De CERA horror story: Waarom?

De officiële uitleg was dat hoofdaandeelhouders, die zoals CERA en KBC Ancora onderling als een Siamese tweeling verbonden waren, vanaf 1 januari 2008 verplicht zouden worden tot een uitkoopbod indien hun belang de 30% zou overschrijden. Indien die hoofdaandeelhouders voor 2008 meer dan 30% bezaten, zou die regel niet van toepassing zijn. CERA en KBC Ancora, die samen illegaal 1,2 miljard leenden bij KBC om KBC aandelen bij te kopen, verkondigden dat zij dit gedaan hadden om hun belang boven die 30% drempel te brengen omdat ze niet het risico wilden lopen om later verrast te worden.

Deze uitleg houdt uiteraard geen steek: de bestuurders van CERA en KBC Ancora zitten in de raad van bestuur van KBC en zij zouden de eersten zijn om te weten dat één of andere operatie van KBC het belang van CERA en Ancora boven die 30% drempel zou kunnen duwen.

Vooraleer die illegale leningen werden afgesloten, hadden CERA en Ancora samen ongeveer 27% van de KBC aandelen in portefeuille en volgens hun verhaaltje wilden ze niet verrast worden door bijvoorbeeld een inkoopprogramma van eigen aandelen door KBC. Veronderstel: na 1 januari 2008 koopt KBC op een gegeven ogenblik tien procent van haar eigen aandelen in en vernietigt die. Daardoor zou het belang van CERA en Ancora boven de 30% drempel stijgen waardoor zij een bod zouden moeten uitbrengen op de totaliteit van de KBC aandelen en dit was voor hen niet haalbaar. Probleem bij dit verhaal is dat, voor dergelijke operaties van start kunnen gaan, er eerst algemene vergaderingen en raden van bestuur moeten worden gehouden die zulke operaties moeten goedkeuren. Aangezien verschillende CERA en Ancora bestuurders in de RVB van KBC zetelen, zouden zij dus als eerste op de hoogte geweest zijn van dergelijke operaties en dan hadden zij zonder enig probleem, dankzij het inkoopprogramma van KBC, een gedeelte van hun aandelen kunnen verkopen om er voor te zorgen dat hun belang onder die drempel van 30% bleef. Dergelijke rekenkunde is zodanig eenvoudig dat een leerling van het eerste middelbaar dit zonder enige moeite zou moeten kunnen berekenen. Om één of andere reden waren dergelijke eenvoudige rekensommetjes te moeilijk voor de hoog opgeleide en zeer goed betaalde bestuurders van CERA en Ancora.

Voor iedere nuchtere buitenstaander zou het dus overduidelijk moeten zijn dat het officiële verhaal langs geen kanten klopt en zodoende blijft de vraag: waarom leenden de bestuurders van CERA en Ancora 1,2 miljard euro bij KBC (illegaal!) om bijkomend KBC aandelen te kopen terwijl reeds iedere cent van die vennoten in KBC zat? Waarom?

Tot op heden kreeg ik geen enkel aanvaardbaar antwoord op die vraag doch gelet op de agressiviteit waarmee deze dwaze operatie verdedigd werd, gaat een mens eens nadenken en dan komt volgend scenario opzetten. Let op! Hetgeen nu volgt is een veronderstelling waarvan ik absoluut geen zekerheid heb of ze al dan niet waar is doch het lijkt mij minstens een interessante denkpiste.

Stel dat een aantal rijke familiale aandeelhouders van KBC links en rechts nog een pak KBC aandelen hadden zitten waarop ze in 2007 bij koersen rond en boven 100 euro per aandeel gigantische meerwaarden konden opstrijken. Verlies hierbij niet uit het oog dat de koers van KBC, in de nasleep van de dotcomcrisis en de aanslagen van 11 september, in 2003 nog een dieptepunt van 24,20 euro per aandeel noteerde. Als je dan als grote familiale aandeelhouder een flink pak KBC aandelen bijkoopt aan gemiddeld 30 euro dan kun je daar in 2007 een belastingvrije meerwaarde van 233% binnenhalen zonder rekening te houden met de riante dividenden die KBC destijds nog elk jaar uitbetaalde!

Stel dat die rijke familiale aandeelhouders die KBC aandelen, die ergens buiten het consortium aangehouden worden, willen liquideren zonder de koers van KBC naar beneden te drukken......

Dan zou het natuurlijk handig zijn mochten de CERA vennoten zo goed zijn om via CERA en Ancora illegaal 1,2 miljard euro te gaan lenen om die KBC aandelen van die familiale aandeelhouders over te nemen zodat de koers niet negatief beïnvloed wordt door de verkoop van +/-12 miljoen KBC aandelen op de beurs.

Zoals gezegd weet ik het niet doch ik zou het wel graag uitzoeken voor de +/-400.000 overblijvende CERA vennoten die mogen opdraaien voor een verlies van meer dan een half miljard euro. Om deze taak te kunnen aanvatten is het belangrijk dat er zoveel mogelijk CERA vennoten naar de Algemene Vergadering van zaterdag 7 juni komen om op alle punten van de agenda "NEEN" te stemmen.

Wie wil mij helpen om de waarheid aan het licht te brengen?

400.000 vennoten tegen enkele bestuurders die onwaarschijnlijk zware fouten gemaakt hebben die tot enorme verliezen geleid hebben....... Dat zou toch geen probleem mogen zijn. Of vergis ik mij daarin?