Mijn interventie na de voordracht van directeur Marcia De Wachter vandaag te Mechelen:
Directeur De Wachter, ik ben er stil van geworden. Vandaag heeft U quasi hetzelfde verhaal verteld dat ik de voorbije tien jaar ben blijven herhalen. Het enige probleem is dat U het nog niet aandurft om de juiste conclusies te trekken.
Toen ik in de periode 2005-2007 de algemene vergaderingen van Fortis en DEXIA bijwoonde was alles rozengeur en maneschijn. De winsten explodeerden, de Nationale Bank en de commerciële banken droomden van eeuwige groei zonder zorgen. Terwijl de bankiers zweefden vormden zich de zeepbellen die in 2008 voor een kleine verrassing zouden zorgen.
Nadien kwamen wereldwijd alle onderzoekscommissies tot dezelfde vaststelling: de crisis was het gevolg van teveel schulden gekoppeld aan het feit dat de rente op die schulden te laag was om het risico te dekken. Maar wat gebeurde er?
In plaats van grote kuis te houden verkozen politici en centrale bankiers om het zootje kunstmatig overeind te houden met nog meer schulden en een nog lagere rente. Het spreekt voor zich dat je een probleem van teveel schulden niet oplost door nog veel meer schulden te maken en de rente op nul te zetten. Steeds meer mensen beginnen te beseffen dat het probleem dag na dag groter wordt en stellen zich de vraag wat hen te wachten staat.
Mijn korte ja of neen vraag:
Vindt U ergens in mijn redenering een fout?
Antwoord directeur De Wachter:
Er zit geen fout in Uw redenering.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten