Voormalig CEO Didier Bellens kaartte het probleem van de politieke druk aan tijdens een voordracht in Ukkel op donderdag 7 november 2013.
Ik citeer uit De Tijd van 7 november 2013:
"Gevraagd naar de verschillende soorten aandeelhouders waarmee hij in zijn loopbaan werd geconfronteerd, aarzelde Bellens niet om de Staat te omschrijven als moeilijk te beheersen partner. Elke minister heeft zijn wensen. De ene spreekt over de portefeuille van de consument, de andere over de staat van de overheidsfinanciën, de derde over de gezondheid van de burger die hij wil beschermen maar enkel in Brussel. Ik spreek er een woordje over met de premier. Hij begrijpt dat dit moeilijk is maar antwoordt me dat hij andere problemen heeft. De topman van Belgacom geeft verder mee dat de eerste minister hem enkel bij het naderen van het jaareinde belt, om te informeren of Belgacom een dividend uitkeert. 'Een beetje zoals een klein kind om zijn Sinterklaas komt'".
Didier Bellens is een verstandig man en het leidt geen twijfel dat hij geen dingen gezegd heeft die niet waar zijn. Bovendien heeft hij hoogstwaarschijnlijk voldoende bewijzen in handen om aan te tonen dat hij zich aan de waarheid gehouden heeft en dat hij wellicht de zaken nog sterk geminimaliseerd heeft. Dit betekent dat aan het wellicht onrechtmatige ontslag van Didier Bellens nog een duur prijskaartje komen te hangen:
a. Wat heeft Didier Bellens hier verkeerd gezegd?
b. Waren alle leden van de raad van bestuur akkoord met de liquidatie van Didier Bellens door de Belgische regering?
c. Wie betaalt de procedurekosten voor dit peperdure juridische spektakel?
d. Is het, gelet op het feit dat de Belgische regering bewust contractbreuk pleegde om Didier Bellens op staande voet te kunnen ontslaan, niet de taak van de hoofdaandeelhouder om alle kosten die verband houden met dit ontslag te dragen?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten