 30 euro, misschien eveneens gefinancierd met illegale leningen die verstrekt werden door KBC zoals KBC deed met CERA en Ancora in 2007.
Vervolgens begint die koers van KBC fors te stijgen en bereikt het aandeel in 2007 de magische grens van honderd euro per aandeel. Als er op dat ogenblik partijen zijn die gekocht hebben aan gemiddeld 30 euro in 2003 kunnen die een onbelastbare winst realiseren van ongeveer 250% netto. Voorwaar geen slecht rendement op vier jaar tijd. Feit is in ieder geval dat de zware aankopen van CERA en Ancora geen forse stijging van de koers veroorzaakt hebben. De koers bleef relatief stabiel zodat er misschien van een distributiefase mag gesproken worden. In de veronderstelling dat bevriende partijen de winst op miljoenen KBC aandelen wilden verzilveren, zonder de koers naar beneden te drukken, zou zulke redenering steek kunnen houden.
De bevriende partijen zouden vervolgens zonder problemen hun mooie winst binnenhalen terwijl het risico vanaf dat moment volledig op de schouders van de 450.000 CERA vennoten rust.
Zoals gezegd en geschreven, heb ik geen bewijzen voor deze denkpiste doch ik denk dat het hoog tijd wordt dat beter geplaatste mensen deze zaak eens onder de loep nemen.
Indien iemand anders een betere verklaring heeft, mag hij mij die altijd doorseinen.
Iedereen weet dat het niet goed ik als je al je eieren in dezelfde korf steekt. Als je vervolgens bijkomend 1,2 miljard euro gaat lenen om nog meer van diezelfde eieren in dezelfde korf te steken, dan wordt een gewone sterveling gegarandeerd zot verklaard. Als een bemiddelde burger zoiets doet dan laten zijn kinderen hem zonder enige twijfel colloceren. Als dikbetaalde professionele bestuurders van een coöperatieve zo'n enorme stommiteit uithalen, kan zulk wangedrag blijkbaar wel door de beugel.
De bestuurders van CERA en Ancora zijn stuk voor stuk zeer verstandige mensen die allemaal kunnen rekenen en schrijven en dan dringt de vraag "waarom begingen die mensen zulke onvergeeflijke stommiteit" zich op. Waarom? Over die vraag piekerde ik mij reeds suf en eergisteren schoot mij het volgende door het hoofd:
In 1998 haalde KBC met 84,90 euro zijn hoogste koers ooit en het zou tot 2007 duren vooraleer die grens opnieuw overschreden werd. Na de dotcom crisis en de aanslagen van 11 september daalde de koers van KBC naar een dieptepunt van 24,20 euro in 2003 terwijl de vooruitzichten destijds bijlange niet slecht waren.
Hetgeen nu volgt is een poging om een verklaring te vinden voor de onbegrijpelijke gebeurtenissen in 2007. Ik heb geen enkel bewijs voor hetgeen nu volgt, het is volgens mij echter de enige logische verklaring voor de onbegrijpelijke blunders van de CERA en Ancora bestuurders. Hierbij houd ik rekening met het feit dat de grootaandeelhouders van KBC een zeer kleine en hechte groep van vrienden, families en bevriende groepen is.
Stel dat een aantal grootaandeelhouders van KBC in 2003 grote pakketten KBC opgekocht hebben aan koersen tussen, laat ons zeggen 24,20 en 30 euro, misschien eveneens gefinancierd met illegale leningen die verstrekt werden door KBC zoals KBC deed met CERA en Ancora in 2007.
Vervolgens begint die koers van KBC fors te stijgen en bereikt het aandeel in 2007 de magische grens van honderd euro per aandeel. Als er op dat ogenblik partijen zijn die gekocht hebben aan gemiddeld 30 euro in 2003 kunnen die een onbelastbare winst realiseren van ongeveer 250% netto. Voorwaar geen slecht rendement op vier jaar tijd. Feit is in ieder geval dat de zware aankopen van CERA en Ancora geen forse stijging van de koers veroorzaakt hebben. De koers bleef relatief stabiel zodat er misschien van een distributiefase mag gesproken worden. In de veronderstelling dat bevriende partijen de winst op miljoenen KBC aandelen wilden verzilveren, zonder de koers naar beneden te drukken, zou zulke redenering steek kunnen houden.
De bevriende partijen zouden vervolgens zonder problemen hun mooie winst binnenhalen terwijl het risico vanaf dat moment volledig op de schouders van de 450.000 CERA vennoten rust.
Zoals gezegd en geschreven, heb ik geen bewijzen voor deze denkpiste doch ik denk dat het hoog tijd wordt dat beter geplaatste mensen deze zaak eens onder de loep nemen.
Indien iemand anders een betere verklaring heeft, mag hij mij die altijd doorseinen.
Waarde van een Nationale Bank aandeel
Vraag 5 algemene vergadering Nationale Bank
Tijdens de algemene vergadering van vorig jaar stak onze onafhankelijke gouverneur de draak met de irrealistische schattingen van de waarde van een NBB aandeel die sommige privé aandeelhouders naar voor brachten. Op dat ogenblik noteerde de koers van de NBB ongeveer 2.700 euro.
Wat is de waarde per NBB aandeel van volgende activa:
a. De participatie van de Nationale Bank in de Bank voor Internationale Betalingen?
b. Het vastgoed van de NBB?
c. De portefeuille met de rentedragende activa die eigendom zijn van de NBB?
d. Andere activa die toebehoren aan de NBB?
Naar aanleiding van mijn vraag 5 over de waarde van de verschillende activa van de NBB die eigendom zijn van de aandeelhouders kreeg ik volgend antwoord:
De directie van de Nationale Bank ging akkoord met mijn stelling dat de waarde van de participatie die de Nationale Bank bezit in de Bank voor Internationale Betalingen ongeveer gelijk moet zijn met de huidige koers van de Nationale Bank zijnde 3.400 euro per aandeel;
De waarde van het vastgoed bedraagt ongeveer 400 miljoen euro of 1.000 euro per aandeel;
De portefeuille met de rentedragende activa, die eigendom zijn van de NBB, is momenteel ongeveer 4,3 miljard euro waard of +/-10.750 euro per aandeel.
De totale waarde van deze activa bedraagt vandaag dus ongeveer 15.000 euro per aandeel.
Aangezien de directie van de NBB dit jaar voor het eerst moest toegeven dat het goud wel degelijk eigendom is van de Nationale Bank moeten we er in de toekomst voor zorgen dat de historische vergissingen die hieromtrent in het verleden gemaakt werden rechtgezet worden. Voorlopig houden we met het goud nog geen rekening bij de berekening van de waarde doch het gaat hier over een zeer aanzienlijk bedrag. Tegen de huidige prijzen is de 227 ton goud die de NBB nog bezit ongeveer 6,8 miljard euro waard. Van deze waarde komt 20% toe aan de privé aandeelhouders. Dit vertegenwoordigt vandaag 6.800 euro per aandeel voor de privé aandeelhouders.
Vergelijk de waarde per aandeel van 15.000 euro (zonder het goud) en 21.800 euro (inclusief het goud) met de huidige beurskoers van 3.500 euro per aandeel en trek Uw eigen conclusies.
Hoe is het mogelijk dat een aandeel, dat minimum 15.000 euro per aandeel waard is, amper 3.500 euro noteert?
Het antwoord luidt: dit is het gevolg van de willekeur en het machtsmisbruik dat al enkele decennia ingeburgerd is bij de Nationale Bank. Met Uw hulp maak ik een einde aan die wantoestanden!
Tijdens de algemene vergadering van vorig jaar stak onze onafhankelijke gouverneur de draak met de irrealistische schattingen van de waarde van een NBB aandeel die sommige privé aandeelhouders naar voor brachten. Op dat ogenblik noteerde de koers van de NBB ongeveer 2.700 euro.
Wat is de waarde per NBB aandeel van volgende activa:
a. De participatie van de Nationale Bank in de Bank voor Internationale Betalingen?
b. Het vastgoed van de NBB?
c. De portefeuille met de rentedragende activa die eigendom zijn van de NBB?
d. Andere activa die toebehoren aan de NBB?
Naar aanleiding van mijn vraag 5 over de waarde van de verschillende activa van de NBB die eigendom zijn van de aandeelhouders kreeg ik volgend antwoord:
De directie van de Nationale Bank ging akkoord met mijn stelling dat de waarde van de participatie die de Nationale Bank bezit in de Bank voor Internationale Betalingen ongeveer gelijk moet zijn met de huidige koers van de Nationale Bank zijnde 3.400 euro per aandeel;
De waarde van het vastgoed bedraagt ongeveer 400 miljoen euro of 1.000 euro per aandeel;
De portefeuille met de rentedragende activa, die eigendom zijn van de NBB, is momenteel ongeveer 4,3 miljard euro waard of +/-10.750 euro per aandeel.
De totale waarde van deze activa bedraagt vandaag dus ongeveer 15.000 euro per aandeel.
Aangezien de directie van de NBB dit jaar voor het eerst moest toegeven dat het goud wel degelijk eigendom is van de Nationale Bank moeten we er in de toekomst voor zorgen dat de historische vergissingen die hieromtrent in het verleden gemaakt werden rechtgezet worden. Voorlopig houden we met het goud nog geen rekening bij de berekening van de waarde doch het gaat hier over een zeer aanzienlijk bedrag. Tegen de huidige prijzen is de 227 ton goud die de NBB nog bezit ongeveer 6,8 miljard euro waard. Van deze waarde komt 20% toe aan de privé aandeelhouders. Dit vertegenwoordigt vandaag 6.800 euro per aandeel voor de privé aandeelhouders.
Vergelijk de waarde per aandeel van 15.000 euro (zonder het goud) en 21.800 euro (inclusief het goud) met de huidige beurskoers van 3.500 euro per aandeel en trek Uw eigen conclusies.
Hoe is het mogelijk dat een aandeel, dat minimum 15.000 euro per aandeel waard is, amper 3.500 euro noteert?
Het antwoord luidt: dit is het gevolg van de willekeur en het machtsmisbruik dat al enkele decennia ingeburgerd is bij de Nationale Bank. Met Uw hulp maak ik een einde aan die wantoestanden!
zondag 8 juni 2014
Waarom Uw "D" aandelen CERA verkopen?
Dankzij de interventie van meester Modrikamen werden de aandelen van de oude CERA vennoten gesplitst in B en D aandelen. Bij de fusie van CERA en KBC voorzagen de hoge heren van CERA dat de vennoten duizend frank per aandeel zouden krijgen en dat zij over de rest van het vermogen van CERA zouden waken. Dankzij de interventie van Modrikamen kregen de vennoten vandaag ongeveer achtduizend frank per aandeel of ongeveer de helft van hetgeen waar ze werkelijk recht op hadden
De waarde van een oud aandeel was duizend frank;
na de splitsing werd dit als volgt:
De nominale waarde van een B aandeel werd bepaald op 6,20 euro;
De nominale waarde van de D aandeel werd bepaald op 18,59 euro.
De nominale waarde van een B en D aandeel bedraagt samen 24,79 frank of identiek hetzelfde als de duizend frank van het oude aandeel voor de splitsing.
De waarde van het B aandeel ligt vast en kan nooit wijzigen.
De waarde van het D aandeel bestaat uit twee delen:
1. 4,2 KBC Ancora aandelen;
3. een gewaarborgd dividendoverschot dat momenteel 60,80 euro per aandeel bedraagt.
Een vennoot die met 50 D aandelen uittreedt, ontvangt vandaag bijgevolg het volgende:
vijftig maal 4,2 aandelen Ancora of +/-5.460 euro;
vijftig maal 60,80 euro gewaarborgd dividend overschot of 3.040 euro.
In totaal krijgt een oude vennoot vandaag 8.500 euro uitgekeerd als hij uittreedt met zijn D aandelen.
Indien die oude vennoot vandaag overlijdt, moeten zijn erfgenamen zodoende erfenisrechten betalen op die 8.500 euro.
De totale waarde van het Gewaarborgd Dividend Overschot bedroeg op 31 december 2013 meer dan 310 miljoen euro doch dat kapitaal is volledig belegd in KBC. Indien KBC in de volgende fase van de crisis in zware problemen komt, is het goed mogelijk dat CERA niet meer aan haar verplichtingen kan voldoen.
Gelet op de huidige situatie op de financiële markten is de kans klein dat er nog iets kan verdiend worden aan die D-aandelen.
Gelet op het feit dat CERA alle eieren van de vennoten in de KBC korf heeft gelegd en zelfs de GDO reserve, die cash moet uitgekeerd worden aan de oude vennoten, in dezelfde KBC aandelen heeft belegd, is het risico op ongelukken niet te onderschatten.
Bij dit alles heel goed rekening houden met het volgende!
Eind 2012 had CERA 29.227.166 KBC aandelen in portefeuille;
In 2013 verkocht CERA 18.100.000 KBC aandelen tegen een gemiddelde koers van +/-37 euro.
Als de vooruitzichten voor KBC zo schitterend zijn: waarom verkochten de CERA bestuurders dan 18,1 miljoen KBC aandelen of maar liefst 62% van het aantal KBC aandelen die CERA in portefeuille had? De CERA bestuurders zijn KBC insiders bij uitstek want ze hebben verschillende vertegenwoordigers in de raad van bestuur van KBC. Als die insiders zeker weten dat de winst van KBC gaat exploderen in de komende jaren dan zouden ze toch niet 62% van hun KBC aandelen verkopen aan koersen die 15% lager liggen dan vandaag. Als de toekomst van KBC goed zou ogen dan zouden die CERA bestuurders met hun volle gewicht op die KBC aandelen blijven zitten. Dit is toch de meest eenvoudige logica nietwaar?
Daarom deze gouden raad aan de oude CERA vennoten:
Doe hetgeen de CERA bestuurders deden met onze KBC aandelen!
Treed uit met Uw D aandelen en doe betere dingen met Uw geld!
UITTREDEN KAN NOG TOT 30 JUNI!!!!!!
Daarna gaat de deur opnieuw op slot!
Op 1 juli bent U te laat!
Behoud wel Uw "B" aandelen en kom samen met mij het vervolg van deze thriller volgen op de algemene vergaderingen van CERA!
Deze post werd bijgewerkt op 5 juli 2014 omdat ik, wellicht omwille van vermoeidheid, verkeerdelijk de intrinsieke waarde van de D aandelen meegerekend had in de berekening van de waarde. De D aandelen worden omgeruild tegen de KBC Ancora aandelen en het Gewaarbord Dividend Overschot waardoor de nominale waarde uiteraard komt te vervallen. In mijn berekening wordt de nominale waarde van 929,50 euro voor 50 D aandelen omgeruild voor +/-8.500 euro cash.
Toen ik mijn berekening maakte, noteerde KBC Ancora nog 26,61 euro.
Sedertdien is de koers van KBC Ancora met 16% gedaald en dit heeft uiteraard ook een effect op de uiteindelijke waarde van de CERA "D" aandelen.
Spijtig dat niemand deze fout opgemerkt heeft of niet de moeite gedaan heeft om mij te verwittigen indien dat wel het geval zou geweest zijn. In ieder geval dank aan de vennoot die mij vandaag op de hoogte bracht van
mijn vergissing.
De waarde van een oud aandeel was duizend frank;
na de splitsing werd dit als volgt:
De nominale waarde van een B aandeel werd bepaald op 6,20 euro;
De nominale waarde van de D aandeel werd bepaald op 18,59 euro.
De nominale waarde van een B en D aandeel bedraagt samen 24,79 frank of identiek hetzelfde als de duizend frank van het oude aandeel voor de splitsing.
De waarde van het B aandeel ligt vast en kan nooit wijzigen.
De waarde van het D aandeel bestaat uit twee delen:
1. 4,2 KBC Ancora aandelen;
3. een gewaarborgd dividendoverschot dat momenteel 60,80 euro per aandeel bedraagt.
Een vennoot die met 50 D aandelen uittreedt, ontvangt vandaag bijgevolg het volgende:
vijftig maal 4,2 aandelen Ancora of +/-5.460 euro;
vijftig maal 60,80 euro gewaarborgd dividend overschot of 3.040 euro.
In totaal krijgt een oude vennoot vandaag 8.500 euro uitgekeerd als hij uittreedt met zijn D aandelen.
Indien die oude vennoot vandaag overlijdt, moeten zijn erfgenamen zodoende erfenisrechten betalen op die 8.500 euro.
De totale waarde van het Gewaarborgd Dividend Overschot bedroeg op 31 december 2013 meer dan 310 miljoen euro doch dat kapitaal is volledig belegd in KBC. Indien KBC in de volgende fase van de crisis in zware problemen komt, is het goed mogelijk dat CERA niet meer aan haar verplichtingen kan voldoen.
Gelet op de huidige situatie op de financiële markten is de kans klein dat er nog iets kan verdiend worden aan die D-aandelen.
Gelet op het feit dat CERA alle eieren van de vennoten in de KBC korf heeft gelegd en zelfs de GDO reserve, die cash moet uitgekeerd worden aan de oude vennoten, in dezelfde KBC aandelen heeft belegd, is het risico op ongelukken niet te onderschatten.
Bij dit alles heel goed rekening houden met het volgende!
Eind 2012 had CERA 29.227.166 KBC aandelen in portefeuille;
In 2013 verkocht CERA 18.100.000 KBC aandelen tegen een gemiddelde koers van +/-37 euro.
Als de vooruitzichten voor KBC zo schitterend zijn: waarom verkochten de CERA bestuurders dan 18,1 miljoen KBC aandelen of maar liefst 62% van het aantal KBC aandelen die CERA in portefeuille had? De CERA bestuurders zijn KBC insiders bij uitstek want ze hebben verschillende vertegenwoordigers in de raad van bestuur van KBC. Als die insiders zeker weten dat de winst van KBC gaat exploderen in de komende jaren dan zouden ze toch niet 62% van hun KBC aandelen verkopen aan koersen die 15% lager liggen dan vandaag. Als de toekomst van KBC goed zou ogen dan zouden die CERA bestuurders met hun volle gewicht op die KBC aandelen blijven zitten. Dit is toch de meest eenvoudige logica nietwaar?
Daarom deze gouden raad aan de oude CERA vennoten:
Doe hetgeen de CERA bestuurders deden met onze KBC aandelen!
Treed uit met Uw D aandelen en doe betere dingen met Uw geld!
UITTREDEN KAN NOG TOT 30 JUNI!!!!!!
Daarna gaat de deur opnieuw op slot!
Op 1 juli bent U te laat!
Behoud wel Uw "B" aandelen en kom samen met mij het vervolg van deze thriller volgen op de algemene vergaderingen van CERA!
Deze post werd bijgewerkt op 5 juli 2014 omdat ik, wellicht omwille van vermoeidheid, verkeerdelijk de intrinsieke waarde van de D aandelen meegerekend had in de berekening van de waarde. De D aandelen worden omgeruild tegen de KBC Ancora aandelen en het Gewaarbord Dividend Overschot waardoor de nominale waarde uiteraard komt te vervallen. In mijn berekening wordt de nominale waarde van 929,50 euro voor 50 D aandelen omgeruild voor +/-8.500 euro cash.
Toen ik mijn berekening maakte, noteerde KBC Ancora nog 26,61 euro.
Sedertdien is de koers van KBC Ancora met 16% gedaald en dit heeft uiteraard ook een effect op de uiteindelijke waarde van de CERA "D" aandelen.
Spijtig dat niemand deze fout opgemerkt heeft of niet de moeite gedaan heeft om mij te verwittigen indien dat wel het geval zou geweest zijn. In ieder geval dank aan de vennoot die mij vandaag op de hoogte bracht van
mijn vergissing.
Samen onderweg naar de volgende fase van de crisis!
Donderdag verlaagde de ECB haar depositorente tot onder de nul procent. Een mooier voorbeeld van de ernst van de situatie kan er moeilijk gegeven worden.
Waarom verlagen de centrale banken de rente tot onder het nulpunt?
Omdat er, omwille van de jacht op kunstmatige groei, de jongste decennia veel te veel schulden werden gemaakt, en men die schulden enkel onder controle krijgt door nog meer kunstmatige groei te creëren die men probeert op gang te brengen door nog veel meer schulden te maken. Meer dan 90% van de mensen begrijpt niet wat er aan de hand is doch in feite is het niet zo moeilijk als je het op een aanschouwelijke manier voorstelt. Ik geef twee voorbeeldjes over hoe de centrale banken sedert 2008 de crisis aangepakt hebben:
1. Door een zware storm in 2008 zijn de kelders bij de centrale banken ondergelopen en sindsdien proberen die belangrijke mensen hun kelder droog te krijgen door er bijkomend enorme hoeveelheden vers water in te pompen. Ze begrijpen niet hoe het komt doch om één of andere reden krijgen ze die kelders niet droog.
2. In het najaar van 2008 ontploften de zieke banken en veranderden ze in een ongeziene vlammenzee. De centrale banken proberen sinds het uitbreken van die gigantische brand het vuur te blussen met benzine. Ook hier begrijpen de hooggeleerde mensen niet waarom ze die brand niet geblust krijgen.
Voor minder geschoolde mensen is de zaak niet zo moeilijk. Gewone stervelingen begrijpen dat je een natte kelder niet droog krijgt door er bijkomend water in te pompen en dat je een grote brand niet geblust krijgt met benzine. Waarom onze grote leiders zulke eenvoudige zaken niet begrijpen, ligt misschien aan het feit dat zij voor dat water in de kelders van de centrale banken gezorgd hebben en tegelijkertijd die grote brand bij de banken gesticht hebben. Een boeiend verhaal waar ik later uitgebreid op terug zal komen.
De internationale organisaties als het IMF en de BIS zijn zich ondertussen, samen met de overheden en de centrale banken, volop voor aan het bereiden op de onvermijdelijke volgende fase van een crisis die iedere dag aan kracht wint. Er wordt vandaag op het hoogste niveau luidop nagedacht over het verbieden van cash, het aanrekenen van een negatieve rente op spaargeld en een crisisheffing op vermogen. Bij dat laatste worden cijfers geplaatst die gaan van tien tot dertig procent.
Bij de operatie Gutt aan het eind van de Tweede Wereldoorlog werden enkel cash en rekeningen geviseerd doch vandaag ligt de situatie compleet anders. In 1944 bewaarden mensen hun kasbons, obligaties en aandelen ergens op een veilige plaats en waren zulke zaken in zeer hoge mate anoniem. Vandaag staan al die activa zonder enige uitzondering op rekeningen bij financiële instellingen die hun deuren mogen sluiten als ze niet onmiddellijk alle gegeven instructies opvolgen.
Iedereen, die in de lagere school tot tien heeft leren tellen, zou ondertussen moeten begrijpen wat er in de nabije toekomst te gebeuren staat.
Waarom verlagen de centrale banken de rente tot onder het nulpunt?
Omdat er, omwille van de jacht op kunstmatige groei, de jongste decennia veel te veel schulden werden gemaakt, en men die schulden enkel onder controle krijgt door nog meer kunstmatige groei te creëren die men probeert op gang te brengen door nog veel meer schulden te maken. Meer dan 90% van de mensen begrijpt niet wat er aan de hand is doch in feite is het niet zo moeilijk als je het op een aanschouwelijke manier voorstelt. Ik geef twee voorbeeldjes over hoe de centrale banken sedert 2008 de crisis aangepakt hebben:
1. Door een zware storm in 2008 zijn de kelders bij de centrale banken ondergelopen en sindsdien proberen die belangrijke mensen hun kelder droog te krijgen door er bijkomend enorme hoeveelheden vers water in te pompen. Ze begrijpen niet hoe het komt doch om één of andere reden krijgen ze die kelders niet droog.
2. In het najaar van 2008 ontploften de zieke banken en veranderden ze in een ongeziene vlammenzee. De centrale banken proberen sinds het uitbreken van die gigantische brand het vuur te blussen met benzine. Ook hier begrijpen de hooggeleerde mensen niet waarom ze die brand niet geblust krijgen.
Voor minder geschoolde mensen is de zaak niet zo moeilijk. Gewone stervelingen begrijpen dat je een natte kelder niet droog krijgt door er bijkomend water in te pompen en dat je een grote brand niet geblust krijgt met benzine. Waarom onze grote leiders zulke eenvoudige zaken niet begrijpen, ligt misschien aan het feit dat zij voor dat water in de kelders van de centrale banken gezorgd hebben en tegelijkertijd die grote brand bij de banken gesticht hebben. Een boeiend verhaal waar ik later uitgebreid op terug zal komen.
De internationale organisaties als het IMF en de BIS zijn zich ondertussen, samen met de overheden en de centrale banken, volop voor aan het bereiden op de onvermijdelijke volgende fase van een crisis die iedere dag aan kracht wint. Er wordt vandaag op het hoogste niveau luidop nagedacht over het verbieden van cash, het aanrekenen van een negatieve rente op spaargeld en een crisisheffing op vermogen. Bij dat laatste worden cijfers geplaatst die gaan van tien tot dertig procent.
Bij de operatie Gutt aan het eind van de Tweede Wereldoorlog werden enkel cash en rekeningen geviseerd doch vandaag ligt de situatie compleet anders. In 1944 bewaarden mensen hun kasbons, obligaties en aandelen ergens op een veilige plaats en waren zulke zaken in zeer hoge mate anoniem. Vandaag staan al die activa zonder enige uitzondering op rekeningen bij financiële instellingen die hun deuren mogen sluiten als ze niet onmiddellijk alle gegeven instructies opvolgen.
Iedereen, die in de lagere school tot tien heeft leren tellen, zou ondertussen moeten begrijpen wat er in de nabije toekomst te gebeuren staat.
Post Scriptum vraag 5 CERA
Gisteren bleek op de algemene vergadering dat CERA vorig jaar geen 14,1 miljoen aandelen maar meer dan 18 miljoen KBC aandelen had verkocht om het puin te ruimen dat ontstaan was door de aankoop van 6 miljoen KBC aandelen op krediet in 2007.
CERA verkocht in november 2013 14,1 miljoen KBC aandelen en verspreidde hierover een persbericht doch CERA verkocht eveneens 4 miljoen KBC aandelen op de beurs in de periode medio augustus - begin september 2013 (jaarverslag 2013 pagina 74).
Dit is niet zonder belang want het illustreert hoe achterbaks deze mensen durven zijn.
Op zaterdag 27 september organiseerde CERA namelijk een buitengewone algemene vergadering om een nieuwe revisor te benoemen omdat de vorige met een grote meerderheid was weggestemd op de gewone algemene vergadering van juni 2013. Tijdens die buitengewone algemene vergadering werd met geen enkel woord gerept over de verkoop van 4 miljoen KBC aandelen tegen een gemiddelde prijs van +/-34 euro.
Ook bij de communicatie over de verkoop van 14,1 miljoen KBC aandelen werd met geen woord gerept over die vier miljoen KBC aandelen die enkele maanden eerder waren verkocht. Zo moet je dus als kleine vennoot echt heel diep gaan graven om je te kunnen verweren tegen deze dikbetaalde hoge prominenten.
CERA verkocht in november 2013 14,1 miljoen KBC aandelen en verspreidde hierover een persbericht doch CERA verkocht eveneens 4 miljoen KBC aandelen op de beurs in de periode medio augustus - begin september 2013 (jaarverslag 2013 pagina 74).
Dit is niet zonder belang want het illustreert hoe achterbaks deze mensen durven zijn.
Op zaterdag 27 september organiseerde CERA namelijk een buitengewone algemene vergadering om een nieuwe revisor te benoemen omdat de vorige met een grote meerderheid was weggestemd op de gewone algemene vergadering van juni 2013. Tijdens die buitengewone algemene vergadering werd met geen enkel woord gerept over de verkoop van 4 miljoen KBC aandelen tegen een gemiddelde prijs van +/-34 euro.
Ook bij de communicatie over de verkoop van 14,1 miljoen KBC aandelen werd met geen woord gerept over die vier miljoen KBC aandelen die enkele maanden eerder waren verkocht. Zo moet je dus als kleine vennoot echt heel diep gaan graven om je te kunnen verweren tegen deze dikbetaalde hoge prominenten.
Vraag 5 CERA
Vraag 5
Op de algemene vergadering van 7 juni 2008 protesteerde ik hevig tegen de illegale lening van 600 miljoen euro die CERA in 2007 bij KBC aanging om bijkomend KBC aandelen en dit niettegenstaande het feit dat de bestuurders van CERA reeds het ganse vermogen van de CERA vennoten in KBC geïnvesteerd had. KBC Ancora, de beursgenoteerde vennootschap waarvan CERA ongeveer 58% bezit, leende in 2007 eveneens 600 miljoen euro om hetzelfde te doen als haar hoofdaandeelhouder CERA. Dit betekent dat CERA rechtstreeks en onrechtstreeks in totaal 950 miljoen ging lenen om bijkomend KBC aandelen te kopen.
De raad van bestuur van CERA verweet mij toen dat ik geen toekomstvisie had en dat deze schulden en de daarmee aangekochte KBC aandelen een briljante zet waren die de CERA vennoten nog veel winst zouden opleveren.
Sinds 2008 kwam ik op iedere vergadering van CERA tussen om dit onverantwoorde risico aan de kaak te stellen en om uitleg te vragen over het hoe en waarom van deze dwaze transacties. De raad van bestuur van CERA bleef tot op de algemene vergadering van 8 juni 2013 deze inbreuk op de vennootschapswetgeving met vuur verdedigen. Het belangrijkste argument was het fabeltje dat CERA en Ancora door een wetswijziging genoodzaakt waren om hun belang in KBC op te drijven tot boven de 30%. Ik herhaal dat dit een flagrante leugen was om de vennoten te misleiden.
Hoe belangrijk het was om meer dan 30% van KBC te controleren, leerden we in november vorig jaar toen CERA en KBC Ancora 18,8 miljoen KBC aandelen verkochten waardoor het belang in KBC daalde tot 21,3%. Ineens was die participatie van 30% in KBC geen vereiste meer.
Op 18 november 2013 verscheen in de pers het bericht dat CERA en KBC Ancora respectievelijk 14,1 en 4,7 miljoen KBC aandelen verkocht hadden tegen een prijs van 39,15 euro per aandeel. Aangezien CERA met de opbrengst van 552 miljoen euro het grootste stuk van haar schulden vereffende, kunnen we nu de kostprijs van deze ramp berekenen.
Uiteraard moeten we bij dit alles rekening houden met de intresten die CERA moest betalen op de illegale lening van 600 miljoen euro. Als we rekening houden met vriendenprijsje van, laat ons zeggen, 3,5% per jaar op deze schuld komt de kostprijs voor deze illegale lening voor de zes jaren tussen 2007 en 2013 uit op ongeveer 150 miljoen euro. CERA verstrekte in 2007 geen exacte cijfers over de prijs die we betaalden voor die 6.405.900 aandelen doch rekening houdend met de koersevolutie van KBC in die periode moet de gemiddelde koers per aandeel ongeveer 98 euro geweest zijn.
CERA heeft zodoende ongeveer 630 miljoen euro betaald voor die 6,4 miljoen KBC aandelen en daarbovenop betaalde CERA op zes jaar ongeveer 126 miljoen euro rente op de illegale lening uit 2007 en de bijkomende kredieten die nodig waren om de intresten op de schulden te betalen. Bij mijn berekening houd ik geen rekening met de ontvangen dividenden van KBC als compensatie voor het deel van CERA in de intresten die KBC Ancora betaalde op haal illegale lening bij KBC.
Volgens mijn berekening hebben die 6,4 miljoen aandelen uit 2007 CERA in totaal rechtstreeks ongeveer 756 miljoen euro gekost.
In november vorig jaar verkoopt CERA vervolgens 14,1 miljoen KBC aandelen die 552 miljoen euro opbrengen en blijft CERA achter met een schuld van 88 miljoen euro. Die 88 miljoen euro is 52 miljoen meer dan de 36 miljoen euro schuld die CERA op 31 december 2006 op haal balans had staan. Daartegenover staat dat de vlottende activa per 31 december 2013 ongeveer 33 miljoen euro hoger lagen dan op 31 december 2006.
Op 31 december 2013 hield CERA een cash buffer aan van 62 miljoen euro om uittredende vennoten uit te kunnen betalen en tegelijkertijd probeert CERA vandaag nieuwe vennoten te verleiden om in te treden om de bedrogen oude vennoten te vervangen.
De totale kost van de met de illegale lening aangekochte KBC aandelen kost de bestaande CERA vennoten volgens mijn berekeningen rechtstreeks ongeveer 564 miljoen euro. Ik berekende dit verlies als volgt:
Ten eerste is er het rechtstreekse financiële verlies van 204 miljoen euro (756 – 552);
Daarbovenop verliest CERA 7,7 miljoen KBC aandelen omdat we 14,1 miljoen aandelen moesten verkopen om de kost van de aankoop van 6,4 miljoen KBC aandelen gedeeltelijk te compenseren (14,1 miljoen aandelen – 6,4 miljoen KBC aandelen = 7,7 miljoen aandelen). Als we de huidige beurskoers van KBC (+/-43 euro) als maatstaf nemen dan resulteerde dit pijnlijke schouwspel in een financieel verlies van 43 euro X 7,7 miljoen KBC aandelen = 331 miljoen euro;
Volgens mijn berekening kostte dit illegale avontuur van de CERA bestuurders de CERA vennoten rechtstreeks 535 miljoen euro of 21,58 miljard oude Belgische franken.
In deze berekening houd ik geen rekening met het indirect verlies dat de CERA vennoten incasseren door de participatie van 58% die CERA aanhoudt in KBC Ancora. Als we dit verlies mee in overweging nemen, verliezen de CERA vennoten wellicht meer dan 700 miljoen euro of meer dan 28 miljard oude Belgische franken.
Kunnen de bestuurders van CERA zich vinden in deze berekening?
Hoeveel bedraagt het rechtstreekse verlies van de illegale transacties uit 2007 volgens de CERA bestuurders?
Hoeveel bedraagt het onrechtstreekse verlies, dat CERA lijdt via haar participatie in KBC Ancora, van de illegale transacties uit 2007 volgens de CERA bestuurders?
Algemene vergadering CERA deel 1
Schitterende algemene vergadering van CERA gisteren op een adembenemende manier gemanipuleerd door het CERA bestuur.
Ondanks de verzengende hitte waren 1504 vennoten aanwezig. Toen ik omstreeks 12.45 uur arriveerde, werd snel duidelijk dat CERA alle uitverkoren vennoten geforceerd had om de vergadering bij te wonen. Van de +/-400.000 CERA vennoten zijn er enkele duizenden bevoorrechte vennoten die regelmatig getrakteerd worden op copieuze diners en kans maken op een snoepreisje naar Afrika of Latijns-Amerika om daar te gaan kijken naar de resultaten van de kruimels die CERA investeert in ontwikkelingshulp.
Om deze zaak in de juiste context te gieten, moeten we terug naar het jaar 2007, toen er nog geen onweer over de financiële markten raasde. In 2007 realiseerde CERA een nettowinst van 332 miljoen euro en daarvan werd 1,65% of 5,5 miljoen euro gebruikt voor maatschappelijke projecten op regionaal, nationaal en internationaal vlak. Het grootste deel van dat geld wordt gebruikt om cadeautjes te geven aan allerlei verenigingen die op dat ogenblik uiteraard schatplichtig worden aan de milde schenker.
In 2007 werd 478.182 euro of 0,14% gespendeerd aan twintig internationale projecten in Afrika, Latijns Amerika en de Filipijnen. De uitverkoren CERA vennoten maken vervolgens kans om uitgenodigd te worden om gedurende een week of wat langer te gaan kijken hoe die centjes voor de arme mensen geïnvesteerd worden. Zo zat ik in januari op de vlieger naar Rwanda en daar had ik het geluk dat een twintigtal van die uitverkoren CERA vennoten mij vergezelden op die vlucht. Toevallig zat een groot deel van die mensen gisteren tijdens de algemene vergadering vlak voor mij. Het spreekt voor zich dat die mensen nog wel eens een keertje op kosten van CERA een intercontinentale reis willen maken en je kunt dus al op voorhand voorspellen hoe die brave lieden gaan stemmen. Gisteren had CERA een pak van die uitverkorenen aangevoerd uit alle hoeken van het land.
Daar kun je als kleine garnaal uiteraard niks tegen beginnen doch enkel achterover leunen en genieten van het schouwspel waarbij kleine spaarders zich, dankzij enkele kleine kruimels, laten misbruiken om een ramp, die CERA meer dan 700 miljoen euro kostte, blauw blauw te laten. Zo kan een drama van meer dan 700 miljoen euro onder de mat geveegd worden dankzij 0,48 miljoen euro ontwikkelingssamenwerking. Schitterend gespeeld, zeg ik dan.
Ik kom later nog terug op de vergadering en de antwoorden op mijn vragen doch een zaak, die nog maar eens illustreert hoe moeilijk het is om de slachtoffers van machtsmisbruik en gecoördineerde diefstal te verenigen, moet mij even van het hart.
De laatste vraag gisteren werd gesteld door de heer Stefan Van Mechelen uit Schoten. Mijnheer Van Mechelen was vroeger actief op het Cash-forum onder de schuilnaam Wapperke en samen hebben we ontelbare uren doorgebracht met het bekampen van onder andere de Nationale Bank, Fortis, DEXIA, KBC, Ancora en CERA. Ik heb aan mijnheer Van Mechelen heel wat steun gehad doch omwille van zijn brutaliteit en vulgariteit heeft hij wellicht alles bij mekaar meer schade aangericht dan goed gedaan. Het probleem was dat mijnheer Van Mechelen vond dat kreten als krapuul, smeerlappen, Hitler, Dutroux, ze moesten jullie ophangen en nog veel andere mooie uitlatingen gepaste taal was op algemene vergaderingen of andere belangrijke bijeenkomsten. Eventueel mocht volgens hem ook geweld gebruikt worden om het beoogde doel te bereiken. Gedurende meer dan vijf jaar heb ik getracht om hem te kalmeren en hem duidelijk te maken dat je met dergelijk onbeschoft gedrag zowat alle fatsoenlijke mensen wegjaagt. De situatie escaleerde zodanig dat ik mijnheer Van Mechelen op een bepaald moment gevraagd heb om zijn groene pet af te zetten als hij dergelijk wangedrag wilde tentoonspreiden.
Sindsdien is mijnheer Van Mechelen heel boos op mij zodat hij gisteren als laatste vraagsteller de vennoten van CERA opriep om "ja" te stemmen op alle gestelde vragen. Diezelfde Stefan Van Mechelen, die enkele jaren geleden de bestuurders van CERA nog verrot schold op de algemene vergaderingen en de vergaderingen luidkeels vergeleek met Stalinistische toestanden of de situatie in Zimbabwe, riep gisteren de vennoten van CERA heel beleefd en vriendelijk op om alle punten op de agenda goed te keuren omwille van het prachtige sociale werk dat CERA verricht.
Zo ervaar je nogmaals aan den lijve hoe gecompliceerd de menselijke geest in mekaar zit en hoe volwassen mensen zich als kleine kindjes gaan gedragen als ze niet krijgen wat ze willen zelfs al is dat totaal ongepast of ongewenst. Ongetwijfeld voer voor psychiaters en psychologen.
Ondanks de verzengende hitte waren 1504 vennoten aanwezig. Toen ik omstreeks 12.45 uur arriveerde, werd snel duidelijk dat CERA alle uitverkoren vennoten geforceerd had om de vergadering bij te wonen. Van de +/-400.000 CERA vennoten zijn er enkele duizenden bevoorrechte vennoten die regelmatig getrakteerd worden op copieuze diners en kans maken op een snoepreisje naar Afrika of Latijns-Amerika om daar te gaan kijken naar de resultaten van de kruimels die CERA investeert in ontwikkelingshulp.
Om deze zaak in de juiste context te gieten, moeten we terug naar het jaar 2007, toen er nog geen onweer over de financiële markten raasde. In 2007 realiseerde CERA een nettowinst van 332 miljoen euro en daarvan werd 1,65% of 5,5 miljoen euro gebruikt voor maatschappelijke projecten op regionaal, nationaal en internationaal vlak. Het grootste deel van dat geld wordt gebruikt om cadeautjes te geven aan allerlei verenigingen die op dat ogenblik uiteraard schatplichtig worden aan de milde schenker.
In 2007 werd 478.182 euro of 0,14% gespendeerd aan twintig internationale projecten in Afrika, Latijns Amerika en de Filipijnen. De uitverkoren CERA vennoten maken vervolgens kans om uitgenodigd te worden om gedurende een week of wat langer te gaan kijken hoe die centjes voor de arme mensen geïnvesteerd worden. Zo zat ik in januari op de vlieger naar Rwanda en daar had ik het geluk dat een twintigtal van die uitverkoren CERA vennoten mij vergezelden op die vlucht. Toevallig zat een groot deel van die mensen gisteren tijdens de algemene vergadering vlak voor mij. Het spreekt voor zich dat die mensen nog wel eens een keertje op kosten van CERA een intercontinentale reis willen maken en je kunt dus al op voorhand voorspellen hoe die brave lieden gaan stemmen. Gisteren had CERA een pak van die uitverkorenen aangevoerd uit alle hoeken van het land.
Daar kun je als kleine garnaal uiteraard niks tegen beginnen doch enkel achterover leunen en genieten van het schouwspel waarbij kleine spaarders zich, dankzij enkele kleine kruimels, laten misbruiken om een ramp, die CERA meer dan 700 miljoen euro kostte, blauw blauw te laten. Zo kan een drama van meer dan 700 miljoen euro onder de mat geveegd worden dankzij 0,48 miljoen euro ontwikkelingssamenwerking. Schitterend gespeeld, zeg ik dan.
Ik kom later nog terug op de vergadering en de antwoorden op mijn vragen doch een zaak, die nog maar eens illustreert hoe moeilijk het is om de slachtoffers van machtsmisbruik en gecoördineerde diefstal te verenigen, moet mij even van het hart.
De laatste vraag gisteren werd gesteld door de heer Stefan Van Mechelen uit Schoten. Mijnheer Van Mechelen was vroeger actief op het Cash-forum onder de schuilnaam Wapperke en samen hebben we ontelbare uren doorgebracht met het bekampen van onder andere de Nationale Bank, Fortis, DEXIA, KBC, Ancora en CERA. Ik heb aan mijnheer Van Mechelen heel wat steun gehad doch omwille van zijn brutaliteit en vulgariteit heeft hij wellicht alles bij mekaar meer schade aangericht dan goed gedaan. Het probleem was dat mijnheer Van Mechelen vond dat kreten als krapuul, smeerlappen, Hitler, Dutroux, ze moesten jullie ophangen en nog veel andere mooie uitlatingen gepaste taal was op algemene vergaderingen of andere belangrijke bijeenkomsten. Eventueel mocht volgens hem ook geweld gebruikt worden om het beoogde doel te bereiken. Gedurende meer dan vijf jaar heb ik getracht om hem te kalmeren en hem duidelijk te maken dat je met dergelijk onbeschoft gedrag zowat alle fatsoenlijke mensen wegjaagt. De situatie escaleerde zodanig dat ik mijnheer Van Mechelen op een bepaald moment gevraagd heb om zijn groene pet af te zetten als hij dergelijk wangedrag wilde tentoonspreiden.
Sindsdien is mijnheer Van Mechelen heel boos op mij zodat hij gisteren als laatste vraagsteller de vennoten van CERA opriep om "ja" te stemmen op alle gestelde vragen. Diezelfde Stefan Van Mechelen, die enkele jaren geleden de bestuurders van CERA nog verrot schold op de algemene vergaderingen en de vergaderingen luidkeels vergeleek met Stalinistische toestanden of de situatie in Zimbabwe, riep gisteren de vennoten van CERA heel beleefd en vriendelijk op om alle punten op de agenda goed te keuren omwille van het prachtige sociale werk dat CERA verricht.
Zo ervaar je nogmaals aan den lijve hoe gecompliceerd de menselijke geest in mekaar zit en hoe volwassen mensen zich als kleine kindjes gaan gedragen als ze niet krijgen wat ze willen zelfs al is dat totaal ongepast of ongewenst. Ongetwijfeld voer voor psychiaters en psychologen.
donderdag 5 juni 2014
Algemene vergadering ARCO!!!!!!
Gewone Algemene Vergadering ARCOPAR cvba "in vereffening" dd. 26 juni 2014
05/06/2014
De vennoten worden verzocht de Gewone Algemene Vergadering van Aandeelhouders te willen bijwonen op donderdag 26 juni 2014 om 15.00 uur, om er over de hiernavolgende omschreven agendapunten te beraadslagen. De vergadering gaat door op de zetel van de vennootschap, Urbain Britsierslaan 5 te 1030 Schaarbeek.
Agenda
- Kennisname van de jaarrekening over het boekjaar 2013-2014.
- Verslag van het college van vereffenaars over de vereffeningsactiviteiten met vermelding van de redenen waarom de vereffening niet kon worden voltooid.
- Verslag van de commissaris met betrekking tot de jaarrekening over het boekjaar 2013-2014.
Om te worden toegelaten tot de Algemene Vergadering dienen de vennoten hun voornemen om de Algemene Vergadering bij te wonen per ondertekende brief of per ondertekende fax te melden aan de vennootschap. Om geldig te zijn moet deze melding op de zetel van de vennootschap (Urbain Britsierslaan 5 te 1030 Schaarbeek, fax. 02/246.50.01) toekomen in voormelde vorm, ten laatste op 24 juni 2014, met vermelding van het adres van de betreffende vennoot en zijn/haar aandeelhoudersnummer. Teneinde een optimale organisatie van de vergadering te kunnen bekomen en deze zo vlot mogelijk te laten verlopen, verzoeken wij de vennoten evenwel om zich zo snel als mogelijk op voormelde wijze aan te melden.
De vennoten mogen zich op de Algemene Vergadering laten vertegenwoordigen, zij het enkel door een andere vennoot. Elke vennoot mag slechts één andere vennoot vertegenwoordigen.
Onthaal van de vennoten en ondertekening van de aanwezigheidslijst: van 13 uur 30 tot 14 uur 45. Benodigde documenten: identiteitskaart. Start van de vergadering: 15 uur 00.
College van vereffenaars
dinsdag 3 juni 2014
Over leugens en halve waarheden!
Dexia te laag gewaardeerd
WOENSDAG 3 AUGUSTUS 2011, 08:22 uur | 475 keer gelezen
Door de redactie
ANTWERPEN (Beursduivel.be) - De coöperatieve groep Arco is grootaandeelhouder vanDexia en vindt dat de koers van het aandeel te laag staat. Volgens directievoorzitter Francine Swiggers wordt het aandeel geplaagd door speculanten die met massale verkooporders zorgen voor dalende koersen. Swiggers stelt dat de markt geen gelijk heeft en de waarde van Dexia verkeerd heeft gewaardeerd.
Dit zegt Swiggers in een interview met de krant De Tijd. Arco is met 13,8 procent de derde grootste aandeelhouder van Dexia. Swiggers is naast directievoorzitter bij Arco ook bestuurder en lid van het strategisch comité van Dexia.
Shortende speculanten hebben volgens Swiggers een groot aandeel in de dalende beurskoersvan Dexia. In het interview geeft de directievoorzitter aan dat shorters nu openbaar maken hoeveel een partij short zit op Dexia. Wellington Management uit Boston zou bijvoorbeeld bijna 1 procent van alle uitstaande aandelen short hebben gezeten.
Naast speculerende shorters geeft Swiggers aan dat Dexia goed zou moeten communiceren. Het bedrijf speelt volgens Swiggers nooit zo kort op de bal en zou de goede boodschappen over de kernactiviteiten beter naar buiten moeten brengen.
Swiggers stelt dat wanneer Dexia nu wordt ontmanteld de som van de onderdelen nog veel meer waard is dan de huidige beurskoers en wijst daarbij op het feit dat Dexia bij de beste tien banken van Europa behoort op het gebied van solvabiliteit.
Voor de grootaandeelhouder is de lage beurskoers dan ook een doorn in het oog. Arco zal het aandeel eind dit jaar waarschijnlijk waarderen op 8,20 tot 8,30 euro wat vele malen hoger ligt dan de beurskoers op 1,70 euro.
Abonneren op:
Posts (Atom)