zondag 14 mei 2017

Algemene vergadering vraag 8

Vraag 8

De euro is zonder twijfel de grootste miskleun uit de Europese monetaire geschiedenis.  Een eenheidsmunt invoeren zonder eerst de nodige evenwichten te voorzien leidt tot hopeloze situaties en de politici die aan de basis lagen van deze dwaze operatie hebben hun plaats in de geschiedenisboeken veiliggesteld doch niet op de manier die ze in gedachten hadden, integendeel.

Door één voor één haar eigen basisregels te verkrachten slaagt de ECB er voorlopig in om de doodstrijd van de euro te rekken doch ook niet meer dan dat.  Een centrale bank heeft in feite maar één belangrijke opdracht, het beschermen van de koopkracht van het geld dat ze in omloop brengt door de inflatie te bestrijden.  Eventueel kan een inflatie van maximaal twee procent gedoogd worden doch vanaf het moment dat een centrale bank inflatie begint na te streven staat de wereld op z’n kop.  De crisis, waarin we ons bevinden, is het gevolg van het streven naar kunstmatige groei door de creatie van steeds meer schulden en dat spelletje is in 2007/2008 op haar limieten gebotst.  Sindsdien probeert men wanhopig om die limieten nog een stuk verder op te schuiven.

Na het uitbreken van de crisis werden wereldwijd tal van onderzoekscommissies opgericht en die kwamen allemaal tot dezelfde conclusie: “De crisis was het gevolg van teveel schulden en een te lage rente om het risico van die schulden te dekken”.  Vervolgens begonnen radeloze centrale bankiers nog meer schulden te creëren en de rente nog verder te verlagen.  Massaal wordt vers geld gecreëerd om slechte activa op te kopen terwijl ieder mens met een klein beetje gezond verstand weet dat een centrale bank, die geld creëert om waardeloze activa op te kopen, op het eind van de rit al het door haar gecreëerde geld waardeloos maakt.

Het Verdrag van Maastricht is helder en klaar: De centrale banken mogen hun overheden niet financieren!  Het verhaal van die onnozele oorlogsschuld van 34 miljard frank van de Belgische Staat aan de Bank maakt dat heel duidelijk.  Vandaag is het financieren van doodzieke overheden de core business geworden van de ECB en dat financieren gebeurt zo radicaal dat de rentevoeten op tal van plaatsen onder nul gaan zodat we in een situatie verzeild zijn waarbij schuldeisers moeten gaan betalen aan de schuldenaars.

De zaak is duidelijk: vanaf het moment dat je obligaties of schuldpapier van een schuldenaar koopt, ben jij degene die de schuldenaar in kwestie financiert en op het eind van de rit aan zijn deur gaat kloppen om het verschuldigde bedrag te innen.  De oorspronkelijke financier komt niet meer in het plaatje voor.  Het fabeltje van “we opereren enkel op de secundaire markt en zodoende financieren we niet” zou elkeen, die het durft uitspreken, in de grond moeten doen zakken van schaamte.  Als je daarenboven ook nog eens fors boven pari koopt dan financier je niet alleen de schuldenaar je geeft de eerdere schuldeiser de gelegenheid om een forse kunstmatige winst te realiseren.  Voorwaar een pervers schouwspel dat een zware tol zal eisen.

A.   Hoe kun je een crisis van teveel schulden en een te lage rente, om het risico van die schulden te dekken, oplossen door nog veel meer schulden te maken en de rente op nul te zetten?
B.   Wie heeft zo weinig verstand dat hij durft beweren dat het kopen van obligaties op de secundaire markt niet gelijkstaat met het financieren van de debiteur in kwestie?
C.  Sparen is deugdzaam en veel schulden maken is roekeloos, de geschiedenis en de literatuur zijn doorspekt met voorbeelden die deze eenvoudige waarheid in de verf zetten.  Welk lid van de Regentenraad begrijpt niet dat het onverstandig is om spaarders te straffen en schuldenaars en speculanten te belonen?
D.  Enkele maanden geleden zei de heer Jacques de Larosière tijdens een voordracht in Bergen dat het straffen van spaarders en het belonen van schuldenaars een absurditeit is die het ganse financiële systeem ondermijnt.  Onderschrijft de Regentenraad de visie van mijnheer de Larosière?
E.   De jongste maanden zien we steeds meer overnamepogingen op grote multinationals zoals Unilever en AKZO.  De reden is duidelijk: als je gratis geld kunt lenen en met dat geld een bedrijf kunt kopen dat een dividend van drie procent uitkeert en daarnaast jaar na jaar zwaar investeert met een deel van de gerealiseerde winsten, wordt je slapend rijk natuurlijk.  Hoe schat de Regentenraad de gevolgen in van de overgewaardeerde beurzen en de grootste zeepbel aller tijden in de obligatiewereld?

F.   Wat zijn volgens de Regentenraad de gevolgen van het huidige monetaire gesjoemel voor de stabiliteit van de verzekeraars?

Geen opmerkingen:

Een reactie posten